پاپشاه (تبعید پایس نهم و ظهور اروپای نوین)
درباره نویسنده دیوید ایزرئیل کرتزر:
دیوید ایزرئیل کرتزر (David I. Kertzer) نویسنده کتاب پاپشاه، برندهی جایزهی پولیتزر ۲۰۱۵ بهخاطر کتاب پاپ و موسولینی و استاد دانشگاه براون در رشتهی علوم اجتماعی است. او یکی از بنیانگذاران ژورنال مطالعات ایتالیای نوین عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا و عضو هیئت امنای آکادمی آمریکا در رم است.
درباره کتاب پاپشاه:
این اثر بهعنوان یک اثر تاریخی دراماتورژیشده که بین سالهای ۱۸۴۶ تا ۱۸۷۸ با تمرکز بر دو سال ۴۸ و ۴۹ تاریخ چند کشور مهم اروپایی را بههم گره میزند. هم دیالوگ دارد، هم روایت با راویای که گاه اول شخص است، گاه سوم شخص و گاه دانای کل. این نمونهای مثالزدنی از تاریخنگاری نوین است، خاصه آنکه یک داستان پژوهشی هم هست. آن هم ازنوع کیفی به پشتوانهی تحلیل محتوای نامهها و اسناد و عکسهای واتیکان و منابع متعدد کلیسایی و غیرکلیسایی. از این حیث این اثر ادبی یک تألیف چندصدایی و نه تکصدایی است که ویژگیهای بکر بسیاری دارد. متن پر است از شخصیتهای دوگانه و دوصنفه؛ مثلاً صدراعظم ـ کشیش، شاعر ـ پزشک.
نکتهی دیگر آنکه متن با آنکه مربوط به حدود دو قرن پیش است، امّا با توجه به اوضاع سیاسی جهان، بسیار معاصر مینماید. مثلاً در آن دوره هم گویی اجلاسهایی مثل ۱ + ۴ (چهار قدرت اروپایی بهعلاوهی پاپ) وجود داشته است.
کریستوفر کلارک از لاندن ریویو آو بوکز «پاپشاه» را «حکایتی ظریف و تابناک» توصیف میکند. کریستین ساینس مانیتور آن را «ارزنده و باشکوه و تاریخ کلیسا در روایتی افسونگر» میخواند. کوین مدیگل نویسندهی «مسیحیت در قرون وسطی » آن را «حکایت عصری خطیر از اروپا با مبنای فاضلانه و ذوقی رمانگونه» میداند. جو میچم نویسندهی «تامس جفرسن: هنر قدرت » این اثر را «متنی مهم برای درک نیروهای جاوید انسانی که قدرت و ایمان را توأمان شکل میدهند» میبیند. و سرانجام جیمز کرول نویسندهی «صومعه » آن را «نثری شیوا… اثری که نشان میدهد چگونه دین و سیاست آمیزهای مرگبار تولید میکنند» میشمارد. متن کرتزر هم سخت و هم ساده است. هم نثرگون و هم شعرسان است. هم خبری و هم نمایشی است.
قسمتی از کتاب پاپشاه:
او (جووانی ماستای فِرّتی) واپسین پاپ ـ پادشاه بود؛ نقشی دوگانه که از ارکان طریقت کلیسا بود و بهقدر یک هزاره ستون سامان سیاسی اروپا قلمداد میشد. مرگ سلطنت پاپ بر زمین بهمعنی یک برههی محوری در مسیر دگردیسی اروپا بهشمار میرفت ـ انقلابی که یک سده پیشتر با نفوذ و اشاعهی مفاهیم بنیادی چون رضای فرمانبرداران و افتراق کلیسا از دولت پا گرفته بود. صد البته چنین دگرسانیِ سرنوشتسازی آسان رقم نمیخورد، مگر به بهای خونهای بسیار.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.