تاریخ ایران آکسفورد
درباره نویسنده تورج دریایی:
تورج دریایی (Touraj Daryaee) نویسنده کتاب تاریخ ایران آکسفورد، در سال ۱۹۶۷ میلادی (۱۳۴۶) در تهران به دنیا آمد و دوران دبستان و دبیرستان خود را در ایران و یونان گذرانده و در سال ۱۹۹۹ از دانشگاه کالیفرنیا در لُس‌آنجلس دکترای تاریخ دریافت کرد. او در صفحه شخصی خود در مورد پیشینه خانواده خود نیز توضیح داده و آن‌گونه که از این اطلاعات برمی‌آید او از نوادگان ناخدا ابراهیم دریایی، ناخدای کشتی پرسپولیس است که در بوشهر فعالیت داشت. کشتی پرسپولیس نخستین ناو جنگی نوین بود که دولت ایران در زمان ناصرالدین‌شاه وارد خلیج پارس کرد.
دریایی در گفتگو با روزنامه (توقیف‌شدهٔ) اعتماد ملی، انگیزه‌اش از پژوهش تاریخ ساسانیان را، وقف زندگی علمی خود به تاریخ ساسانیان می‌داند. و دربارهٔ علت آن گفته‌است: «برای این‌که فراموش شده‌اند؛ در ایران به نوعی، و در خارج کاملاً. به هر حال باید یک منجی داشته باشند.» در سال ۲۰۱۰ «انجمن بریتانیایی مطالعات خاورمیانه» (BRISMES)، کتاب «ایران ساسانی» (Sasanian Persia) نوشته تورج دریایی را به عنوان یکی از سه برنده جایزه امسال «انجمن دوستی بریتانیایی-کویتی» در زمینه پژوهش‌های خاورمیانه معرفی کرد.
«انجمن بریتانیایی مطالعات خاورمیانه» این کتاب را «یک شاهکار» و «کتابی واقعاً عالی» توصیف کردند. به گفته داوران اهدای جوایز این انجمن، کتاب ایران ساسانی، «در روزگاری که اروپامحوری، باعث شده تا مطالعات دوران باستان با تحریف روبه‌رو شود. وزنه‌ای به‌موقع در برابر این تحریف‌ها قرار داده‌است.» جوایز این انجمن هر ساله به بهترین آثار دانشوران تعلق می‌گیرد. که به زبان انگلیسی در موضوع خاورمیانه نوشته‌شده باشد. و نخستین بار در بریتانیا به چاپ رسیده‌باشد.
دریایی در کتاب «ایران ساسانی» تلاش کرده‌است تا به آن بخش از تاریخ که معمولاً مورد غفلت قرار گرفته. یعنی تاریخ اجتماعی بپردازد و با استفاده از منابعی تازه، روند شکل‌گیری نهادهای اداری ایران را از زمان اردشیر بابکان، بنیانگذار سلسله ساسانی تا دوران یزدگرد سوم، آخرین شاه این دودمان پی‌گیری کند. بررسی فراز و نشیب کوشش‌های نوادگان یزدگرد سوم برای برپایی حکومتی ایرانی، در حدود یک قرن پس از شکست ساسانیان از اعراب، بخشی دیگر از اثر تحقیقی تورج دریایی را تشکیل می‌دهد.
علاوه بر تاریخ دوران ساسانی، تورج دریایی در حوزه پژوهش در زبان و ادبیات فارسی میانه، دین زرتشت و سکه‌شناسی ایرانی نیز از دانشگاهیان فعال است. و ویراستار کتابی دربارهٔ احمد تفضلی زبان‌شناس ایرانی (نوشته محمود امیدسالار) است.
درباره کتاب تاریخ ایران آکسفورد:
ایران دولت-ملتی است که جهانیان تا اوایل قرن بیستم آن را به‌نام پرشیا می‌شناختند. نام پرشیا در غرب اغلب زنده‌کنندۀ تصاویری از جهانی بود آکنده از رمز و راز، انحطاط، و تجمل که از عصر نویسندگان یونان باستان تا زمان سیاحان عصر ویکتوریا پابرجا مانده است. نام ایران و ایرانی تداعی‌کنندۀ تصویرهای ذهنی فرش ایرانی، گربۀ ایرانی، خاویار ایرانی و دیگر کالاهایی از این دست است. امروزه ایران را مثالی از سرکشی در برابر غرب و نیز مدافع گرایش‌هایی خاص می‌شناسند. اما این تنها نگاهی اجمالی به تمدنی با تاریخ طولانی و پیچیده است که از عصر باستان تاکنون هر بازدیدکننده‌ای را مجذوب خود کرده است.
