تصویر مدیر به عنوان نویسندهای جوان
درباره نویسنده فیلیپ شونتالا:
فیلیپ شونتالا متولد 13 اکتبر 1976 اشتوتگارت، آلمان است. او بین سالهای 1999 و 2003 در دانشگاه ترینیتی وسترن در ونکوور انگلیسی و مطالعات هنری تحصیل کرد و در سال 2004 مدرک کارشناسی ارشد خود را در “ادبیات مدرن اروپا” در دانشگاه ساسکس گرفت. در سال 2010 دکترای دانشگاه کنستانز با موضوع “شعر منفی: چهره راوی در توماس برنهارد، دبلیو جی سبالد و ایمره کرتس” ادامه یافت. در ترم زمستانی 2008/2009 و 2010/2011 وی در دانشگاه کنستانز در بخش مطالعات آلمان تدریس کرد. فیلیپ شونتالا در کنستانز زندگی می‌کند و در آنجا به عنوان فریلنسر کار می‌کند. وی در جایزه Ingeborg Bachmann 2013 شرکت کرد.
درباره کتاب مترجم آراز بارسقیان:
او در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد و از سن هیجده سالگی با شرکت در کلاس‌های داستان‌نویسی جمال میرصادقی به‌طور حرفه‌ای داستان‌نویسی را شروع کرد. کلاس داستان‌نویسی‌ای که حاصلش بردن جایزه ی ادبی صادق هدایت در اسفند ۱۳۸۵ بود. داستان‌کوتاه‌هایی که وی در طول سالهای ۱۳۸۳ الی ۱۳۸۶ نگاشت بود در سال ۱۳۸۸ در کتابی تحت عنوان «باسگا» توسط نشر افراز منتشر شد. او همچنین در زمینه ی ترجمه ادبیات نمایشی فعالیت زیادی دارد و اولین کتابی که در این زمینه از او منتشر شد ترجمه‌ای بود از نمایشنامه دفتر یادداشت تریگورین؛ برداشتی آزاد از مرغ دریایی آنتون چخوف نوشتهٔ تنسی ویلیامز که توسط نشر قطره در سال ۱۳۸۶ منتشر شد.
قسمتی از کتاب تصویر مدیر به عنوان نویسندهای جوان:
در مدیریت داستان سرایی این دو مفهوم با هم متحد می‌شود، مفاهیمی که نیاز به کمی توضیح دارند. تفکر حاکم بر مدیریت، نتیجه گرایی است. خواستش منطقی کردن، تصمیم‌گیری و هدفمند کردن اعمال است و در نهایت میزان درآمد حاصل مهم است. از سوی دیگر روایت نیازمند فضا برای تنفس است. موارد مهم اصلی در مقابل موارد مهم ثانویه، در مرتبه‌ای پایین‌تر قرار می‌گیرند، حقایق در درجه دوم اهمیت هستند و داستان در درجه‌ی اول این جریان در بهترین شرایط پیامی مبهم دارد. اقتصاد روایت که همیشه ترجیحش بر سرگرم کردن است، در مقابل قانون تسریع تکنولوژی مدرن قرار می‌گیرد؛ قانونی که مستقیم بر کسب وکار چیره است. فیلسوف هانس بلومبرگ می‌نویسد داستان گفته می‌شود تا وقت بگذرد و ترس را از ما دور کند، این قضيه هیچ نسبتی با نگرانی‌های مدیران ندارد، مدیرانی که روند تصمیم گیری و رفتارشان بر پایه‌ای این حقیقت محدودیت زمان است. یک روز از زندگی مدیر به شدت برنامه ریزی شده، پر است از وقفه و تنوع کاری که نتیجه‌ای متناقض دارد؛ مدیر می‌گوید «من برای مدیریت زمان، وقت ندارم.» این حرف مدیری است که مدام دارد با معضلات مربیان و معلم‌های خصوصی و کتاب‌های راهنمای مدیریت سروکله می‌زند.
ولی داستان سرایی مدیریتی در وضعیت دفاعی قرار نگرفته است بلکه باعث تبليغ روایت به عنوان شکلی عالی از ارتباط رسانه‌ای برای سازماندهی استفاده می‌شود. در اصل اسامی کمپانی‌های بین‌المللی و انستیتوهایی که با روش‌های داستان سرایی کار می‌کنند گویا است آی بی ام، نایک، فورد، شل، کوکاکولا، بانک جهانی، فدرال اکسپرس، تیپاکس، دنون، رنو. سالهای سال کمپانی پراکتر آند گمبل آگهی کار برای یک داستان نویس شرکتی میداد. در شرکت مایکروسافت استیو کلیتون در حال حاضر مسئول تیم داستان سرایی بیست و پنج نفرهی کمپانی است. یکی از پروژه هایشان از سال ۲۰۱۵ ایجاد یک مجموعه داستان علمی تخیلی بوده که کمپانی به خاطرش دست به استخدام داستان نویسان علمی تخیلی زد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.