گرامشی و انقلاب

آنتونیو گرامشی در سال ۱۹۱۳ و بعد از تجربه ای که از انتخابات ایتالیا در ساردنیا کسب کرد، عضو حزب سوسیالیست ایتالیا شد. با شروع جنگ جهانی اول گرامشی رفته رفته نویسندهی روزنامهی آونتی، ارگان رسمی حزب سوسیالیست ایتالیا، شد و نقدهای خود را علیه جریان رفرمیست حزب سوسیالیست ایتالیا تندتر کرد. در ۱۹۱۷، گرامشی تک شمارهی شهر آینده را منتشر کرد. انقلاب اکتبر مثالی از بدیلی بود که گرامشی در شهر آینده به آن امید بسته بود. از تحولات انقلاب خبرهای ضدونقیض و سانسورشدهی اندکی به غرب می رسید. در ابتدا روزنامه های بورژوایی انقلاب روسیه را همچون انقلاب کبیر فرانسه در راستای شکوفایی ایده آل های لیبرالی معرفی کردند. اما پس از آن که به ماهیت پرولتری آن پی بردند، در محکومیت انقلاب اکتبر از هیچ کوششی دریغ نکردند. گرامشی با مطالعه ی دقیق انقلاب اکتبر، به خصوص آثار لنین، اندیشه و عمل خود را بر سازماندهی انقلاب در ایتالیا و در سرتاسر جهان معطوف کرد. این کتاب شامل بخشی از مقالات گرامشی در سال های توفانی ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰ است که به خوبی نگاه پرشور و همدلانه اش را به انقلاب اکتبر روسیه نشان می‌دهد.