پوست در بازی مجموعه اینسرتو کتاب پنجم
درباره نویسنده نسیم نیکلاس طالب:
نسیم نیکلاس طالب (Nassim Nicholas Taleb) نویسنده کتاب پوست در بازی، زادهی سال 1960، آماردان، تحلیلگر ریسک و نویسندهای لبنانی-آمریکایی است که آثارش بر مسائل تصادفی بودن، احتمال و عدم قطعیت تمرکز دارد. طالب استاد دانشگاههای متعددی بوده و اکنون استاد مهندسی ریسک در مدرسهی مهندسی تندن دانشگاه نیویورک است. او همچنین در زمینهی ریاضیات، تجارت در وال استریت و مشاورهی سرمایهگذاری فعالیت کرده است. طالب مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه پاریس، و دکترای علوم مدیریت را از دانشگاه دوفین گرفته است.
درباره کتاب پوست در بازی:
کتاب پوست در بازی اثر پنجم از سری «اینسرتو» و جزو یکی از پرمخاطبترین کتابهای نیویورک تایمز است که با ارائه ترکیبی از مباحث کاربردی، داستانهای فلسفی و تفاسیر علمی و تحلیلی در زمینهی مسائل تصادفی، به عنوان راهنمایی عملی برای کسانی که به دنبال تغییر در زندگی خود هستند، به حساب میآید.
نسیم نیکولاس طالب در اثر جسورانهی پوست در بازی که با موضوع عدم تقارنهای پنهان در زندگی روزمره ارائه شده است تعداد کثیری از باورهای مشهور و قدمتدار را در مورد ریسک و پاداش، سیاست و مذهب، مبادلات مالی و مسئولیتپذیری شخصی به چالش کشیده است.
طالب یکی از پیشروترین متفکران دورهی ما در بحثبرانگیزترین و عملگرایانهترین اثرش، توصیف دیگری از مفهوم درک دنیا، رشد شغلی، کمک به داشتن یک جامعه عادلانه و منصفانه، تشخیص مهملات و متقاعدسازی دیگران به شما میدهد. نسیم نیکولاس طالب با ارجاع به مثالهایی از حمورابی تا سنکا، آنتائوس غولپیکر تا دونالد ترامپ، به شما نشان میدهد که چطور میل به پذیرفتن ریسک ویژگی ذاتی قهرمانان، قدیسها و افراد مترقی بوده است.
در این اثر نویسنده مانند دیگر آثارش با متنی کلاسیک که به راحتی میتوان آن را در کتابش درک کرد باورهای مشهور و قدمتداری که در مورد ارزشمندی افرادی که طرفدار مداخلههای نظامی هستند، سرمایهگذاریهای مالی انجام میدهند و باورهای مذهبی را تبلیغ میکنند به چالش کشیده است. از میان این بینشها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– برای عدالت اجتماعی روی تقارن و به اشتراک گذاشتن ریسک متمرکز شوید. شما نمیتوانید سود به دست آورید و ریسک را به دیگران انتقال دهید، همانگونه که بانکدارها و شرکتهای بزرگ این کار را میکنند. شما نمیتوانید بدون قبول مسئولیت ریسکهای خودتان و پرداخت ضررهایتان ثروتمند شوید. لزوم داشتن پوست در بازی بهتر از هزاران قانون و ظابطه این عدم تقارن را حل خواهد کرد.
– قوانین اخلاقی جهان شمول نیستند. شما جزو دستهای بزرگتر از خودتان، اما همزمان کوچکتر از کل بشریت هستید.
عبارت «پوست در بازی» همزمان که بتن اساسی مدیریت ریسک است، به طور غیرقابل باوری نوعی جهانبینی نیز هست که در همه ابعاد زندگی، همان طور که طالب بیان میکند، میتواند نقش داشته باشد. تقارن پوست در بازی قانون سادهای است که برای انصاف و عدالت ضروری و کارآمدترین اسلحهی شکار مهملات است. به خاطر داشته باشید که هیچ زمانی به کسی که پوستش درگیر بازی نیست نمیتوان اعتماد کرد. بدون درگیر بودن پوست در بازی، احمقها و کلاهبردارها منتفع میشوند و اشتباههایشان هیچ وقت به ضررشان تمام نخواهد شد.
