دموکراسی در ایران
درباره نویسنده علی قیصری:
علی قیصری نویسنده کتاب دموکراسی در ایران، متولد سال 1333– استاد تاریخ در دانشگاه سان دیاگو در آمریکا هستند – زمینه پژوهشی کار ایشان بیشتر بر جریانات فکری در دوره قاجار و همچنین بر مباحث نظری مربوط به تاریخ اندیشه متمرکز است. ایشان فارغ التحصیل از دانشکده حقوق دانشگاه تهران (در رشته علوم سیاسی) و دکترای تاریخ از دانشگاه آکسفورد می‌باشند. از جمله تالیفات ایشان که به زبان فارسی انتشار یافته میتوان به این عناوین اشاره نمود: «روشنفکران ایران در قرن بیستم» – به ترجمه دکتر محمد دهقانی – که چاپ سوم و کامل آن سال گذشته توسط انتشارات هرمس عرضه گردید؛
«حرفی از هزاران کاندر عبارت آمد: تبریز و رشت در دوره مشروطیت (خاطرات حاج محمد تقی جورابچی)» – متن کامل با اضافات – نشر تاریخ ایران ۱۳۸۶؛ ترجمه مشترک با شادروان حمید عنایت از رساله مشهور امانوئل کانت «بنیاد مابعد الطبیعه اخلاق» — چاپ جدید با تجدید نظر و اضافات – انتشارات خوارزمی ۱۳۹۴؛ «ماکس شلر و پدیدار شناسی» (مجموعه مقالات – گزینش و ترجمه) – انتشارات خوارزمی ۱۳۹۴. آقای قیصری همچنین دارای مقالات زیادی به زبان انگلیسی در زمینه ایرانشناسی هستند که بعضا در «دانشنامه ایرانیکا» و نیز در نشریه انجمن بین المللی ایرانشناسی و نشریات دیگر به چاپ رسیده است.
از میان مقالات ایشان که به فارسی موجود است میتوان به چند مورد اشاره نمود: «حقیقت و روش در تاریخنگاری و علوم انسانی در ایران» و نیز «مفاهیم و نهادهای حقوق اساسی در ایران: نگاهی به تدوین قانون مدنی و تحول قوه قضائیه، از مشروطیت تا شهریور ۱۳۲۰» ( هر دو مقاله به ترجمه آقای کاوه بیات، در نشریه گفتگو، به ترتیب در شماره ۱۳، ۱۳۷۴ و شماره ۵۱، ۱۳۸۷)؛ «مستبدین جهان متحد شوید! طنز در مطبوعات دوره مشروطیت ایران: معرفی مجله استبداد» (به ترجمه آقای دکتر علی معظمی، نشریه پیام بهارستان، شماره ۱۰، ۱۳۸۹)؛
«فواکه البساتین: متنی فلسفی و اعتقادی در اواخر قاجاریه اثر حاج میرزا محمد طهرانی» – در جشن نامه استاد سید احمد حسینی اشکوری به کوشش دکتر رسول جعفریان – انتشارات علم سال ۱۳۹۲؛ و شماری دیگر درباب موضوعات نظری که بیشتر در کتاب ماه فلسفه انتشار یافته‌اند. از دیگر فعالیت‌های دانشگاهی ایشان باید از عضویت در هیئت دبیران سلسله کتاب‌های ایران شناسی در انتشارات بریل یاد نمود؛ از سال آینده میلادی نیز ایشان به سردبیری نشریه بین‌المللی ایرانشناسی برگزیده شده‌اند.
درباره دموکراسی در ایران:
کتاب دموکراسی در ایران در ستیز با این فرض که تاریخ دوره مدرن ایرانیان ذاتا نزاع میان حکومت‌های ایرانی و شهروندانشان بوده نگاشته شده است. این کتاب با مطالعه سیر تاریخی دموکراسی در ایران نشان می‌دهد که چطور و چرا ایدئولوژی‌هایی از قبیل ملی‌گرایی، سوسیالیسم و اسلام‌خواهی مسلحانه که در دهه‌ی ۴۰ در ایران ورود یافتند، با وجود مخالفت با استبداد شاهنشاهی هرگز به قدر کافی دموکراتیک نبودند. مولف کتاب در نهایت به این نتیجه می‌رسد که حتی یک قرن پس از انقلاب مشروطه و تضعیف آن توسط قوای بیگانه، ایران هنوز در پی رسیدن به حکومتی دموکراتیک است و مداخله خارجی غالبا به اقتدارگرایی بیشتر کشیده شده است.
تلاش ایرانیان برای مهار اعمال قدرت دولت و همزمان دستیابی به امنیت، نظم و حقوق فردی، بررسی سیر چگونگی رسیدن ایرانیان به این مقطع حساس و همچنین عواملی که آنها را تا به امروز از ایجاد موازنه میان داشتن دولت و دموکراسی باز داشته، از مباحث اصلی مطرح شده در کتاب حاضر است. مطالعه‌ی این اثر این امکان را به خواننده می‌دهد تا به تجربه‌ی تاریخی یک قرن گذشته‌ی ایران از زاویه‌ای متفاوت بنگرد.
قسمتی از کتاب دموکراسی در ایران:
سیاست مدرن در ایران ساخته و پرداخته مبارزه مستمر میان آرمان‌های آزادی و حکومت قانون از یک سو و مطالبه برای استقرار نظم و توسعه از سوی دیگر از طريق دولتی است که می‌تواند این دو را تأمین نماید. این مبارزه در ایران، نخست در پایان قرن نوزدهم و در واکنش به بحران داخلی که تلاش اروپاییان برای تسلط بر اقتصاد و سیاست ایران سبب ساز آن بود، بروز کرد.
تلاش‌های ناموفق برای ایستادگی در برابر مداخله اروپاییان، مهر تأییدی بود بر تأثیرات فلج کننده فرمانروایی خودسرانه و فساد سیاسی حاکم؛ و در پی آن، شاهد تغییر نگرش و نوع تلقی ایرانیان در قبال اقتدار سیاسی و نحوه به کارگیری آن برای رفع مشکلات کشور هستیم. حاصل این تغییر تلقی انقلاب مشروطه ۱۲۸۵ بود که شاید اولین جنبش از نوع خود در جهان اسلام محسوب می‌شد، زیرا جنبشی بود بومی برای اصلاحات سیاسی با هدف استقرار دولتی منتخب و پاسخگو، دولتی که بتواند به ضرورت تأسیس نهادهای دولتی نیرومند پاسخ مثبت دهد و به حکومت قانون وحقوق فردی احترام گذارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.