نقد قوه حکم
درباره نویسنده ایمانوئل کانت:
ایمانوئل کانت (Immanuel Kant) نویسنده کتاب نقد قوه حکم، از بزرگترین فیلسوفان سده‌ی نوزدهم اروپا، ۲۲ آوریل سال ۱۷۲۴ در کونیشسبرگ آلمان به دنیا آمد. در خانواده‌ای مسیحی، پر جمعیت و تهی‌دست بزرگ شد و در سن هشت سالگی به مدرسه‌ی مذهبی کونیشسبرگ رفت و تا دانشگاه در این مدرسه درس خواند. در سال ۱۷۷۰ استاد منطق و ریاضیات دانشگاه کونیشسبرک شد و همان سال‌ها سخنرانی‌های عمومی برگزار کرد و کتاب‌هایی در زمینه‌ی ریاضیات و دینامیک و کیهان‌شناسی منتشر کرد. سال‌ها بعد کانت به مقام استادی رشته‌ی فلسفه در دانشگاه کونیشسبرگ منصوب شد و از آن پس تمام عمر خود را صرف پرداختن به فلسفه کرد.
اولین اثر او تحت عنوان نقد عقل محض که اولین کتاب از سه‌گانه‌ی فلسفه انتقادی او به شمار می‌رود، در سال ۱۷۸۱ منتشر شد. دو اثر دیگراو ، نقد عقل عملی و نقد قوه حکم، به ترتیب در سال‌های ۱۷۸۸ و ۱۷۹۰ منتشر شدند. آخرین تدریس رسمی او در سال ۱۷۹۶ بود در حالی‌که توانایی جسمی و ذهنی او رو به کاهش می‌رفت. کانت در ۱۲ فوریه سال ۱۸۰۴ درگذشت. بر اساس فلسفه‌ی انتقادی او، شناخت صرفاً انبوه تأثیرات احساسی نیست؛ شناخت به دستگاه مفهوم‌سازی فهم بشر وابسته است. اندیشه‌ی سیاسی کانت براساس اهمیت بنیادین اخلاقیات شکل گرفت. او معقتد بود که قانون عقل فرامین منطقی می‌دهد که مهم‌ترین آن‌ها این تکلیف است که باید با دیگران به منزله‌ی هدف برخورد کرد، نه فقط به منزله‌ی وسیله.
درباره کتاب نقد قوه حکم:
نقد قوهٔ حکم-که به دو بخش زیبایی‌شناسی و غایت‌شناسی، قابل تقسیم است-در «سگانی» (تریلوژیِ) نقدیِ کانت، اثری است که نقش میانجی و پیونددهندهٔ دو اثر دیگر، یعنی نقد عقلِ محض و نقدِ عقلِ عملی را بر عهده دارد و گذار از فلسفهٔ نظری به فلسفهٔ اخلاق را عملی می‌کند. کانت، همان‌گونه که برای عقل محض و عقل عملی اصولی پیشین جستجو می‌کرد، برای قوهٔ حکم نیز، که قوه‌ای است مربوط به احساس لذت و الم، در جستجوی مبانی پیشین برآمد و کوشید فلسفه‌ای پیشین از ذوق برپا کند. مبنا یا اصل بنیادیِ نهفته در شالودهٔ قوهٔ حکم، غایت‌مندی طبیعت است.
این غایت‌مندی به دو صورت ممکن است: یا صوری و ذهنی یا واقعی و عینی. حکم به‌غایت‌مندی صورت یک عین بدون آن‌که هیچ غایت معینی برای آن قائل شویم، حکم زیباشناختی است، و اگر غایت معینی برای آن در نظر بگیریم، حکم غایت‌شناختی است. بر همین مبنا، نقد قوهٔ حکم نیز به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: در بخش اول، فلسفهٔ ذوق (مبحث زیبا و والا)، و در بخش دوم، غایت‌شناسی و غایت‌شناسیِ طبیعت بررسی می‌شود، و بدین‌گونه سرانجام تأمل دربارهٔ زیبایی و نظم، زیباشناسی و غایت‌شناسی، در یک کل واحد، به‌هم پیوند می‌یابد. درک ساختار جامع فلسفهٔ نقادیِ کانت بدون درک مباحث این اثر، که به گفتهٔ کاسیرر «بیش از هر اثر دیگری عصب زمانهٔ خود را تحریک کرده‌است» میسر نیست.
قسمتی از کتاب نقد قوه حکم:
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.