ایران و ایرانیان تاریخی پیچیده داشته‌اند؛ تاریخی که به‌تدریج و در طی دوره‌های مختلف شکل گرفته است. برای فهم تاریخ ایران و مردم ایران، باید به مطالعۀ این تحولات، و همچنین عناصر تداوم و تغییر پرداخت. «گذشته» بر تعاملات و رفتار اجتماعی و سیاسی امروز ایرانیان بسیار تأثیرگذار بوده است. شاهنشاهی هخامنشی، ساسانیان، فتوحات اعراب مسلمان و مغول‌ها، و نیز سلطۀ انگلیس و روسیه و امریکا، همگی تأثیری نازدودنی بر ذهن ایرانیان باقی گذارده است. بدون آگاهی از تاریخ ایرانیان، نمی‌توان خود آنان را درک کرد که همچون بسیاری مردمان دیگر، تاریخشان را مقدس و هدایتگر و چراغ راه آینده می‌دانند.
«تاريخ ايران آكسفورد»، از لحاظ گسترۀ تاريخى، مجموعه مقالاتى است جامع دربارۀ سرگذشت تمدن ايرانى. نويسندگان، كه همگى در حوزه‌هاى مطالعاتى مربوطه پيشرو هستند، بر پيوستگى‌هاى كلانِ موجود در اين تاريخ تأكيد مى‌كنند و در عين حال به توصيف الگوهاى مهم تحول در دوره‌هاى مختلف مى‌پردازند. هر يک از فصول كتاب متمركز است بر يک عصر و مختصات سياسى و اجتماعى و فرهنگى و اقتصادى آن. بخش‌هاى مربوط به ايران باستان از شواهد انسان‌شناختىِ دوران پيشاتاريخ آغازیده و نخستين تمدن‌هاى شكل‌گرفته در اين سرزمين را وصف مى‌كنند و در ادامه به برآمدن امپراتورى‌ها مى‌رسند. بخش سده‌هاى ميانه به تاخت و تاز عرب مى‌پردازد و سپس به نفوذ تركانِ آسياى میانه. موضوع بخش سوم ايرانِ جديد است و با پايه‌گذارى حكومت صفوى آغاز شده و با تحليل تعارضات مربوط به مدرن‌سازى ايران در عهد قاجار و دوران پهلوى، و سرانجام، انقلاب ۵۷، پى گرفته مى‌شود. کتابی در نوع خود، کم‌مانند.
قسمتی از کتاب تاریخ ایران آکسفورد:
نگارش تاریخ باستان شناختی ایران از منظر مردم شناسی، چالش برانگیز است. برخلاف بین النهرین یا مصر، که فرهنگ‌های بومی به گونه‌ای کمابیش متوالی و در روددره‌های نزدیک به هم تکوین یافته‌اند، عوارض طبیعی ناپیوسته ایران مانع عمده‌ای بر سر راه تحول يکدست فرهنگی اجتماعی است. کوه‌های بلند و پهنه‌های کویری وسیع و زیست ناپذیر، ایران را به چند منطقه زیست محیطی بسیار متمایز، هر یک با ترکیب فرهنگی و سیر اجتماعی خاص خود تقسیم کرده است که در گذر زمان، به شیوه‌ها و با سرعتی متفاوت تغییر می‌کنند.
تنوع فرهنگی اجتماعی در دوران‌های اولیه مشهودتر است: در حالی که جنوب غرب ایران شاهد پیدایش جوامع و دولت‌های پیچیده بود، در بخش‌هایی از ایران شرقی فقط روستاها و شهرهای کوچک وجود داشت. بعدها، در طی عصر مفرغ، که ایران شرقی مقطعی کوتاه از شهرنشینی را تجربه کرد، بخش‌های غربی و شمال غربی کشور فقط چند شهر قابل اعتنا داشت، در حالی که اکثریت مردم به شیوه کوچگری زندگی می‌کردند.
با این همه، باید به یاد داشته باشیم که در پژوهش‌های باستان شناسی یک قرن و نیم گذشته در ایران، بخش‌های مختلف کشور و دوران پیش از تاریخ آنها به طور یکسان مورد توجه قرار نگرفته‌اند. در حالی که بخش های قابل توجهی از غرب و جنوب ایران به گونه ای نسبتا جامع کاوش شده‌اند، شرق و شمال ایران تا حد زیادی کاوش ناشده باقی مانده‌اند. حجم کاوش های باستان شناسی در مورد هر دوره نیز بسیار متفاوت است.
ترجمه دیگر این کتاب
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.