سرمایهداری به سبک چینی
درباره نویسنده یاشنگ هوانگ:
یاشنگ هوانگ (Yasheng Huang) نویسنده کتاب سرمایهداری به سبک چینی، استاد چینی – آمریکایی مدیریت بین الملل در دانشکده مدیریت MIT Sloan متولد 1960 است، جایی که آزمایشگاه چین و آزمایشگاه هند را تأسیس کرده و ریاست می کند. زمینههای تحقیقاتی او شامل تشکیل سرمایه انسانی در چین و هند است. هوانگ مدرکِ دکتریِ خود را در سال 1991 از مدرسه حکومتداری جان اف. کندی دریافت کرده است. مقالاتِ او در نشریاتی چون نیویورک تایمز، والاستریت ژورنال و اکونومیست چاپ شدهاند و او در موضوعاتِ جهانیسازی، بازارهای در حال ظهور و سرمایهی انسانی چین دست به تحقیق و پژوهش زده است.
درباره کتاب سرمایهداری به سبک چینی:
کتاب سرمایهداری به سبکِ چینی، دو چینِ متفاوت را ترسیم میکند: یک چینِ روستایی که تحتتأثیر کارآفرینانِ فراوان است و در نتیجه بسیار بازارمحور است؛ و یک چینِ شهری، که تماماً توسطِ دولت کنترل میشود. در دههی 1980 میلادی، این چینِ روستایی بود که دستِ بالاتر را داشت و نتیجهی آن رشدِ سریع و گستردهای بود که در چند حوزه و صنعتِ متفاوت رخ میداد؛ اما در دههی 1990، حکومتِ مرکزیِ چین بسیاری از آزمایشها و سیاستهای اقتصادیای که دههی قبل اجرا کرده بود را عوض کرد و از این طریق باعث شد چینِ شهری، دستِ بالاتر را در اقتصاد پیدا کند.
سیاستها و اصلاحاتِ اقتصادیای که حکومتِ مرکزیِ چین در دههی هشتاد دنبال کرده بود، رشد و بهرهوری بالایی را در پی داشتند ولی حکومتِ مرکزیِ چین که به دنبالِ کنترلِ هرچه بیشترِ اقتصاد بود، آنها را معکوس کرد. این اقدامِ حکومتِ مرکزیِ چین، صدماتِ بلندمدتی به اقتصاد و جامعهی چین وارد کرد. به بیانِ یاشنگ هوانگ، بخشِ مالیِ ضعیف، نابرابری درآمدی، رشدِ بیسوادی، پایین آمدنِ بهرهوری و افزایشِ ناچیزِ درآمدِ فردی، همه نتایجی از سرمایهداری به سبک چینی هستند. سرمایهداری به سبکِ چینی، بر قلههای فرماندهی مبتنی است و در نتیجه بسیار فاسد میباشد.
کتابِ سرمایهداری به سبک چینی، از مثالِ هند و معجزهی اقتصادیای که در این کشور در حال وقوع است بهره میبرد تا نشان دهد این باورِ ساده که «دموکراسی به صورتِ خودکار جلوی رشد را میگیرد» چقدر اشتباه است. به بیانِ یاشنگ هوانگ در این کتاب، بزرگترین مانعِ رشدِ پایدار و ثباتِ مالی در چین، شیوهی حکمرانیِ سیاسیِ بسیار ضعیفِ این کشور است. کشورِ چین در سالِ 2008، سیامین سالگردِ شروعِ اصلاحاتِ اقتصادی را جشن گرفت؛ ولی مشکلات و چالشهای اقتصادی این کشور بزرگتر از همیشهاند و تنها با اصلاحاتِ نهادیِ اساسی میتوان این مشکلات و چالشها را مرتفع کرد.
قسمتی از کتاب سرمایهداری به سبک چینی:
جزئیات تجربی مهم هستند. انجام مشاهدات مستقیم، برخلاف انجام استنتاج، درباره اقتصاد چین نیاز به حجم عظیمی از اطلاعات و دادهها دارد. بدین منظور، تحقیق بایگانی دقیق و گستردهای را درباره اسناد دولتی و بانکی، قوانین و دستورالعملها انجام دادهام. جزئیات و منابع مربوط به این اسناد/دادهها و اطلاعات قابلاستناد در بخشهای مرتبط در کتاب ارائه شدهاند، اما برای نشان دادن عمق این تحقیق اجازه دهید روی منبعی از دادههای مستند تأکید کنم. برای تعیین سیاستهای مالی چین نسبت به بخش خصوصی، هزاران صفحه را در مجموعه 22 جلدی شامل اسناد داخلی بانک مرکزی، همه بانکهای تجاری دولتی و شرکتهای تعاونی اعتباری روستایی بررسی کردهام.
این اسناد بانکی که بین سالهای 1982 تا 2004 منتشر شدهاند، دامنهای از سخنرانیهای مدیران بانکها برای کارمندانشان، دستورالعملهای عملیاتی صادرشده از دفاتر مرکزی به شعبههای بانک منطقهای، مقررات داخلی حاکم بر غربالگری و ارزیابیهای منابع انسانی، ضوابط و مقررات مربوط به وام و غیره را شامل میشود. اگرچه این مجموعه از اسناد بانکی در کتابخانههای دانشگاه هاروارد و دانشگاه چینی هنگ کنگ موجود است، تا جایی که میدانم هرگز توسط هیچ دانشگاه غربی بررسی نشدهاند.
برای مشخص کردن معنای مالکیت مؤسسههای شهری و روستایی، سند اصلی دولتی را بررسی کردهام که تعریف دقیقی از مؤسسههای شهری و روستایی و همچنین بسیاری از اسناد و مقررات دولتی دیگر که دارای وضعیت مالکیت مشابهی هستند ارائه میدهد. همچنین از دادههای معمولی تولید ناخالص داخلی و خروجی به مجموعه دادههای متفاوتی متوسل شدم. همانطور که قبلا نشان دادهام، استفاده از مجموعه دادههای مربوط به سرمایهگذاری در دارایی ثابت، سیر تحول متفاوتی را در مقایسه با دادههای مبتنی بر تولید درباره تکامل سیاستهای بخش خصوصی نشان میدهد. من بهجای تکیه بر سالنامه آماری چین، که منبع استانداردی برای مطالعه دادههای اقتصادی است، از پایگاه دادههای مربوط به مؤسسههای شهری و روستایی که توسط وزارت کشاورزی تهیه شده است، استفاده کردهام.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.