من دینامیتم!
درباره نویسنده سو پریدو:
سو پریدو نویسنده کتاب من دینامیتم، نویسنده انگلیسی-نروژی است. مادربزرگ او برای کاوشگر رولد آموندسن موسی بود و مادربزرگش توسط ادوارد مونک نقاشی شد، وی بعداً بیوگرافی وی را تحت عنوان Edvard Munch: Behind the Scream نوشت.
درباره کتاب من دینامیتم!:
گاردین: این زندگینامه چیزی کم از افشاگری ندارد، گوشت جانداری ساختهشده از کلمات.
نیویورکر: این روایت پرجنبوجوش از زندگی فریدریش نیچه تصویری جستوجوگرانه و بررسی دقیق آثار اوست. نیچه اغلب نگران بود که از حرفهایش سوءتعبیر و سوءاستفاده شود، چنانکه شده است و همچنان هم میشود، و این نگرانیها تأکیدی است بر ارزش چنین تفاسیر روشنی.
ساندی تایمز: زندگینامهای ممتاز که از نظر عمق و وسعت نظر چشمگیر است.
کتاب سو پریدو تنها زندگینامهای خواندنی دربارهی نیچه نیست، کتابی است دربارهی چندین شخصیت مهم تاریخ، از ریچارد و کوزیما واگنر تا الیزابت خواهر کوچک او که تأثیرگذارترین فرد زندگی او بوده است. شخصیتپردازی پریدو آنها را به چهرههایی فراموشناشدنی تبدیل کرده است. کتاب پریدو اثری است الهامبخش برای بسیاری از زندگینامهنویسان که خلاقیت را به فراموشی سپردهاند، کسانی که تخیل را جایگزین تحقیقهای سترگ کردهاند و همچنان شایعه را ارج مینهند.
قسمتی از کتاب من دینامیتم!:
نیچه بعدها سال ۱۸۶۴ را سال تلف شدهاش خواند. در اکتبر در دانشگاه بن ثبت نام کرد. در ایفای نقش پسر وظیفهشناس وارد دانشکده الهیات شد، گرچه علاقهی بیشتری به فیلولوژی کلاسیک داشت. دلیلش برای انتخاب دانشگاه بن حضور دو استاد نامدار فیلولوژی کلاسیک، فریدریش ریچل و آتویان، در این دانشکده بود. کلاسهای الهیات را کسل کننده مییافت و دلتنگ مادر و خواهرش بود. بن در فاصلهی ۵۰۰ کیلومتری ناومبورک بود. اولین بار بود که در زندگیاش نمیتوانست پیاده به دیدن مادر و خواهرش برود. اما حتی همزمان که دلتنگشان بود، توانست از فاصله بینشان استفادهای خوب، گرچه فریبکارانه، کند. آنها هنوز باور داشتند که نیچه قصد پیوستن به کلیسا را دارد و او نیز واقعیت را به آنان نگفت.
به این نتیجه رسیده بود که زندگیاش تا آن زمان کوته نظرانه بوده است. راه اصلاح جهالتش در برابر جهان پیوستن به بورشن شافت، یک انجمن برادری دانشجویی، بود. بورشن شافت جنبشی بود که بعدها به سبب ارتباط با انجمن جوانان هیتلری…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.