مزدک بلوری

هرچه دورتر و مطرودتر و تنهاتر باشم بهتر است. من برای خودم در جست‌وجوی بهشتی بر روی زمین بوده‌ام. خود را فرشته‌ای پنداشته‌ام. من مغرور، گمراه و سرمست از آرزوهایم بوده‌ام. می‌خواهم جبران کنم. می‌خواهم به اصول اخلاقی دوران عاقلی‌ام پایبند بمانم نه به چیزی که اکنون در زمان دیوانگی دارم.

در همه‌ی زندگی‌ام آرزو کرده‌ام تحسین شوم. آرزو کرده‌ام برای موفقیتی چشمگیر ستوده شوم. و با این حال هرچه بیشتر زیسته‌ام، بیشتر به این نتیجه رسیده‌ام که خوشبختی را نمی‌توان در ستایش‌ها و تمجیدهای دیگران یافت. اگر خاص باشی، اگر استثنایی باشی، از دیگران جدا می‌مانی، اصلاً شاید همین علت تنهایی ما باشد. رضایت در معمولی بودن‌مان است، در کامل...