درنهایت میتوان گفت از نظر نسیم نیکولاس طالب پوست در بازی عمدتاً به عدالت، شرافت و فداکاری و همهی مسائلی که مربوط به هستی انسانهاست مرتبط است.
قسمتی از کتاب پوست در بازی:
بیایید به بحث mathemata pathemata(یادگیری از طریق درد) برگردیم و معکوس آن را در نظر بگیریم: یادگیری از طریق لذت و خشنودی. مردم دو مغز دارند، یکی در هنگام پوست در بازی و دیگری در شرایطی که خبری از پوست در بازی نیست. پوست در بازی باعث میشود مسائل کسلکننده، کمتر کسلکننده باشد. وقتی پوست در بازی دارید، کارهای خستهکننده نظیر بررسی مسائل ایمنی هواپیما دیگر حوصله سر بر نخواهند بود، زیرا امکان دارد مجبور به سوار شدن در آن هواپیما شوید. اگر سرمایهگذار یک کمپانی باشید، انجام کارهای بسیار خستهکننده نظیر مطالعهی پانویسهای یک اظهارنامهی مالی (جایی که اطلاعات واقعی در آنجا پیدا میشوند) دیگر تقریباً خستهکننده نیست.
اما یک جنبهی اساسیتر هم وجود دارد. بسیاری از معتادانی که ذهنی کند و ذکاوت یک گلکلم (یا یک متخصص سیاست خارجی را دارند، میتوانند هوشمندانهترین ترفندها را برای تولید موادشان پیاده کنند. وقتی که تحت بازپروری هستند، غالباً به آنها گفته میشود که اگر نیمی از انرژی ذهنی که برای تهیهی مواد هزینه میکنند را صرف کسب درآمد نمایند، حتماً میلیونر خواهند شد. اما فایدهای ندارد. بدون اعتیاد، قدرتهای معجزهوار آنها از بین میروند. همانند یک معجون جادویی میماند که به کسانی که در جستوجویش هستند قدرتی خارقالعاده اعطا میکند، اما نه به کسانی که آن را مینوشند.
یک اعتراف. زمانی که پوست در بازی ندارم، معمولاً احمق میشوم. اطلاعات من در مورد مسائل فنی نظیر ریسک و احتمال، لزوماً از طریق کتابها حاصل نشده است. آنها از طریق فلسفه بازیهای والا و عطش علمی حاصل نشدهاند. حتی از روی کنجکاوی هم نیستند. بلکه از طریق شور و هیجان هورمونی ناشی از ریسکپذیری در بازارها حاصل میشوند. هیچگاه فکر نمیکردم ریاضیات برایم جالب باشد، تا اینکه یکی از دوستانم در دانشگاه وارتون، راجع به اختیارات مالی و عمومیت و مشتقات پیچیدهی آنها) که پیشتر دربارهشان گفتم، توضیح داد. بلافاصله تصمیم گرفتم همین زمینه را بهعنوان حرفه پیش بگیرم.
ترکیبی از مبادلات مالی و احتمالات پیچیده! این حوزه، جدید و کشف نشده بود. غریزهام به من میگفت تئوریهایی که از منحنی زنگولهای مرسوم استفاده میکنند و تأثیر موارد دم رخدادهای با تأثیر بسیار زیاد و احتمال وقوع بسیار کم) را نادیده میگیرند خطاهایی دارند. در دلم میدانستم که دانشگاهیان کوچکترین اطلاعاتی در مورد ریسکها ندارند. پس برای اینکه خطاهای موجود در برآورد این اوراق بهادار احتمالاتی را پیدا کنم، باید احتمال را مطالعه میکردم که بلافاصله و به طرز مشکوکی برایم سرگرمکننده و حتی جذاب شد.
وقتی که صحبت از ریسک به میان آمد، ناگهان سروکلهی یک مغز ثانویه در من پیدا شد و ناگاهان تحلیل و نگاشت احتمال اتفاقات متوالی و پیچیده بهسادگی برایم میسر شد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.