ظهور لویاتان اسلامی (نقد الهیات سیاسی جلد سوم)
درباره نویسنده محمد قوچانی:
محمد قوچانی نویسنده کتاب ظهور لویاتان اسلامی، (زاده ۳۱ شهریور ۱۳۵۵ در رشت) روزنامهنگار اهل ایران و صاحب امتیاز، مدیرمسوول و سردبیر مجلهی آگاهی نو است. او در کارنامهی مطبوعاتی خود عضو تحریریه نشریه عصر ما (ارگان سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در دهه هفتاد) ، معاون سردبیر روزنامه همشهری در سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ و بنیانگذار مجله همشهری ماه، سردبیر روزنامههای شرق، هم میهن، اعتماد ملی، آسمان، مردم امروز و سازندگی و سردبیر مجلات، همشهری ماه، صدا، مهرنامه و سیاست نامه بوده و هم اکنون صاحب امتیاز، مدیرمسوول و سردبیر مجله آگاهی نو است. او همچنین عضو شورای مرکزی و معاون کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران است.
قوچانی با مریم باقی فرزند عمادالدین باقی و فاطمه کمالی احمدسرایی ازدواج کرده است و دو فرزند به نامهای حافظ و ایران دارد. قوچانی به عنوان رکورددار توقیف روزنامه در ایران شناخته میشود.
درباره کتاب ظهور لویاتان اسلامی:
افلاطون: آنان که آنقدرهوشمندترند که در سیاست مشارکت نکنند، شایسته سیاست ورزی کم هوشترینهایند…
انتشارات سرایی مجموعه 5 جلدی «نقد الهیات سیاسی» به قلم آقای محمد قوچانی سردبیر مجلهی آ گاهی نو را در دست انتشار دارد. انتشار این مجموعه تلاشی است در جهت رشد اندیشه سیاسی در ایران و نگاه به تحولات فکری و سیاسی، فراتر از فضای گاه سطحی و شتابزده مجازی. مجموعه ی نقد الهیات سیاسی بررسی همه موضوعاتیســت که در۵۰ سال اخیر در حوزهی کتابخانهای اندیشهی سیاســی به وجود آمده است. روششناسی این مجموعه نیز کتابخانهای و انتقادی اســت.
جلد دوم این مجموعه با نام «پارادوکس مارکسیسم اســلامی» پژوهشــی انتقادی در کارنامهی جنبش چپ اســلامی در ایران است.
جلد ســوم با نام «ظهور لویاتان اسلامی» به تکوین نظریهی دولت مدرن در فقه سیاســی شــیعه از منظر تاریخی میپردازد.
در جلد چهارم محمد قوچانی سراغ موضوع موانع تأسیس اندیشــهی سیاســی آزادیخواهی در ایران رفته و «مصائب لیبرالیسم اسلامی» را نوشته است.
در جلد پنجم نقد الهیات سیاسی با پژوهشی راهبردی در تأســیس اندیشهی سیاسی راســت مدرن در ایران روبهرو هســتیم. جلد پنجم با عنوان «بحران بورژوازی اسلامی» پایان بخش مجموعهای است که سردبیر آ گاهی نو با نگاه به الهیات و سیاست در ایران معاصر نوشته است.
علاوه بر این مجموعه، قوچانی مجموعهی «نقد روشنفکری سیاسی» را هم آمادهی چاپ دارد. او در این مجموعه نگاهی انتقادی و راهبردی دارد به مسئلهی روشنفکری سیاسی در ایران و بحرانهایی که با ظهور چهرههایی همچون علی شــریعتی در ایران شکل گرفت را واکاوی میکند. جلد اول این مجموعه با عنوان «جرات محافظه کاری داشــته باش» از زوال روشــنفکری رادیــکال و ظهور روشنفکری لیبرال میگوید.
قسمتی از کتاب ظهور لویاتان اسلامی:
ظهور مفهوم اجتهاد در مذهب شیعه را به قرن پنجم نسبت میدهند. عهد شيخ طوسی و شیخ مفید که پایه گذاران این روش استنباط احکام دینی بودند. این گزاره البته تنها زمانی معتبر است که تلاشهای امامان شیعه به خصوص امام جعفر صادق (ع) برای تأسیس مکتب و مشرب و مذهب فقهی مستقل اهل بیت را در پس زمینه پیدایش مجتهدان ببینیم و این فرض را بپذیریم که پس از پایان یافتن عصر امامان و عصر نواب امام زمان، وظیفه تدوین فقه شیعه بر عهده فقیهان قرار گرفت.
از اولین این فقها ابن بابویه بود که کتاب «الشرايع» را نوشت و دیگری ابن جنید اسکافی بود و نیز شیخ اسحاق کلینی که مؤلف «الكافي في علوم الدين» بود. پس از او شیخ صدوق ظهور کرد که مؤلف «من لا يحضره الفقيه» بود و شیخ مفید که «المقنعه» را نوشت و سید مرتضی علم الهدی که استاد استادان فقه شیعه بود. این فقها البته هر یک در جمع محدودی از طلاب و در میان اقليت شيعه تدریس میکردند و برای حکومتی که امام آن غایب بود و درباره امامانی که جز در عهد علی بن ابی طالب (ع) و حسن بن علی (ع) به قدرت نرسیده بودند، فقه مینوشتند و قانون اداره جامعه از نگاه شیعه را تدوین میکردند.
در این زمان یکی از اولین و مهمترین نهادهای علمی شیعه به همت شيخ طوسی شکل گرفت و حوزه علمیه نجف تأسیس شد که امروزه حوزه هزارساله شناخته میشود. به تدریج بزرگترین فقهای شیعه در عراق و لبنان و سوریه ظهور کردند، محقق حلی و علامه حلی. اما اولین تحول اساسی زمانی رخ داد که شیعیان خراسان دولت سربداران را تأسیس کردند و نیازمند قانونی برای اداره جامعه شدند. از این رو به علمای شیعه در لبنان و سوریه و عراق نامه نوشتند و طلب فقه کردند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.