ذهن ذن، ذهن آغازگر

ذهن ذن، ذهن آغازگر

درباره نویسنده شونریو سوزوکی:

شونریو سوزوکی (Shunryu Suzuki) نویسنده کتاب ذهن ذن، ذهن آغازگر،  از راهبان و اساتید ذن سوتو، در سال ۱۹۰۴ در ژاپن متولد شد. او از سن ۱۲ سالگی تصمیم گرفت طبق تعالیم پدرش که از اساتید و راهبان بزرگ معبد ذن سوتو بود به تدریس بپردازد. او نخستین کسی است که ذن بودایی را در امریکا و جهان غرب به شهرت رساند و اولین معبد بودایی را بیرون از قاره‌ی آسیا بنا نهاد. کتاب مهم تعالیم او تحت عنوان «ذهن ذن، ذهن آغازگر» از مهم‌ترین آثار و منابع در حوزه‌ی ذن و بودا شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۷۱ در سن ۶۷ سالگی فوت کرده است.

درباره کتاب ذهن ذن، ذهن آغازگر:

ذهن ذن، ذهن آغازگر، عنوان محبوب‌‌‌ترین کتاب ذن برای آمریکایی‌‌‌هاست. شونوریو سوزوکی و پیش از او دایستز سوزوکی کسانی بودند که نیم‌‌‌قرن پیش ذن را به آمریکا بردند. نقل و انتقلاتی که از حیث اهمیت تاریخی به اندازه‌‌‌ی ترجمه آثار لاتین ارسطو و افلاطون در غرب اهمیت پیدا کرد. شونریو سوزوکی طی دوازده سال ذن را در آمریکا آموزش داد. شاگردانی تربیت و دیرهایی تأسیس کرد. کتاب حاضر، حاصل ابتکار ماریان دربی، شاگرد وفادار سوزوکی و سازمان‌‌‌دهنده‌‌‌ی گروه ذن لس آلتوس است.

سوزوکی هفته‌‌‌ای یکی دو بار به مراقبه‌‌‌ی ذاذن این گروه می‌‌‌پیوست و پس از هر دوره مراقبه برای آنها سخنرانی و آنها را به تمرین ترغیب می‌‌‌کرد. ماریان گفته‌‌‌های او را تایپ کرد و اندکی بعد متوجه شد که می‌‌‌تواند آن را به کتاب درآورد .کتاب به کمک ترودی شاگرد دیگر سوزوکی ویرایش و چاپ شد . ذهن ذن، ذهن آغازگر سه بخش است: تمرین درست، نگرش درست و فهم درست که کمابیش با بدن، احساس و ذهن مطابقت دارد.

قسمتی از کتاب ذهن ذن، ذهن آغازگر:

به نظر می‌رسد صبح زود که ساعت زنگ می‌زند و بلند می‌شوی حس خوبی نداری. رفتن و نشستن آسان نیست، حتی پس از آن که وارد ذن‌دو می‌شوی و شروع به ذاذن می‌کنی باید خودت را ترغیب کنی که خوب بنشینی. این‌ها همان امواج ذهن تو هستند. در ذاذن ناب نباید هیچ موجی در ذهنت باشد. همان‌طور که نشسته‌ای این امواج کوچک و کوچک‌تر می‌شوند و تلاش تو به احساسی ظریف‌تر بدل می‌شود.

می‌گوییم: «با کندن علف‌های هرز، گیاه را تقویت می‌کنیم.» علف‌های هرز را می‌کنیم و آن‌ها را نزدیک گیاه دفن می‌کنیم تا آن را تقویت کنیم. پس حتی اگر در تمرینت مشکلی داشتی، اگر هنگام نشستن در معرض امواجی بودی، همان امواج کمکت خواهند کرد. پس نباید از ذهنت ناراحت باشی. از قضا باید بابت علف‌های هرز ممنون باشی، چون در نهایت تمرین تو را غنی می‌کنند. اگر این مورد را که علف‌های هرز در ذهنت به خوراک ذهنی بدل می‌شوند تجربه کنی، تمرینت پیشرفت چشم‌گیری خواهد داشت. پیشرفت را حس خواهی کرد. می‌فهمی که آن‌ها چطور به خوراک خود بدل می‌شوند. بی‌گمان کار چندانی ندارد که در مورد تمرینمان تفسیری فلسفی یا روان‌شناختی ارائه کنیم، ولی این کافی نیست. ما باید از اینکه چطور علف‌های هرزمان به خوراک تبدیل می‌شوند تجربۀ واقعی داشته باشیم.