فیلسوف تودار و رباعیات بودار
درباره نویسنده علیاصغر سیدغراب:
علی اصغر سید غراب نویسنده کتاب فیلسوف تودار و رباعیات بودار، استاد برجسته ادبیات فارسی دانشگاه لیدن هلند است.
درباره کتاب فیلسوف تودار و رباعیات بودار:
کتاب فیلسوف تودار و رباعیات بودار شامل 7 فصل با عنوانهای «خیام در ایران»، «خیام در جهان عرب و ترکیه»، «خیام در هلند»، «خیام در روسیه و گرجستان»، «خیام در انگلستان عصر ویکتوریا»، «خیام در هندوستان» و «پایگاه اطلاعاتی بینالمللی خیام» است.
در قسمت پیشگفتار این کتاب آمده است: «بررسی پذیرش ادبی نقش مهمی در پژوهشهای ادبیات تطبیقی دارد. بیگمان، پذیرش یک نویسنده در فرهنگ دیگر همواره با فراز و نشیبهایی توام است. برای انجام این کار، تطبیقگر میبایست ابتدا فهرستی از ترجمههای آثار نویسندە مفروض را به ترتیب تاریخ نشر تهیه کند، سپس تمامی مقالات و نقدهایی را که بر آنها نوشته شده گردآوری، و بهدقت تحلیل کند.افزون بر این، برای روشنداشت پذیرش ادبی یک نویسنده در فرهنگ دیگر باید ذائقە ادبی، بافتار فرهنگی و جتماعی، و زیست جهان او طی سالهای مدنظر بررسی کرد.»
کتاب فیلسوف تودار و رباعیات بودار، درباره حُسن قبول رباعیات عمر خیام در کشورهای مختلف جهان است. خواننده پس از خواندن مقالات این کتاب به انبوهی از اطلاعات مفید درباره شعر خیام در دیگر کشورها دست پیدا میکند. مقالات کتاب هرچند از یکدیگر مستقلاند اما رشتهای نامرئی، اندیشه خیامی آنها را به هم پیوند میدهد. علاوه براینکه، این اثر شبیه یک رمان جذاب هم است که خواننده را همراه شعر خیام تفرج کنان به سفری شورانگیز در چهارگوشه جهان میبرد.
قسمتی از کتاب فیلسوف تودار و رباعیات بودار:
بنا بر مشهور، تاریخ تألیف کهنترین نسخههای خطی مستقل یا مجموعههای اصیل رباعی که آشکارا منسوب به عمر خیام است پیشتر از قرن نهم هجری، یعنی سیصد سال پس از مرگ شاعر، نیست. رباعیاتی به اسم خیام در جنگهای مختلف ادبی و دیگر آثار قرن هفتم و هشتم هجری موجود است؛ کشفیاتی از این دست هنوز هم ادامه دارد. البته، تا آنجا که من میدانم، قدیمیترین رباعی که تا کنون شناخته شده رباعیای است که در رسالة في التنبيه امام فخر رازی، برجای مانده از اواخر قرن ششم، ثبت شده است. این رباعی به علاوه یک رباعی دیگر در مرصاد العباد اثر صوفی نجم الدین دایه، همشهری فخر رازی، مکتوب به سال ۶۲۰ ق، به نام خیام آمده است. دیرزمانی است که از این دو رباعی رونمایی شده و قدیمترین آنها متعلق به پربارترین بخش قرنی پس از مرگ خام است.
رباعیات این جستار در زمره آن دسته از رباعیاتی است که هرچند بدون ذکر نام گوینده نقل شدهاند، اما در مجموعههای بعدی به اسم خیام آمدهاند. رباعيات اندکی قبل از قرن هفتم پیدا شده، ولی در سالیان اخیر تعداد آنها رو به فزونی بوده است. خیام پژوهان مدتها قبل چهار رباعی و یک بیت را در سندبادنامه ظهیری سمرقندی، به تاریخ ۷-۵۵۶ ق، شناسایی و معرفی کردهاند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.