عدالت به مثابه انصاف
درباره نویسنده جان راولز:
جان راولز (John Rawls) نویسنده کتاب عدالت به مثابه انصاف، (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۲۱ – درگذشته ۲۱ نوامبر ۲۰۰۲) فیلسوف آمریکایی معاصر و مشهور به دلیل صورتبندی یک نظریهٔ عدالت بود. وی از چهرههای بهنام فلسفهٔ سیاسی و فلسفهٔ اخلاق در سدهٔ بیستم بود. اثر مشهور وی نظریهٔ عدالت یا نظریهای در باب عدالت (A Theory of Justice) (چاپ ۱۹۷۱) هماکنون بهعنوان یکی از منابع کلاسیک فلسفهٔ سیاسی تلقی میشود. کتاب نظریهٔ عدالت تنها در آمریکا دست کم ۲۰۰ هزار جلد فروش داشته و تا کنون به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شدهاست.
درباره کتاب عدالت به مثابه انصاف:
هدف کاربردی عدالت بهمثابه انصاف ارائهی مبنای فلسفی و اخلاقی قابل قبول برای نهادهای دموکراتیک و در نتیجه، پاسخ به این پرسش است که چگونه ادعاهای آزادی و برابری درک شود؛ برای این منظور، ما نگاهی به فرهنگ سیاسی عمومی یک جامعهی دموکراتیک و سنتهای تفسیر قانون و حقوق اساسی آن داریم، زیرا برخی ایدههای متعارف به فهم عدالت سیاسی کمک میکند. مفروض است که شهروندان جامعهی دموکراتیک دارای درکی حداقل ضمنی از این ایدهها در مباحث روزمرهی سیاسی دربارهی مفهوم و مبنای حقوق اساسی مانند آزادیها و غیره هستند؛ برخی از این ایدههای متعارف، اساسیتر از بقیه هستند.
ایدههایی را که برای سازماندهی و ساختدهی به عدالت بهمثابه انصاف بهطور کلی استفاده شود، من ایدههای اساسی محسوب میکنم. بنیادیترین ایده در این مفهوم عدالت، ایدهی جامعه بهعنوان یک نظام منصفانهی همکاری اجتماعی در طول زمان از نسلی به نسل بعدی است؛ ما از این ایده بهعنوان ایدهی محوری سامانبخش تلاش برای تکوین ادراک سیاسی عدالت برای رژیم دموکراتیک استفاده میکنیم. این ایدهی مرکزی با دو ایدهی مرتبط اساسی تکمیل میشود که آنها عبارتند از: ایدهی شهروندان (کسانی که مبادرت به همکاری کردهاند) بهعنوان اشخاص آزاد و برابر؛ ایدهی یک جامعهی بسیار منظم، یعنی جامعهای که بهطور مؤثر با تصور عمومی عدالت تنظیم شده است.
قسمتی از کتاب عدالت به مثابه انصاف:
در آغاز بین چهار نقش فلسفۀ سیاسی به عنوان بخشی از فرهنگ سیاسی عمومی جامعه، تمایز میگذاریم ابتدا به نقش عملی آن توجه کنید که از تضاد تفرقه افکن سیاسی و نیاز به حل مسئله نظم ناشی میشود.
در تاریخ هر جامعهای ادوار بلندمدتی وجود دارد که طی آن برخی مسائل سیاسی به تضاد عمیق و شدیدی میانجامند و یافتن هرگونه زمینه مشترک معقولی برای توافق سیاسی، اگرنه غیر ممکن، دشوار به نظر میرسد. برای مثال میتوان گفت که خاستگاه تاریخی لیبرالیسم جنگهای مذهبی قرون شانزدهم و هفدهم پس از دورۀ اصلاح دینی است؛ این اختلافات موجب مناقشهای طولانی دربارۀ حق مخالفت و آزادی وجدان شد که سرانجام به صورت بندی و پذیرش اغلب اکراه آمیز شکلی از اصل رواداری انجامید. دیدگاههای مندرج در نامهای در بارۀ رواداری (۱۶۸۹) اثر لاک و روح القوانین (۱۷۴۸) اثر منتسکیو دوران تکوین بلند مدتی دارند. دلمشغولی لویاتان هابز (۱۶۵۲) که قطعاً بزرگترین اثر فلسفه سیاسی به زبان انگلیسی است – مسئله نظم طی آشوب حاصل از جنگ داخلی انگلیس است…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.