از نفس افتاده
درباره نویسنده ژان لوک گدار:
ژان لوک گدار (Jean-Luc Godard) نویسنده کتاب از نفس افتاده، (زاده ۳ دسامبر ۱۹۳۰، پاریس) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و منتقد سینماییِ فرانسوی-سوییسی است. او یکی از پیشگامان جنبش سینمایی موج نوی فرانسه بود. ژان-لوک گدار در سوم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانواده سوئیسی ثروتمند و فرهیخته‌ای در پاریس زاده شد. در کودکی به تنهایی دلبسته بود. پدرش ژان‌پل گدار پزشکی فرانسوی بود که شهروندی سویس را پذیرفته بود و مادرش ادیل مونود Odile Monod دختر یک بانکدار فرانسوی بسیار ثروتمند بود. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند.
گدار پدرش را منشأ دلبستگی او به رمانتیسیسم آلمانی و مادرش را منبع علاقه او به داستان می‌داند. گدار روزگار کودکی خویش را به مطالعه، اسکی و سفر به زمین‌های خانوادگیش در هر دو سوی فرانسوی و سویسی دریاچه ژنو گذراند.
گدار در پایان دهه ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه سوربن مدرکی در رشته مردم‌شناسی دریافت کرد. اما در شورش با خانواده پروتستان خویش به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان هم‌فکر جوان چون کلود شابرول، فرانسوا تروفو، اریک رومر و ژاک ریوت پیوست که برین انگیزه بودند تا قابلیت‌های نهفته سینما را به کاوش آورند. پدر و مادر گدار دلبستگی او را به سینما نمی‌پسندیدند و بر آن بودند که او همچون نوجوانی نازپرورده رفتار می‌کند. از این روی در ۱۹۵۲ به امید آنکه به او هنجار آموزند از کمکِ پولی به او دریغ نمودند. گروه دوستان گدار ماهنامه‌ای سینمایی به‌نام لا گازت دو سینما (La Gazette du Cinema) را آفریدند که به‌مدت پنج ماه از مه تا نوامبر ۱۹۵۰ منتشر شد.
درباره کتاب از نفس افتاده:
ژان پی یر ملویل در پاسخ به سوالی درباره سبک و شیوه کار فیلمسازان موج نو سینمای فرانسه می‌گوید: «اگر چیزی به نام موج نو وجود داشته باشد، فقط و فقط متعلق به ژان لوک گدار است.» شاید این گفته مبالغه آمیز به نظر برسد، اما واقعیت این است که در میان فیلمسازان موج نو، آثار گدار از همه شخصی تر و غیرمتعارف تر است. او با همان اولین فیلمش «از نفس افتاده»، که اتفاقا معروفترین و محبوب ترین فیلم کارنامه اش است، کل اصول حاکم بر سینمای کلاسیک را زیر سوال برد و انقلابی در سینمای فرانسه و دنیا به راه انداخت و به اعتقاد بسیاری، مانیفستی برای موج نو تعیین کرد.
گدار و دوستانش که اکثرا از منتقدان مجله «کایه دو سینما» بودند آرزوی ساختن فیلم هایی را داشتند متفاوت از سینمای رایج فرانسه؛ سینمایی که آن را کلیشه ای، عامه پسند و بورژایی می دانستند؛ سینمای ستارگان و گیشه. او مبارزه با این سینما را با «از نفس افتاده» آغاز کرد؛ فیلمی در ژانر نوآر که طرح اصلی اش از فرانسوا تروفو- از مطرح ترین و معروف ترین چهره های موج نو- بود.
ژرژ سادول، منتقد و مورخ مشهور سینما در مقاله‌ای در نشریه «له لتر فرانسز» درباره این فیلم نوشت: «هیچ فیلمساز جوانی تاکنون اینچنین اصول و قواعد سینمایی را زیر پا نگذاشته است. دوربین روی دست که فیلم با آن گرفته شده، مرتب تکان می خورد… نماها یک در میان آگاهانه نامنطبق تدوین شده اند… تدوینگری که این فیلم را ببیند از خشم خواهد لرزید…» داستان از نفس افتاده داستان عشق است؛ عشقی که درد و مخاطراتش با مصیبتی ناخواسته، مضاعف می‌شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.