یادداشت‌های بغداد

کتاب یادداشتهای بغداد نوشته‌ی نها الراضى (۲۰۰۴-۱۹۴۱) یکی از نمونه‌های درخشان مستندنگاری است بر اساس خاطرات و مشاهدات شخصی. این کتاب روزنوشته‌های نقاش و هنرمند و مدرنیست برجسته‌ی عراقی است که از ابتدای جنگ اول خلیج فارس تا انتهای جنگ دوم خلیج فارس را روایت می کند و یک سال بعد از پایان کتابش به خاطر آلزایمری شتابنده، از دنیا می رود. کتاب یادداشتهای بغداد صرفا خاطره نویسی نیست، بلکه روایت رنج و تاریخ و روزگار ملتهب دوازده سال آخر حکومت صدام است، از چشم زنی برخاسته از یکی از مهم‌ترین خانواده‌های روشنفکر عراق، نها الراضی یکی از نقاشان مهم نوگرای عراقی است که در لندن و بیروت درس خواند و کار کرد و با آغاز جنگ لبنان، در اوایل دهه‌ی هشتاد، به کشورش بازگشت. او در این کتاب شگفت آور روایتی می سازد از چگونگی نابود شدن عراق به دست صدام و امریکا و نیروهای هم پیمانش. نابودی‌ای که به زعم او کل خاورمیانه را هدف گرفته است. یادداشت های او مدام به اتفاقهای روز، گذشته‌ها و هنر و ادبیات اشاره می‌کنند و برای همین کتاب به یک اثر مهم ادبی تبدیل می‌شود و برای این نقاش برجسته اعتبار فراوانی به همراه می‌آورد. قصه‌ی پر آب چشم رؤیاهایی که قدرت‌ها تباه‌شان کردند.