تاریخ ایران (پژوهش آکسفورد)
ایران دولت ملتی است که تا اوایل قرن بیستم آن را در دنیا به نام پرشيا (پارس) میشناختند. در غرب نام پارس اغلب یادآور دنیایی سرشار از اسرار، انحطاط و تجمل بود، تصویری که از زمان مؤلفان یونان باستان تا سیاحان عصر ویکتوریا ادامه داشت. فرش ایرانی، گربه ایرانی و خاویار ایران، در میان دیگر اقلام، مترادف با پارسیان و ایران است. امروز ایران الگویی برای مبارزه طلبی در برابر غرب و امپریالیسم و مدافع دنیای اسلام و فلسطینیها در برابر تهدیدات و تحریمها تلقی میشود. اما اینها همه گوشهای از تمدنی با تاریخ دور و دراز و پیچیده است که ناظران امروزی را همان قدر مجذوب و متحیر میکند که گذشتگان را میکرد. به همین دلیل است که تاریخ ایران برای دنیای انگلیسی زبان جذاب و ارزشمند است.
طبق روایات مسیحی، سه مغ زرتشتی، موبدان دین کهن ایران، برای یافتن عیسی [ع] در بيت لحم، که بسیار دور از آتشکدههایشان بود، ستارگان را دنبال کردند. مغان، آتشکدههایشان و توانایی آنها در مشاهده ناشناختهها را از هرودوت گرفته تا مارکوپولو توصیف کردهاند. بزرگترین امپراتوری عصر باستان، یکی از نیکخواهترین امپراتوریهای تاریخ، در صورتی که امپراتوری خوبی وجود داشته باشد، از آن ایرانیان است. کوروش کبیر، بنیانگذار آن، نقشه دنیا را تغییر داد و برای اولین بار در تاریخ، جهان آفریقایی-آسیایی را به هم نزدیک ساخت. جانشینان او اولین نظام سیاسی در مقیاس جهانی را خلق کردند، سه نظام آبی باستان – تمدنهای سند، انیل و بینالنهرین – را زیر یک چتر گرد آوردند. بیانیه کوروش کبیر، استوانه کوروش، در میان اسناد باقیمانده از فاتحان جهان موردی استثنایی است که در آن صلح و عدالت میان اقوام و ادیان گوناگون را تحت حکومت استوار خود اعلام میکند. به همین خاطر است که در عهد عتیق از او با مهر تمام به عنوان «مسیح» خداوند یاد میشود و گزنفون وی را به عنوان موضوع اولین زندگی نامه یونان برمیگزیند.
ترجمه دیگر این کتاب
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.