فقر مکتب تاریخگرایی
درباره نویسنده کارل پوپر:
کارل پوپر (Karl Popper) نویسنده کتاب فقر مکتب تاریخگرایی، با نام کامل سِر کارل رایموند پاپر (زاده ۲۸ ژوئیه ۱۹۰۲ – درگذشته ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۴) فیلسوف علم، منطقدان، ریاضیدان و اندیشمند اتریشی-انگلیسی و استاد مدرسه اقتصاد لندن بود. او یکی از بزرگترین فیلسوفان علم سده بیستم به حساب میآید و آثار زیادی در فلسفه سیاسی و اجتماعی از خود باقی گذاشتهاست. پاپر به دلیل کوششهایش در رد روش علمی طرفداران کلاسیک مشاهده/استنباط (اثباتگرایان) از طریق پیشبرد روش ابطالپذیری تجربی، مخالفتاش با دانش برآمده از قیاس و استدلال کلاسیک (ارسطویی-افلاطونی) و دفاع از خردگرایی انتقادی، بنیادگذاری نخستین فلسفه انتقادی غیر توجیهگرانه در تاریخ فلسفه و دفاع نیرومندش از لیبرال دموکراسی و اصول انتقادگرایی اجتماعی که به نظر او امکان ظهور جامعه باز را فراهم کردند، شهرت دارد.
درباره کتاب فقر مکتب تاریخگرایی:
کارل پوپر در کتاب فقر تاریخ گرایی استدلال میکند که ایده تاریخ گرایی خطرناک و ورشکسته است. انتقادات پوپر از فقر ایده پیشبینی تاریخی را میتوان به طور کلی به سه بخش تقسیم کرد: مشکلات اساسی با خود این ایده، ناسازگاریهای رایج در استدلالهای تاریخگرایان و اثرات عملی منفی اجرای ایدههای تاریخگرا. او عنوان می کند که توصیف کل جامعه غیرممکن است، زیرا فهرست ویژگی هایی که چنین توصیفی را تشکیل می دهند بینهایت خواهد بود. اگر نتوانیم کل وضعیت کنونی بشر را بدانیم، نتیجه آن این است که نمی توانیم آینده بشر را بدانیم.
«اگر بخواهیم چیزی را مطالعه کنیم، موظفیم جنبههای خاصی از آن را انتخاب کنیم. مشاهده یا توصیف یک قطعه کامل از جهان یا یک قطعه کامل از طبیعت برای ما ممکن نیست. در واقع، حتی کوچکترین قطعه کامل را نمیتوان چنین توصیف کرد، زیرا همه توصیف ها لزوما انتخابی هستند. تاریخ بشر یک رویداد منحصر به فرد است. بنابراین شناخت گذشته لزوما به شناخت آینده کمک نمی کند. «تکامل حیات بر روی زمین یا جامعه بشری، یک فرآیند تاریخی منحصر به فرد است… با این حال، توصیف آن یک قانون نیست، بلکه فقط یک بیانیه تاریخی منحصر به فرد است.»
قسمتی از کتاب فقر مکتب تاریخگرایی:
مکتب تاریخ گرایی با به کار بردن آیین طبیعت گرایی درباره مباحث جامعه شناسی، سخت مخالف است؛ و ادعا میکند که بعضی از روشهای ویژه امور طبیعی و مادی را نمیتوان درباره علوم اجتماعی به کار برد، زیرا که بین جامعه شناسی و امور طبیعی و مادی اختلافاتی ژرف وجود دارد. قوانین مادی یا قوانین طبیعت» به ما می گویند که همیشه و در همه جا صادق اند، چرا که جهان مادی فرمانبردار زنجیرهای از یکنواختیهای طبیعی و مادی است، ولی قوانین زندگی و اجتماعی در زمانها و مکانهای مختلف، متفاوتاند.
امور پذیرفته شده در مکتب تاریخ گرایی مبنی بر این است که بسیاری از اوضاع و احوال برجسته اجتماعی میتواند قابل توجه باشد، ولی پذیرش نظمهای قابل اکتشاف در زندگی اجتماعی را فاقد همان ویژگی پایدار و تغییرناپذیر جهان مادی یا طبیعی میشمارد، چه باور دارد که این امور به تاریخ و تفاوتهای فرهنگی بستگی دارد و به «وضعیت تاریخی ویژه ای مربوط می شود. به عنوان مثال کسی نباید بدون ارائه شرایط و وضعيات ثانوی، از قوانین اقتصادی سخن بگوید، بلکه تنها میتواند درباره قوانین اقتصادی در دوره ملوک الطوایفی یا اوایل دوره صنعتی و مانند اینها اظهارنظر نماید و همیشه…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.