هرمنوتیک پزشکی و پدیدارشناسی سلامت
درباره نویسنده فردریک اسونوس:
فردریک اسونوس (F. Svenaeus) نویسنده کتاب هرمنوتیک پزشکی و پدیدارشناسی سلامت، استاد و مدیر مرکز دانش عملی در دانشگاه سودرتون است. او در مورد مسائل معرفت شناختی و اخلاقی، عمدتا در ارتباط با پزشکی و مراقبت، تحقیق و سخنرانی می‌کند. کتاب معنی بیماری: پدیدارشناسی و هرمنوتیک جلسه پزشکی 2003 در حال حاضر به زبان سوئدی موجود است. او همچنین نویسنده تعداد زیادی مقاله در مجلات و گلچین‌های بین المللی در زمینه‌هایی مانند فلسفه روانپزشکی، اخلاق پزشکی، فلسفه احساسات و نظریه سلامتی و بیماری است.
درباره کتاب هرمنوتیک پزشکی و پدیدارشناسی سلامت:
نویسنده کتاب با ایده‌ای جسورانه، فلسفه‌ی مارتین هایدگر را (که به دشواری معروف است) به عنوان پایه‌ای برای فلسفه‌ی پزشکی به کار برده است. ایده‌ای که این فیلسوف سوئدی ابتدا در تز دکترای خود و سپس در این کتاب طی جرح و تعدیل‌های فراوان تلاش کرده به آن جامه‌ی عمل بپوشاند.
خواندن کتاب فردریک اسفِنایوس مایۀ مسرت است. او نه تنها درک تیزهوشانه‌ای از طیف وسیعی از موضوعات و شخصیت‌ها در هر دو حوزۀ پزشکی و فلسفه از خود نشان می‌دهد، بلکه توانسته آنها را به روشی نوآورانه با هم جمع کند تا به نحوی اقناعی اثبات شود که این دو رشتۀ مهم می‌توانند و، در نهایت، باید متقابلاً روشنگر باشند. اسفِنایوس بر این نظر است که پزشکی مضامینی ژرف اما ندرتاً صریح را افشا می‌کند که درک مناسبشان به یک تبیین پدیدارشناختی و هرمنوتیکی دقیق می‌انجامد.
از سویی دیگر، اثبات می‌شود که رویکردهای فلسفی خاص – بهویژه پدیدارشناسی هایدگر و هرمنوتیک گادامر – این توان بالقوۀ تاکنون بالفعل نشده را دارند تا این مضامین را تبیین نمایند؛ مضامینی که مدت‌های مدید درون پزشکی غرب مدفون مانده‌اند. نتیجه‌ای که «قرائت» اسفِنایوس از این مضامین حاصل می‌آورد، یک هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی جسورانه و مهم از پزشکی – از مفاهیم محوری مانند «سلامت» و «ناخوشی» گرفته تا آنچه عموماً «رابطۀ پزشک-بیمار» خوانده می‌شود، و تا تفسیری مفید از «روش‌ها» و «اهداف» پزشکی – است.
قسمتی از کتاب هرمنوتیک پزشکی و پدیدارشناسی سلامت:
ما در طول سه دهه‌ی اخیر این قرن، شاهد تولد مجدد تدریجی فلسفه در پزشکی بوده‌ایم. ظاهرا اجماعی کلی در حال شکل‌گیری است که پزشکی نمی‌تواند تمامی مسائلش را با کمک علم تجربی حل کند، بلکه ترجیحا نیازمند رویکردی نظری است که متاملانه‌تر باشد، رویکردی که بتواند توسط فلسفه و دیگر رشته‌های موجود در زمینه‌ی گسترده‌ی علوم انسانی پزشکی تدارک دیده شود. بارزترین مثال این مورد علاقه‌ی روزافزون به اخلاق پزشکی است، که نه با پرسش از این که امروز و فردا با مجموعه‌ی شعله‌ور شونده‌ی دانش و فناوری‌های پزشکی، به خصوص در پرتو منابع محدود موجود در بخش مراقبت بهداشت چه می‌توان کرد، بلکه با چه باید کرد سروکار دارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.