جین ایر (جهان نمایش 18)
درباره نویسنده پالی تیل:
پالی تیل (Polly Teale) نویسنده کتاب نمایشنامه جین ایر، (زاده دسامبر 1962) کارگردان تئاتر و نمایشنامه نویس بریتانیایی است که بیشتر به خاطر کارش با شرکت تئاتر Shared Experience، که کارگردان هنری آن بود، شهرت دارد. در سال 2002، تیل تولیدی از نمایشنامه برنده جایزه هلن ادموندسون به نام پاکسازی را در تئاتر سه چرخه کارگردانی کرد. در سال 2012، او مری شلی ادموندسون را کارگردانی کرد که توسط Shared Experience در یک تور، از جمله در تئاتر Tricycle و خانه نمایش لیورپول تولید شد.
درباره مجموعه جهان نمایش:
جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا درباره‌ی آن نوشته شده‌اند. انواع نمایشنامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزه‌ی درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.
درباره کتاب جین ایر:
پالی تیل در نمایش‌نامۀ «جین ایر» از این دَر که جین و برتا دو وجه متضاد از یک شخصیت‌اند و دومی وجهِ محبوس و سرکوب‌شده اولی‌ست، وارد رمان شارلوت برونته می‌شود و این رمان را از زاویه‌ای تازه به صحنه می‌آورد و به تماشا می‌گذارد. نمایش‌نامۀ «جین ایر» ماحصل رسوخِ تیل به تاریک‌جای یک متن کلاسیک است و نور تاباندنِ او بر این تاریک‌جا که همان تخیلات و امیال و آرزوهای سرکوب‌شده یک زن دوره ویکتوریایی است.
جین در زندگی عادی و واقعی باید معقول و موقر بنماید، اما در درون او زنی دیگر در تکاپو و جنب‌وجوش است که جین باید او را مهار کند تا زنی خلاف عُرفِ رایج روزگارِ خویش ننماید. این همان چیزی‌ست که تیل، گویی از ناخودآگاهِ رمان شارلوت برونته، استخراج کرده و به نمایش گذاشته است. تیل در توضیح خود درباره شیوه اجرای نمایش «جین ایر» تأکید می‌کند که در اجرای صحنه‌ایِ اقتباس او از رمان شارلوت برونته باید این موضوع را در مرکز توجه قرار داد که برتا در نمایش‌نامۀ «جین ایر» خویشتنِ دیگر جین است؛ خویشتنی که جین مجبور است او را محبوس کند.
پالی تیل در نمایش‌نامۀ «جین ایر» جدال جین با درون خود را به نمایش می‌گذارد و اجبار او را به سرکوبِ زنی پُرشور که در درون او زندگی می‌کند و در تقلای گریز از محبسی‌ست که جین او را در آن زندانی کرده تا مبادا آن وجه از شخصیت‌اش که مقبول عام و مورد پسند جامعه و قراردادهای اجتماعی زمانه‌اش نیست از بند برهد و خود را عیان کند.
قسمتی از کتاب جین ایر:
در همه‌ی زندگی‌ام آرزو کرده‌ام تحسین شوم. آرزو کرده‌ام برای موفقیتی چشمگیر ستوده شوم. و با این حال هرچه بیشتر زیسته‌ام، بیشتر به این نتیجه رسیده‌ام که خوشبختی را نمی‌توان در ستایش‌ها و تمجیدهای دیگران یافت. اگر خاص باشی، اگر استثنایی باشی، از دیگران جدا می‌مانی، اصلاً شاید همین علت تنهایی ما باشد. رضایت در معمولی بودن‌مان است، در کامل نبودن‌مان و در جزئیات کوچک زندگی. دست‌کم امیدوارم که این‌طور باشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.