بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی مجموعه چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان شماره 2
به یاد آوردن هر رویدادی بستگی به نحوۀ به خاطر سپردن آن دارد. بهترین درک از تاریخ حاصل کندوکاو چشم‌اندازهای مختلف است: دوره‌های زمانی متفاوت، فرهنگ‌های متفاوت، ایدئولوژی‌های متفاوت.
مجموعه کتاب‌های «چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان» از دیدگاه‌های مختلف به رویدادهای سرنوشت‌ساز تاریخ معاصر می‌پردازد. هر جلد با استفاده از منابع دست اول و دوم، اطلاعات زمینه‌ای، مباحث پیرامونی و روایت‌های اول شخص افراد نگاهی دارد به یکی از رویدادهای مهم تاریخ معاصر جهان. تمام کتاب‌های این مجموعه دارای فهرست مطالب توضیحی، گاهشمار، کتاب‌شناسی و نمایه است. «چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان» به دانشجویان و پژوهشگران کمک می‌کند تا مهارت‌های فکری و نقادانۀ خود را بهبود بخشند و بر آگاهی خود از جهان بیفزایند و درک بهتری از دیدگاه‌های بین‌المللی در خصوص رویدادهای تاریخی پیدا کنند.
درباره کتاب بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی:
بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی (به ترتیب ۶ و ۹ اوت ۱۹۴۵) دو عملیات اتمی بودند. که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفت.
در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز روی شهرهای هیروشیما و ناگازاکی انداخته شد. که به ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر منجر شد. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند. که ۲۰ هزار نفر از آنان را نظامیان ژاپنی و بقیه را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند.
بیش از ۱۰۰ هزار نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند. و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیو اکتیو جان خود را از دست دادند.
هدف اصلی آمریکا از این حمله به پایان رساندن سریع‌تر جنگ و عدم شراکت با شوروی در اشغال ژاپن بود. زیرا شوروی مدتی پیش از بمباران اتمی به ژاپن اعلام جنگ داده بود. و به مواضع ژاپن در منچوری حمله برده بود.
پس از بمباران اتمی شهر هیروشیما (۶ اوت ۱۹۴۵). آمریکا به منظور وادار کردن دولت ژاپن به تسلیم در جنگ، شهر ناگازاکی (۹ اوت ۱۹۴۵) را نیز بمباران اتمی کرد. و مدت کوتاهی پس از آن، امپراتور وقت ژاپن، در سخنانی اعلام کرد به منظور حفظ نسل مردم کشورش، به صلح بدون قید و شرط با متفقین گردن نهاده است. تا به این صورت بزرگترین جنایت علیه بشریت را متوقف کند.
جنایتی که سرهنگ پل تیبت خلبان نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم که بمب های اتم را بر روی ژاپن انداخت. درباره آن گفت: مثل جهنم سیاه بود و نور و رنگ هم داشت. درونش سفید بود و خاکستری و بالایش شبیه درخت کریسمس بود. در یک هزارم ثانیه، شهر هیروشیما دیگر وجود نداشت.
بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناگازاکی تا به امروز تنها موارد استفاده جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان است و یکی از بزرگترین فجایع در تاریخ بشر به شمار می آید.
قسمتی از کتاب بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی:
موفقیت چشمگیر ژاپنی‌ها بعد از جنگ در زمینه فروش محصولات و تجارت و گردشگری. (خوشبختانه، به‌شیوه‌های مختلف) این‌تصور را که فاجعه هیروشیما حمله شریرانه‌ای بود از بین برد. خیلی‌راحت می‌شود فراموش کرد، یا بی‌خبر بود. که ژاپن قبل از ویرانی و بعد از تحقیر به دست غرب و پس از آن تن‌دادن به تسلیم و اطاعت از قانون چگونه کشوری بوده است.
«سازش‌ناپذیر، غیرقابل اعتماد، وحشی» _ این برداشت دریادار [ویلیام] هالسی از دشمن بود و در آن‌زمان کمتر کسی بود که با ژاپنی‌ها رو در رو شده باشد و منکر این‌خصوصیات باشد. یکی از کسانی که گرفتار ژاپنی‌ها بوده _ یکی از آن‌آدم‌های خوش‌شانسی که سرش را از دست نداد _ اسیران نیروی هوایی آمریکا را به یاد می‌آورد که سال‌ها در سلول انفرادی حبس بودند. یکی یادش می‌آید که در هنگ‌کنگ و سنگاپور شادمانه در بدن غیرنظامیان، پرستارها و زخمی‌ها سرنیزه فرو میکردند. هرکسی که در منطقه اقیانوس آرام جنگیده باشد به یاد می‌آورد. که ژاپنی‌ها راحت به پزشکان شلیک میکردند، زخمی‌ها را می‌کشتند…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.