حکایت کاکتوس

حکایت کاکتوس

درباره نویسنده علی صاحبی:

دکتر علی صاحبی به سال 1343 در گرگان متولد شد. دورۀ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه تهران گذراند. در سال 1375 در رشتۀ روان شناسی بالینی از دانشگاه نیوساوت ولز سیدنی درجه دکتری گرفت و در 1377 به دریافت درجۀ فوق دکترا در اختلالات وسواس از کلینیک اختلالات اضطرابی دانشگاه سیدنی نایل آمد. دوره های رسمی «شناخت درمانی» را زیر نظر آلبرت آلیس گذراند و گواهی رسمی «طرح واره درمانی» را از جفری یانگ گرفت. مدت هشت سال به عنوان استاد روان شناسی بالینی در دانشگاه فردوسی مشهد فعالیت کرد.

در سال 2006 به جنبش روان شناسی مثبت‌نگر تئوری انتخاب و موسسة واقعیت درمانی ویلیام گلسر پیوست. اکنون به عنوان مربی ارشد و عضو هیئت علمی موسسه فعالیت می نماید. در سال 2008 با دریافت مجوز رسمی از دکتر ویلیام گلسر، مرکز آموزش واقعیت درمانی ایران را بنیانگذاری کرد. از ایشان تا کنون چهل جلد کتاب و چهارده cd آموزشی و چندینDVD صوتی/ تصویری و بیش از 35 مقاله در مجلات علمی و پژوهشی منتشر شده است. دکتر ویلیام گلسر در سال 1967 برای آموزش ایده‌های خود موسسه‌ای را در لس آنجلس بنیان گذارد. از آن پس تاکنون تئوری انتخاب و کاربست‌های عملی آن در مشاوره، درمان و مدیریت راهبرانه نیروی انسانی و سازمان‌ها را در کشورهای مختلف آموزش داده است.

درباره کتاب حکایت کاکتوس:

کتاب حکایت کاکتوس شیوه‌های رهایی از افسردگی، اضطراب، خشم و حسادت با تئوری انتخاب را به خواننده معرفی می کند. علی صاحبی ابتدا انسان را از دریچه‌ی تئوری انتخاب مورد مشاهده قرار می‌دهد و با تاکید بر کنترل انسان بر رفتار خود، اذعان می‌دارد که انسان‌ها قدرت انتخاب دارند و قربانی گذشته، احساسات و یا شرایطی که در آن قرار گرفته‌اند نمی‌باشند. وی سپس نیازهای مختلفی را که به عنوان منابع انگیزه شناخته می‌شوند، نظیر نیاز به بقا، عشق، رشد، پیشرفت، آزادی و تفریح معرفی می‌کند. در همین بخش تعاملات و تعارضات مختلف میان نیاز‌ها، شدت، ضرورت رفع نیاز و آثار و پیامدهای آن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

در ادامه‌ی کتاب “حکایت کاکتوس” از “علی صاحبی” با مفاهیمی همچون ادراک و رفتار های کلی، روابط، ایجاد یک سبک زندگی متعادل، عصبانیت و خشونت و تاثیرات آن بر روابط، حسادت به عنوان یک رفتار انتخاب شده، کلی و هدفمند و تاثیر آن بر رابطه‌های انسانی، افسردگی، اضطراب و استرس و جایگزین‌هایی برای رفتارهای این چنینی آشنا می‌شویم. نویسنده همچنین راه‌هایی برای تغییر از دریچه‌ی دنیای واقعی و مطلوب و ادراکی، رفتارها و نیازها معرفی می‌کند و سپس به خواننده کمک می‌کند تا یک خودارزیابی جامع از عملکرد خود داشته باشد. “علی صاحبی” در مسیر این ارزیابی، گام‌هایی مشخص برای تعیین خواسته‌ها، رفتارهای کنونی، گزینه‌های موجود و طرح و برنامه‌ریزی تدوین نموده و به صورت ویژه یک برنامه ریزی همراه با کسب آمادگی و متناسب با هدفی معین، قابل اندازه گیری و قابل دست‌یابی در یک محدوده‌ی زمانی مشخص ارائه می‌کند.

قسمتی از کتاب حکایت کاکتوس:

ما قربانی شرایط، گذشته با احساسات خود نیستیم؛ ما قدرت انتخاب داریم تا به حال چندبار خود را برای مشکلات غیرقابل کنترل زندگی ملامت کرده‌اید؟ صحبت از شرایط زندگی است (پول ندارم، مدرک مناسبی ندارم، نامزدم ترکم کرده است و…). شاید همه اینها درست باشد؛ اما به جای تمرکز روی مسائل غیرقابل تغییر، می‌توانیم انرژی خود را به تصمیماتی اختصاص دهیم که در حال حاضر برای تأثیر گذاشتن بر این تغییرات در اختیار داریم.

احساسات، موضوع دیگری است که اغلب خود را قربانی آن می‌دانیم. درست است که برخی افراد عصبی، افسرده و مضطرب‌اند. حتی احساساتی وجود دارد که از به هم خوردن تعادل مواد شیمیایی بدن ناشی می‌شوند. با این حال حرف من بود یا نبود تعادل نیست، بلکه می‌گویم انسان قربانی احساس یا هیجان خود نمی‌شود و افرادی که قربانی احساساتشان شده‌اند، ناهنجاری‌های شیمیایی نداشته‌اند. وقتی نگرش روانشناسی کنترل درونی را درک کنید، می‌فهمید هروقت بخواهیم می‌توانیم در اعمال و افکارمان تغییراتی ایجاد کنیم و به واسطه این تغییرات، خود را در مقابل احساساتمان توانمند سازیم.

اگر در زندگی خود یک وارسی ساده و بدون سوگیری انجام دهیم، متوجه می‌شویم رویدادهای زندگی ذاتا خوب یا بد نیستند، بلکه فقط خنثی هستند. آنچه این رویدادها را مثبت یا منفی جلوه می‌دهد، درک و تفسير ما از آنهاست. در واقع تنها چیزی که دنیای اطرافمان به ما می‌دهد اطلاعات است. اطلاعات نه مثبت‌اند و نه منفی، بلکه صرفا خنثی هستند. شما اطلاعات دریافتی را پردازش و براساس تجارب زندگی، فرهنگ و ژنتیک خود آنها را به صورت مثبت و منفی یا خنثی تفسیر می‌کنید. سپس تصمیم می‌گیرید چه بکنید و پاسختان به این اطلاعات چه و چگونه باشد.

برای ایجاد توانمندی در خود باید درک کنیم که اطلاعات مشکل نیستند. رویدادها به هر شکلی که ما بخواهیم تفسیر می‌شوند، مجبور نیستیم تجارب خود را منفی ببینیم. می‌توانیم همچنان آنها را خنثی در نظر بگیریم یا حتی به دنبال جنبه مثبت و سودمندشان باشیم؛ انتخاب با خود ماست.