تروریسم سعودی
همه‌چیز از روزی در سال ۱۷۴۴ آغاز شد که عبدالوهاب مهمان ابن سعود بود. عبدالوهاب، یکی از اعضای قبیله آل الشيخ که خواهان پشتیبانی و حمایت قبيله سعود بود، بازگشت به اصل دین اسلام را ترویج می‌کرد. او بر این باور بود که اسلام ناب به‌واسطه تماس با جمعیت شهرنشین و خرافاتی و همچنین اشراف فرهیخته در خاورمیانه، تحقیر شده و ارزش خود را از دست داده است.
او در خطابه‌ای مبتنی بر دکترین احمد ابن حنبل به مقابله با این تغییرات پرداخت. احمد مؤسس آخرین فرقه از فرق چهارگانه اهل سنت بود که نسبت به بقیه رویکرد سختگیرانه‌تری به دین داشت. در سال ۱۷۳۹، عبدالوهاب تدوین کتابی را با عنوان «کتاب توحید» آغاز کرد.
او در این کتاب بر لزوم تسلیم شدن محض در برابر خواسته خداوند، ممنوعیت پرستش غیر خدا، از جمله بت‌پرستی، و بر ادغام کامل راست‌آیینی و راست‌کیشی تأکید کرد، که از نظر او در رفتار صحابه پیامبر تجلی داشت. ازدواج پسر ابن سعود با دختر محمد عبدالوهاب، نقطه عطف تلاش‌های این دو قبیله در جهت تثبیت قدرت سیاسی و مذهبی‌شان بود.
عبدالوهاب و اخلاف وی، از جنگ اعراب علیه عثمانی‌ها به‌عنوان جهاد یاد می‌کردند و بعدها این لفظ را در مورد جنگ با مسلمانان دیگر نیز به کار بردند. «شما فرد خردمندی هستید. از شما می خواهم قول بدهید که علیه کفار جهاد کنید. در عوض، شما پیشوا و رهبر جامعه مذهبی خواهید شد و من به امور مذهبی می پردازم.» در سال ۱۷۴۴، محمد بن سعود عنوان اولین رهبر و پیشوای مذهبی سعودی را کسب کرد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.