آمریکا میهن نیست، سازماندهی نظم نوین جهانی

کتاب حاضر، در 35 فصل به بررسی نقش «تاویستاک» (انستیتو روابط انسانی تاویستاک) در دستکاری افکار عمومی به عنوان یکی از مراکز شست وشوی مغزی سخت و نرم فعال در لندن می پردازد. در واقع، «تاویستاک» بازوی جنگ روانی خاندان سلطنتی انگلیس است. اعضای «تاویستاک» و دیگر مراکز مشابه آن در آمریکا و سایر نقاط جهان اعتقاددارند که مردم باید به تلویزیون معتاد شده و هر روز تحت تأثیر مقدار معینی شست وشوی مغزی قرار گیرند. به این ترتیب است که آن ها مردم را کنترل می کنند.

این کتاب، هر خواننده صاحب اندیشه را به تأمل وامی دارد تا دقیق تر از همیشه، به جهان پیرامون خود بنگرد و از کنار هیچ یک از پدیده ها به سادگی نگذرد. مخاطب درخواهد یافت که چگونه، مجامع مخفی با استفاده از همهٔ ابزار مدرن رسانه ای، سعی در کنترل ذهنی انسان ها و در نتیجه، استعمار و استثمار فکری و فرهنگی می کنند.

انستیتو روابط انسانی تاویستاک پس از ظهور بی‌سروصدا اما مؤثرش در ولینگتون هاوس، به سرعت به بزرگترین مؤسسه فوق سری شست وشوی مغزی جهان بدل شد. این فرایند رشد سریع، شایان بذل توجهی ویژه است.

علم نوین کنترل عقیده عمومی» یا همان «کنترل ذهن» در ولینگتون هاوس لندن، زاده شد. این نوزاد خبيث تحت حضانت لرد نورث کلیف و لرد روث مور رشد کرد.

مونارشی بریتانیایی، لردروتچیلد و راکفلرها مسئولیت تأمین مالی این نهاد را برعهده داشتند. اسناد بررسی شده نشان می‌دهد که ساکنان ولینگتون هاوس می‌کوشیدند عقاید عمومی جامعه بریتانیا را تغییر دهند. مردم بریتانیا در آن زمان به شدت مخالف اعلان جنگ علیه آلمان بودند و درگیری در یک جنگ تمام عیار را به نفع خود نمی‌دیدند. این مأموریت مهم برای تغییر عقاید عمومی در سطح گسترده، با نام «مهندسی عقیده عمومی» و با استفاده از ابزار رأی گیری انجام شد. اعضای هیئت اندیشه ورز پروژه را آرنولد تونینبی، رئیس آینده مرکز مطالعات روابط بین الملل سلطنتی (RIA)، لرد نورث کلیف، آمریکایی ها، والتر لیپمن و ادوارد برنایز تشکیل می‌دادند.

برنایز در ۲۲ نوامبر ۱۸۹۱ در وینا به دنیا آمد. او پسر عموی زیگموند فروید، پدر روانکاوی و به باور بسیاری «پدر روابط عمومی» بود. هر چند، این عنوان در اصل متعلق به ویلی مونزنبرگ است. برنایز پیشتاز استفاده از روانشناسی و دیگر علوم اجتماعی در شکل دهی و مهندسی عقیده عمومی بود.