شکوفایی کلام اسلامی
درباره نویسنده یوزف فان اس:
یوزف فان اس (Josef van Ess) نویسنده کتاب شکوفایی کلام اسلامی است. پروفسور یوزف فان اس آلمانی (زاده 18 آوریل 1934 در آخن)، استاد بازنشسته دانشگاه توبینگن، از مدرسان و پژوهشگران نامدار در اسلامشناسی است. وی که عضو آکادمی علوم هایدلبرگ، آکادمی ادبیات بارسلونا، آکادمی علوم عراق، انجمن فلسفه ایران، آکادمی علوم تونس، آکادمی قرون وسطی آمریکا و آکادمی اروپا بوده است، در سال ۲۰۰۹ جایزه خدمات شایان پروس و در سال ۲۰۱۰ جایزهای از کنگره جهانی مطالعات خاورمیانه و جایزه صلیب بزرگ دولت فدرال آلمان را دریافت کرده است. وی دارای تحقیقات و نوشتههای متعددی در حوزه کلام اسلامی است.
در میان آثار پروفسور فان اس مجلدات ششگانه «کلام و جامعه در قرن دوم و سوم هجری» در جهان اسلام از ویژگیهای ممتازی برخوردار است. این کتاب طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ در برلین منتشر شد و شهرتی جهانی برای او به ارمغان آورد. این کتاب جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را هم دریافت کرده است.
درباره کتاب شکوفایی کلام اسلامی:
این کتاب در اصل ترجمه انگلیسی مجموعه ای از چهار سخنرانی او در بنیاد جهان عرب در پاریس در سال ۱۹۹۸ است که فصل پنجمی هم به آن اضافه شده است. مؤلف در این کتاب که آن را دریچه ای به جهان فکری ای میتوان دانست که به ظهور کلام اسلامی انجامید، با تأمل و تعمق در مسائل مهم کلام متقدم، درباره ظهور الاهیات اسلامی در دره کلاسیک بحث کرده و مقایسه های راهگشایی نیز میان اسلام و سنت های مسیحی(و یهودی) به دست داده است.
در واقع این اثر را می توانست چکیده سی وپنح سال پژوهش و درآمدی کلی بر شاهکار ایشان، کلام و جامعه در سده های دوم و سوم هجری می توان دانست. به طبع مستندات بسیاری از آرا و سخنان نویسنده را نیز باید در آنجا جست، البته نویسنده به سیاق اسلام شناسان دیگر به منابع شیعی توجه چندانی نداشته است و به همین خاطر ناشر تأکید کرده است که چاپ این اثر به معنای موافقت با همه برداشتها و نتیجه گیری های نویسنده نیست.
قسمتی از کتاب شکوفایی کلام اسلامی:
شمول دامنه بدعت در اسلام به همان گستردگی آن در مسیحیت است. اما آیا واقعا مجازیم آن را صرفا به دوره کلاسیک محدود کنیم؟ در دوره « محنت»، یا تفتیش عقاید، پیوند ازدواج ابن ماج، از اهل حدیث و از منکران خلق قرآن، باطل اعلام شد. این ماجرا با آنچه در عصر حاضر برای نصر حامد ابوزید در مصر رخ داد، مشابهتی چشمگیر دارد؛ هرچند دوازده قرن میان آنها فاصله هست. در عصر ما، گروه اسلامگرای مصرى جماعة التكفير و الهجرة هراس میافکند؛ در قرن سوم نیز معتزله به تكفير مخالفانشان شهرت داشتند.
ابوحیان توحیدی این رفتار آنها را تقبیح کرده و نوشته است ابوهاشم جایی پدرش ابوعلی را کافر میخواند و پدرش نیز او را؛ خواهر ابوهاشم نیز هم پدرش و هم برادرش را. او بانویی فارغ از قیدوبندها و رسوم کهنه اجتماعی، و رهبر جماعتی از زنان بود که ظاهرا هدفشان تبلیغ اعتزال بود. چنان که میدانیم، معتزله نه فقط با یکدیگر نزاع میکردند، بلکه خشونت قابل ملاحظهای نیز علیه «دیگران»، حشويه (عوام یا فرومایگان)، روا میداشتند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.