نظریههای همه چیز
درباره نویسنده فرانک کلوز:
فرانک کلوز (Frank Close) نویسنده کتاب نظریههای همه چیز، با نام کامل فرانسیس ادوین کلوز، (زاده 24 ژوئیه 1945) یک فیزیکدان ذره‌ای است که استاد برجسته فیزیک در دانشگاه آکسفورد و یکی از اعضای کالج اکستر ، آکسفورد است. او علاوه بر تحقیقات علمی خود ، به دلیل سخنرانی ها و نوشتارهای خود شناخته شده است که باعث می شود علم برای مخاطبان گسترده تر قابل درک باشد و به گسترش فیزیک کمک کند.
از آکسفورد به مدت دو سال به عنوان همکار فوق دکتری در مرکز شتاب دهنده خطی استنفورد به دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا رفت. در سال 1973 به آزمایشگاه Daresbury در یورک شایر و پس از آن از به CERN در سوئیس رفت. وی در سال 1975 به عنوان یک فیزیکدان تحقیقاتی به آزمایشگاه رادرفورد اپلتون در آکسفوردشایر پیوست و بعداً از سال 1991 رئیس بخش فیزیک نظری شد. وی از سال 1997 تا 2000 فعالیتهای ارتباطی و آموزش عمومی را در سرن به عهده داشت. از سال 2001 ، وی استاد فیزیک نظری در آکسفورد بود. او از سالهای 1996-2002 استاد مهمان دانشگاه بیرمنگام بود.
- برخی از افتخارات و جوایز
موسسه فیزیک مدال و جوایز کلوین در سال 1996 را به وی اعطا کرد ، که “به دلیل کمکهای چشمگیر به درک عمومی فیزیک” ، اهدا می شود.
از سال 1993 تا 1999 ، وی معاون رئیس انجمن انجمن بریتانیا برای پیشرفت علوم بود.
از سال 2003 ، او به عنوان رئیس تیم بریتانیا (BPhO) در المپیاد بین المللی فیزیک مستقر در دانشگاه لستر بود.
برنده جایزه انجمن سلطنتی مایکل فارادی در سال 2013.
قسمتی از کتاب نظریههای همه چیز:
دیدیم که در قوانین نیوتون جهتی برای زمان وجود ندارد. اما وقتی این قوانین برای دستگاهی از ذرات مرتبط به کار گرفته می‌شوند یک جهت رو به جلوی مجاز و یک جهت رو به عقب ممنوع پدیدار می‌شوند. آنتروپی معرف ارتباط بین قانون دوم ترمودینامیک با جهت بازگشت ناپذیرش و پیدایش پیکان زمان در مواجهه‌ی قوانین نیوتون با تعداد زیادی از ذرات است. آنتروپی معیاری از نظم یا بی‌نظمی است. اشاره‌ی پیکان زمان در جهت گذار از نظم به بی‌نظمی است بدین معنا که آنتروپی یک سیستم منزوی شده از بقیه‌ی جهان، همیشه افزایش می‌یابد.
یک سیستم منزوی شده می‌تواند به حداکثر آنتروپی ممكن تحول یابد. در این مرحله، سیستم به تصادفی‌ترین حالت ممکن می‌رسد و دیگر امکان تغییر بیشتر وجود ندارد: سیستم به حالتی می‌رسد که تعادل ترمودینامیکی نام دارد. در سوی دیگر یک حالت فرضی با نظم کامل و کمترین آنتروپی وجود دارد. براساس قانون سوم ترمودینامیک این حالت تنها در صفر مطلق یا منفی ۲۷۳ درجه سلسیوس حاصل می‌شود.
قابلیت یک یخچال در سرد کردن محتوای آن در دید اول با قانون دوم ناسازگار به نظر می‌آید، اما یخچال از محیط اطراف خود منزوی نشده است: این دستگاه از منبع الکتریکی انرژی در یافت می‌کند و داخل آن سرد می‌شود اما اثر کلی آن اتلاف گرما در محیط پیرامون است. اگر شک دارید به لوله‌های گرم پشت یخچال دست بزنید.
اگر تصور کنیم که دما و گرما نمودهایی از انرژی جنبشی ذرات تشکیل دهنده‌ی یک سیال هستند، نظریه‌ی زیربنایی توضیح دهنده‌ی آنها آشکارتر می‌شود. حرکت ذرات به شکل دما بروز می‌کند و آرایش متقابل آنها اساس آنتروپی است. با چند مثال آشنا این مفهوم را روشن‌تر می‌کنیم.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.