عاشقانه

خنده‌ی بلند و شادی کردم...شادتر از هر زمان دیگه‌ای... سال‌های زیادی از سربالایی پر از خاک و سنگلاخی رد شده بودیم. عرق‌ریزان و خسته... و حالا سرپائینی این زندگی دقیقا بین گل‌های کاغذی بنفش رنگ شروع شده بود...به رنگ گل‌هایی که سال‌های کودکی و نوجوونی ما رو شاهد بودن... صورتم را با دست‌هایش گرفت، محکم و پر اطمینان... انگار اون...

زندگی داشت راه خودش را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفت و ما را هم با خود می‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد. هرچند همیشه روی دور بود و این ما بودیم که گاهی از مدارش خارج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدیم. چه خوب که رها نشده بودیم که با همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی سختی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و تلخی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها هنوز دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایمان را ول نکرده بود. میان این گردش‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، در این رفت و آمدها عوض شده بودیم همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردیم...

همه‌ی انسانها شبيه به هم زندگی نمی‌کنند. یکی بازیگر نقشی است که خودش انتخاب می‌کند و دیگری بازیگر نقشی می‌شود که بقیه از او انتظار دارند! نهال هویدا دختر بلند نظر و بی‌پروایی است که با طبقه اجتماعی خود توانایی برقراری ارتباط ندارد. او برای نجات زندگی خودش و خانواده‌ی متعصبش، مسیر زندگیش را در دنیایی متفاوت با دنیای خود...

مرد جوان به خاطر کار، از امریکا راهی ایران می شود؛ اما در خلال کار، تصمیم می‌گیرد دنبال بهانه‌ای باشد که مادرش را بعد از بیست و پنج سال به ایران برگرداند، بهانه‌ای که هم به گذشته‌ی مادرش مربوط می‌شود و هم احساسات او را درگیر دختری می‌کند که…

بگذار بیشتر از یک ناشناس، یک غریبه شاید به قواره کلماتی که از چشمانت می خوانم و حرف های ناگفته در سینه ات، بشناسمت. بگذار تا همچون یک همراه، یک همسفر که سخت اعتماد میکند و دل می بازد، همراهی ات کنم و اعتمادت را جلب نمایم. میدانم از جایی آمدهای پر از دلشوره های هر روزه پر از زن...