ایران در عصر نادر

ایران در عصر نادر

درباره نویسنده مایکل اکسورثی:

مایکل اکسورثی (Michael Axworthy) نویسندۀ کتاب ایران در عصر نادر، با نام کامل مایکل جورج اندرو آکسورثی (26 سپتامبر 1962 – 16 مارس 2019) یک دانشگاهی، نویسنده و مفسر انگلیسی بود. وی بین 2000-1998 رئیس بخش ایران در اداره امور خارجه و مشترک المنافع انگلیس بود. او در ووکینگ متولد شد. وی دوران کودکی خود را در غرب کربی، رادیر، ایلکلی و چستر گذراند و در آنجا در مدرسه کینگ تحصیل کرد. در دوران تعطیلات در نوجوانی به دفعات از ایران دیدن می کرد زیرا پدرش  در آنجا در پروژه‌ای با بانک میدلند درگیر بود. در دهه 1980، در هنگام تحصیل تاریخ در پیترهاوس کمبریج، بسیار تحت تأثیر مورخان و سایر دانشگاهیان علاقه‌مند به تاریخ عقاید، مانند تیم بلانینگ، موریس کاولینگ و مارتین گلدینگ قرار گرفت. وی در سال 1985 با مدرک لیسانس فارغ التحصیل شد و در سال 2002 موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد شد.

درباره کتاب ایران در عصر نادر:

کتاب ایران در عصر نادر در ۱۰ فصل به سقوط صفویه، طهماسب‌قلی‌خان، جنگ با افغان‌ها، جنگ باعثمانی، کودتا، نادرشاه، رفتن به‌سوی دروازه‌های دهلی، نابودی ایران، برج‌هایی که از سر انسان‌ها ساخته شدند و رجهت به نقطهٔ اول سخن گفته است. این کتاب دربارهٔ ظهور وافول نادرشاه افشار است که می‌توان آن را یکی از پر تب‌وتاب‌ترین دوران تاریخ ایران در قرن هجدهم دانست؛ زمانی پس از سقوطط حکومت صفوی و فتح اصفهان به‌دست افغان‌ها.

قسمتی از کتاب ایران در عصر نادر:

داستان زندگی نادر منحنی تکان دهنده ای است از شروعی مبهم، تا توطئه ای بی رحمانه، موفقیت نظامی، جلال و ثروت و سپس انحراف؛ تا خطا، ارعاب، استیصال، قساوت ددمنشانه، جنون و در نهایت مرگ، آن هم در مکان و زمانی که برای اکثر خوانندگان غربی کاملا مبهم است. نادر که در ربع اول قرن هجدهم به عنوان سرداری گمنام با تباری ناشناخته آغاز کرد، ایران را از اشغال افاغنه نجات داد، ترکان عثمانی را از کشور بیرون راند، با زیرکی و مهارت روس ها را نیز از خاک ایران اخراج کرد، قلمروهای عثمانی را مورد تعرض قرار داد و آنها را در سرزمین خویش مغلوب کرد، خود را شاه خواند، به افغان ها در سرزمین مادری شان حمله کرد و آنها را مجددا شکست داد، سپس به هندوستان لشکر کشید و بر دهلی دست یافت.

قبل از بازگشت مجدد به غرب کشور و چیره شدن دوباره بر عثمانی ها به آسیای مرکزی وارد شد و ازبک ها و ترکمن ها را به اطاعت خویش درآورد. ارتش نادر در اوایل دهه ۱۷۴۰ احتمالا قوی ترین نیروی نظامی در جهان محسوب می شد و در کادر فرماندهی او افسرانی پدید آمدند که بعدها توانستند ایالات مستقلی را در افغانستان و گرجستان ایجاد کنند. اما نادر پس از دهلی افول کرد. او بیمار شد و به آزمندی وسواس گونه، دیوانگی و قساوت مبتلا گردید و در نهایت توسط سرداران خویش به قتل رسید.