قیزبس

قیزبس

هر کسی توی زندگیش داستانی داره و قصه ایی، داستان زندگی منم از اون جایی شروع میشه که توی آب داشتم شنا می کردم، همه چی خوب و آروم بود. گاهی فقط تكون تکونی میخوردم یک باره نمی دونم چی شد خشکسالی اومد! همه ی آبها خشک شد، جام داشت تنگ و تنگ تر می شد. یکی داشت پاهام رو به جلو هول میداد. آرامشم داشت به هم می ریخت. از خونه ام با بدترین شکل ممکن پرت شدم بیرون! صداها داشت زیاد میشد و گوشم رو اذیت می کرد صدای گریه و جیغهای کر کننده، دلم آرامش خونه ی خودم رو میخواست حوصله هیچ کدوم از اینها رو نداشتم. خونه ی خودم آروم آروم بود گریه می کردم، بلندبلند… تازه، احساس گرسنگی اهم داشتم. جیغ کشیدم، گریه کردم، می گفتم:  از خونه‌م که پرتم کردین بیرون. لااقل کسی چیزی بده من بخورم. اما هیچ کس حرفم رو نمی فهمید. تازه یه چند تا ضربه محکم هم بهم زدن؛ که همون اول کاری ضربه فنی ام کردن. چرا؟! چون من آماده نبرد نبودم!