آمریکایی اولستر و خیابان قبرس
درباره نویسنده دیوید ایرلند:
دیوید ایرلند (David Ireland) نویسنده کتاب آمریکایی اولستر و خیابان قبرس، نمایشنامهنویس و بازیگر ایرلند شمالی، در سال ۱۹۷۶ در شهر سندی رو بلفاست، استان اولستر، متولد شد. اما در بالیبین بزرگ شد و همان‌جا، در مدرسه‌ی ابتدایی بروکلندز، تحصیل کرد. او در مؤسسه‌ی دانشگاهی سلطنتی بلفاست و آکادمی سلطنتی موسیقی و نمایش اسکاتلند در گلاسگو به عنوان بازیگر آموزش دیده است و به عنوان بازیگر با بسیاری از شرکت‌های تئاتری در سراسر انگلیس از جمله تئاتر رویال شکسپیر، رویال اکسچنج منچستر، تئاتر سیتیزن گلاسگو و تراورس ادینبورگ کار کرده است.
ایرلند همیشه خود را بازیگر بیکاری معرفی می‌کند که به نمایشنامه‌نویسی روی آورده است، به همین دلیل و به دلیل علاقه‌اش به نقش اسلیم در نمایشنامهی خیابان قبرس، در تمرین‌های اولیه، خودش این نقش را بازی می‌کرد ولی به‌دلیل تولد فرزندش به تمرین‌ها نرسید و کریس کوریگان جایگزینش شد.
درباره کتاب آمریکایی اولستر و خیابان قبرس:
ایرلند در نمایشنامهی خود از توانایی زندگی در بحران و تضاد ایرلندی و انگلیسی بودن می‌گوید و جواب شخصیت‌های نمایش‌نامه‌های ایرلند به این بحران خشونت است. مضامینی که دیوید ایرلند در نمایش‌نامه‌هایش به آن‌ها می‌پردازد کاملاً مربوط به ایرلند شمالی و تنش‌هایش است.
قسمتی از کتاب آمریکایی اولستر و خیابان قبرس:
لندن، در حال حاضر
اتاق نشیمن لی کارور، حدود ساعت هشت عصر یکشنبه است. جی و لی روی مبل نشسته‌اند، جی قوطی نوشابه‌ی کوکای رژیمی را سر می‌کشد. لی در حال نوشیدن شراب قرمز است.
جی:
هالیوود ضد هم جنس گراییه؟ معلومه که هست. زن ستیزه؟ مگه میشه انکارش کرد؟ تأثیرش هر جا نگاه می‌کنیم هست. داستان پشت داستان و همشون درباره‌ی آزار زن و خشونت علیه زنان ان. نژادپرستی چی؟ فقط به احمق می‌تونه تظاهر کنه هالیوود نژادپرست نیست. دوره‌ی آدمایی مثل «استپین فچیت» خیلی وقته تموم شده … لعنتی دوره‌ی آدمایی مثل «پو آتیه» هم تموم شده ولی هنوز …
لی:
آره، می‌دونم چی میگی.
جی:
تا حالا از کلمه‌ی کاکاسیاه استفاده کردی؟
لی:
ها؟
جی:
تا حالا شده از کلمه‌ی کاکاسیاه استفاده کنی؟
لی:
کاکاسیاه؟
جی:
آره
لی:
خود همین کلمه؟
جی:
آره دیگه، باید معنی‌شو توضیح بدم برات؟
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.