آن چه مالی سازی از اقتصاد جهان ربود

مسیری که رکود بزرگ آغازش کرد با جنگ جهانی دوم و میلیاردها دلار خسارت و افزایش مالیات به منظور تأمین هزینه‌های جنگ دولتها به پایان رسید. در نتیجه، در پایان نیمه‌ی اول قرن بیستم، سرمایه‌ی مالی در وضعیت ضعیفی بود و باعث شد که لگام زدن بر طبقه‌ی رانت جوی انگل صفت ساده‌تر شـود. درحالی که مذاکره کنندگان در برتون وودز بی‌شک نگران تضميـن سـودآوری صنعت بانکداری داخلی خـود ــ و دست کم قدرت نوظهور وال استريت ـ بودند، هیئت آمریکایی فقط یک بانکدار را به این نشست دعوت کرده بود. نمایندگان حاضر در این کنفرانس میان خوردن، نوشیدن و حرف زدن با دختران زیبـا، بـرای مجموعه‌ای از نهادهایی که اقتصاد جهانی را در دوران طلایی سرمایه داری اداره می‌کرد، توافق نامهای تاریخی تدوین کردند.

ارزهای جهانی در سطحی از پیش تعیین شده تحت نظارت فدرال رزرو به دلار پیوند می‌خورد و قیمت دلار نیز به طلا وصل می‌شود. برای جلوگیری از سفته بازیهایی که باعث ایجاد نوسانات شدید در نرخ ارز می شد. کنترل سرمایه اعمال شد و نظام تثبیت نرخ ارز و کنترل بر تحرک سرمایه وظیفه‌اش این بود که مخازن، قدرتمند سرمایه را که در دوره ی پیش از ۱۹۲۹ باعث ایجاد چنین فاجعه‌ای در اقتصاد جهانی شده بودند محدود کند. برتون وودز گامی مهم برای محدود کردن طبقه‌ی رانت جو بود. اما کینز آنچه را می‌خواست به دست نیاورد. مانع اصلی او در نبردش با مالیه‌ی بین المللی دکستر وایت سرسخت بود که از حمایت کامل قدرت…