قدرت و پیشرفت
درباره نویسنده دارون عجم اوغلو:
دارون عجم‌اغلو (Daron Acemoglu) نویسنده کتاب قدرت و پیشرفت، (زادهٔ ۳ سپتامبر ۱۹۶۷) اقتصاددان آمریکایی زاده ترکیه از تبار ارمنی است. عجم‌اغلو در استانبول، ترکیه در خانواده‌ای ارمنی متولد شد. پدرش «کِوُرک» که وکیل و مدرس دانشگاه استانبول بود در سال ۱۹۸۸ درگذشت. مادرش «ایرما» (متوفی در ۱۹۹۱) مدیر و معلم مدرسه‌ای ارمنی در استانبول بود. عجم‌اغلو پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان گالاتاسرای در ۱۹۸۶ در استانبول، لیسانس خود را از دانشگاه یورک در بریتانیا و فوق لیسانس خود را در اقتصادسنجی و اقتصاد ریاضیاتی و پی‌اچ‌دی خود را در ۱۹۹۲ از مدرسه اقتصاد لندن دریافت کرد. او یک سال به عنوان مدرس اقتصاد در مدرسه اقتصاد لندن فعالیت کرد تا این که در ۱۹۹۳ به عضویت هیئت علمی مؤسسه فناوری ماساچوست (ام‌آی‌تی) درآمد.
در سال ۲۰۰۰ او به استاد تمامی ترفیع یافت و در ۲۰۰۴ استاد کرسی چارلز کیندلربرگر اقتصاد کاربردی شد. او همچنین عضو پیوستهٔ دفتر ملی پژوهش اقتصادی، مرکز عملکرد اقتصادی، مرکز رشد بین‌المللی، و مرکز پژوهش سیاست اقتصادی است. او در سال ۲۰۰۶ به عنوان عضو پیوستهٔ فرهنگستان هنر و علوم آمریکا انتخاب شد. او که هم‌اکنون استاد کرسی الیزابت و جیمز کیلین در اقتصاد در ام‌آی‌تی است در زمرهٔ ۱۰ اقتصاددان پراستناد بر اساس IDEAS/RePEc است. او در سال ۲۰۰۵ مدال جان بیتز کلارک را برنده شد. عجم‌اغلو در سال ۲۰۱۳ برنده «جایزهٔ فرهنگ و هنرهای ریاست جمهوری ترکیه»، و جایزهٔ دیگری از سوی فرهنگستان علوم ترکیه شده‌است.
سایمون اچ. جانسون (Simon H. Johnson)، متولد 1963، استاد دانشگاه و اقتصاددان بریتانیایی – امریکایی است. او از سال 2007 تا 2008 اقتصاددان ارشد صندوق بین‌المللی پول بوده است. جانسون سال‌ها دربارۀ بحران‌ها و بهبودهای اقتصادی جهانی مطالعه و تحقیق کرده و از او مقالات فراوانی در نشریات «نیویورک تایمز»، «واشینگتن پست»، «وال استریت جورنال»، «آتلانتیک» و «فایننشال تایمز» منتشر شده است. از آثار سایمون جانسون می‌توان به کتاب «سیزده بانکدار» (نوشته‌شده با همکاری جیمز کواک) اشاره کرد.
درباره کتاب قدرت و پیشرفت:
نویسندگان کتاب «قدرت و پیشرفت» در این کتاب بر آنند که کارآفرینان و مدیران عرصۀ فناوری و نیز کارگران و نیروی کارِ بدون تحصیلات عالیه را به آن توجه دهند این نکته است که، برخلاف عقاید مرسوم، پیشرفت فناوری به‌طور خودکار و بدون مداخلۀ انسانی، به خیرِ همگانی منجر نمی‌شود و همه را از مزایای خود بهره‌مند نمی‌سازد.
دارون عجم‌اوغلو و سایمون جانسون در کتاب «قدرت و پیشرفت» با رجوع به تجربه‌های تاریخیِ دوره‌های مختلف تاریخ بشر، از جمله دورۀ شکوفایی صنعت در قرن نوزدهم، نشان می‌دهند که رشد بهره‌وریِ برآمده از پیشرفت فناوری تنها در زمان‌هایی توانسته به افزایش نیروی کار و اشتغال‌زایی و افزایش دستمزد منجر شود که خواست و ارادۀ کارفرمایان و صاحبان صنایع و مشاغل و تولیدکنندگان و نیز خواست و ارادۀ کارگران بر آن بوده که چنین اتفاقی بیُفتد.
کتاب «قدرت و پیشرفت» نشان می‌دهد که پیشرفت فناوری و رشد بهره‌وری همیشه و در همه‌جا به بهبود زندگی نیروی کار و رفاه و نفع همگانی منجر نشده و در مواردی تنها به رفاه معدودی از نخبگان و خواص و متخصصان و مهندسان و دانشمندان و کارآفرینان و تولیدکنندگانِ ثروتمند منجر شده و آن‌ها را ثروتمندتر و برعکس، عرصه را بر نیروی کار تنگ کرده است. بنابراین ساده‌انگارانه است که گمان کنیم پیشرفت فناوری، خودبه‌خود و بدون مشارکت فعالانۀ انسانی، آیندۀ بهتری را برای عموم و اکثریت مردم رقم خواهد زد. کتاب «قدرت و پیشرفت» به ما می‌گوید که پیشرفت فناوری چگونه و در چه شرایطی می‌تواند نفع همگانی را رقم زند و تکنولوژی را چگونه می‌توان مدیریت کرد و به آن جهت داد تا در مسیر منافع عمومی و همگانی قرار گیرد نه‌فقط در خدمت رفاه گروهی خاص.
کتاب «قدرت و پیشرفت» از مقدمه‌ای با عنوان «پیشرفت چیست؟» و یازده بخش تشکیل شده است. بخش‌های یازده‌گانۀ کتاب «قدرت و پیشرفت» عبارتند از: «کنترل فناوری»، «چشم‌انداز کانال»، «قدرت متقاعد کردن»، «گسترش بدبختی»، «طبقۀ متوسط انقلاب»، «تلفات پیشرفت»، «مسیر رقابتی»، «آسیب دیجیتال»، «تلاش مصنوعی»، «شکست‌های دموکراسی» و «تغییر جهت فناوری».
قسمتی از کتاب قدرت و پیشرفت:
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.