مدارا و ریشههای نامدارایی
درباره نویسنده ماجد الغرباوی:
ماجد الغرباوی (Majid Al-Gharabawi) نویسنده کتاب مدارا و ریشههای نامدارایی، متولد سال 1954، نویسنده عرب میباشد. او قبل از تأسیس بنیاد روشنفکری در سیدنی در زمینه تدریس فعالیت میکرد و سردبیری مجله «التوحید» و همچنین سردبیری مجموعه «پیشگامان اصلاح» را بر عهده داشت، که یک موسسه فرهنگی علاقمند به اشاعه فرهنگ و ارزشهای تساهل مذهبی است و روزنامهای منتشر میکند. او روشنفکر و جوایز متعددی از جمله جایزه خلاقیت، جایزه زن، و جایزه فکری. را به دست آورده است.
ماجد الغراباوی، پژوهشگر اندیشه دینی، در تالیفات، تألیفات و گفت و گوهای انتقادی خود، بسیاری از مسائل اسلامی را مورد بحث و بررسی قرار داده و بسیاری از مفاهیم دینی و برخی مفاهیم مذهب شیعه را نقد کرده است، از جمله مفهوم انتظار در اندیشه شیعی، مفهوم. رستگاری و مفهوم شفاعت وی همچنین از اندیشه ولایت فقیه و پیوند ولایت و استبداد انتقاد کرد و از اندیشه خلافت تکوینی در اندیشه شیعه انتقاد کرد که بر این باور است که کل هستی دارای در اختیار پیامبر و ائمه قرار گرفت، با وجود اینکه انسان هستند، و این مطابق آنچه در قرآن کریم در کلام حضرت محمد آمده است که فرمود: «من فقط یک انسانم. مثل تو» و امام را در اندیشه شیعه فردی میدانیم که میتواند بر عالم تأثیر بگذارد و از عوامل آن خلاص کند.
درباره کتاب مدارا و ریشههای نامدارایی:
سلسله کتابهای «ساحت صلح » با تكیه به فرهنگ مهرپایه ایرانی و شیعی و رویکردی علمی، روشمند و تطبیقی، صلح شناسی را بطور جدی وارد جرگه نشر میکند. این مجموعه دامنه پژوهشهای صلح را از حیطه کلاسیک (قد مائی) این رشته فراتر برده و با تعمیم فضیلت های عفو و دوستی از حوزه روابط خصوصی به روابط عمومی، اجتماعی و بینالمللی، معنی شناسی و نهاد شناسی صلح را بطور اساسی در سه زمینه اخلاق جنگ، اخلاق عفو و اخلاق دوستی توسعه میدهد.
قسمتی از کتاب مدارا و ریشههای نامدارایی:
شایستهی یادآوری است که معنای اصطلاحی تسامح در میان کشورهای عربی و اسلامی، معنایی ناآشناست و گویا برای آن معنا لفظی و برای اندیشه ورزی در آن، روشی ندارند. بنابراین برای همسان سازی این مفهوم با بافت فرهنگ عربی و اسلامی به گونهای کارآمد و تأثیرگذار به سازگاری بیشتری نیازمندیم اما مقصود از سازگاری آن نیست که ارزش رواداری با ارزشهای جامعه عربی – اسلامی در هم آمیزند و از هر کدام به سود دیگری فروبکاهند، بلکه به معنای دست یافتن به راه کار همدلانه ای است که امکان بررسی همه ی معانی و مفاهیم احتمالی در تحقق نظامها و سیستمهای شناختی در آن وجود داشته باشد.
به بیان دیگر باید از یک سو، در مفهوم رواداری، و از دیگر سو در ارزشها و مفاهیم اجتماعی خودمان برای تأکید بر درستی و شرعی و قانونی بودن آنها بازنگری کنیم، چه بسا در این بازنگری، باورها و عقیدههای رایجی را شناسایی کنیم که نه تنها هیچ بنیان عقلی یا شرعی ندارند، بلکه آمیختهای از رسم و رسوم انباشته شده عادتهای به جامانده از گذشتگان، برداشتهای شخصی و منافع حاکمان مستبد است که در گذر زمان و به دلیل چنگ زنی پیوستهی مردم به آنها، به عقیده و باورهای حاکم بر خرد و اندیشهی انسان تبدیل شدهاند و رفتارهای اخلاقی فرد و جامعه را در اختیار گرفتهاند.
بدینسان بازنگری در ارزشها و مفاهیم اجتماعی، درنگ تازه ای برای جست وجو در میراث های به جامانده و دانسته های گذشته و کوششی برای آگاهی از آسیبها و توانمندیهایمان است، در نتیجهی این بازنگری، خواهیم دانست که برخی مفاهیم مانند رواداری یا چندگانگی، ناآشنا و دور از اصول دین و عقیدهی ما نیست بلکه خوانشها و بداندیشیهای شخصی، آن مفاهیم را از اصول دین دور کرده است اما هرگاه خوانشی نو از متون مقدس و احکام شرعی را پیش رو بگذاریم خود را در برابر جهانی باز و روشنی…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.