دمکراسی ودعواهای اخلاقی

دمکراسی ودعواهای اخلاقی

درباره نویسنده رابرت بی تلیس:

رابرت بی تلیس نویسنده کتاب دمکراسی ودعواهای اخلاقی، (متولد 1970) فیلسوف و نظریه پرداز سیاسی آمریکایی است. وی هم اکنون استاد فلسفه و رئیس گروه فلسفه در دانشگاه وندربیلت در نشویل تنسی است، جایی که وی همچنین استاد علوم سیاسی است. تلیس سردبیر سابق ژورنال آکادمیک روابط عمومی فصلنامه، و همکار مشترک در وبلاگ 3 کوارکس روزانه است، جایی که او یک ستون ماهانه را با هم نویسنده مکرر و همکار و فیلسوف Vanderbilt خود اسکات آیکین ارسال می‌کند. وی دکترای خود را در فلسفه از دانشگاه سیتی در نیویورک در سال 2001 به دست آورد. حوزه اصلی تحقیق او یک فلسفه سیاسی است، با تأکید بر نظریه دموکراتیک و لیبرالیسم.

درباره کتاب دمکراسی ودعواهای اخلاقی:

آنچه نویسنده در این کتاب پی می‌گیرد پیشنهاد دادن اصلی است که تفاوت چشمگیر با دیدگاه‌های رایج فیلسوفان سیاسی دموکراسی دارد. بسیاری از این فیلسوفان معتقدند که دموکراسی نشات گرفته از مجموعه تعهدات اخلاقی نظیر آزادی، استقلال، عزت، اختیار است اما سیاست دموکراتیک پیشنهادی در این کتاب بیشتر برگرفته از اصول معرفتی است تا اصول اخلاقی. در حقیقت نویسنده تلاش می‌کند خواننده‌اش را متقاعد کند که مهم نیست در مورد اخلاقیات چه نظری دارد چرا که همانطور که اشاره شد برای تایید سیاست دموکراتیک دلایل معرفت شناختی قاطعی وجود دارد. دلایل معرفت شناختی که به سیاست دموکراتیک منجر می‌شود و در باورهای معرفتی موجود ریشه دارند. همانطور که خود او در مقدمه اشاره می‌کند پروژه‌اش از نگارش این کتاب این است که نشان دهد برای دموکرات بودن چگونه باید بیاندیشیم و استدلال کنیم. نویسنده در این مسیر ما را با کارکرد برخی مفاهیم معرفتی از قبیل اعتقاد، حقیت، دلیل و ادعا آشنا می‌کند که به باور او اساسی‌تر و بنیادی‌تر از شناخت هستند.

یکی از نقطه‌های تمرکز تلیس در این راه «معرفت‌شناسی عامیانه» است که او فصل سوم کتاب را نیز به آن اختصاص داده است او در تعریف مقصود خود از این امر می‌گوید: «ادعای اصلی این کتاب، این است که معرفت‌شناسی عامیانه مورد نظر ما تعهد به یک معرفت‌شناسی اجتماعی خاص را شامل می‌شود که نیازمند نظم اجتماعی و سیاسی دموکراتیک است؛ بنابرایان تعهدات معرفتی عمومی ما برای تداوم پایبندی به سیاست دموکراتیک، ضمن داشتن اختلافات عمیق و جدی درباره بنیادی‌ترین تعهدات اخلاقی کافی است». مقصود اصلی تلیس این است که هنجارهای معرفتی عامیانه فرد را به «جامعه باز» کارل پوپر، برتراند راسل، جان دیویی و دیگران متعهد کند او در شناسایی و تشریح تعهداتی که معرفت شناسی عامیانه را می‌سازند، مدام به مصنوعات فرهنگ سیاسی معاصر نیز ارجاع می‌دهد.

همانطور که اشاره شد نقطه تمرکز نویسنده بر معرفت شناسی دموکراسی است نه اخلاقیات. او در توضیح این بحران این طور می‌گوید: «معتقدم بحران جدی دموکراسی معاصر درون آن قرار دارد. دموکراسی به خاطر تفرقه یا از هم گسیختگی اخلاقی سنت، از درون در حال شکست خوردن است؛ اما من نگرانی دیگری دارم. به نظر من جدی‌ترین بحران داخلی پیش روی ما به عنوان دموکرات‌ها اخلاق نیست؛ هر چند خود را در دعواهای اخلاقی نشان می‌دهد. بحران پیش روی ما معرفتی و شناختی است. ما قدرت موافق نبودن با یکدیگر و به عبارتی توانایی دیدن آن‌ها را تا حدی از دست داده‌ایم که به خطا و نه به دلیل شرارت، نادانی، بی صداقتی، گمراهی با حماقت با آن‌ها موافق نیستیم».

قسمتی از کتاب دمکراسی ودعواهای اخلاقی:

در تبیین استاندارد، تناقض توجیه پذیری دمکراسی با توسل به این ایده حل و فصل می‌شود که دمکراسی اساسا یک رویه یا فرآیند است. تبیین رویه‌ای مبتنی با بینشی آغاز می‌شود که رالز در نقل قول از آیزا برلین به خوبی به آن پرداخته است؛ یعنی اینکه هیچ جهان اجتماعی وجود ندارد که در آن بتوان چیزی را از دست داد؛ یعنی پاسخ رویه‌ای با این ادعا آغاز می‌شود که سازش و مصالحه شرط زندگی با دیگران در یک سامان سیاسی و اجتماعی است. گام بعدی این است که چون هیچ کس ممکن نیست از طریق تصمیم‌های سیاسی و پیامدهای آن‌ها هرچیزی را که می‌خواهد به دست آورد، لذا انتخاب در نظام‌های سیاسی ضرورت انتخابی است درباره شرایطی که در آن محقق می‌شود.

در برخی رژیم‌ها تصمیم‌گیری سیاسی در دست بخش اندکی از مردم است؛ برای مثال در یک نظام پادشاهی حاکمیت سیاسی کاملا در دست پادشاه است. بر همین اساس، در یک نظام پادشاهی سازش خیابان یک طرفه است.