فرشتگان بهتر ذات ما

فرشتگان بهتر ذات ما

درباره نویسنده استیون پینکر:

استیون آرتور پینکر (Steven Arthur Pinker) (زادهٔ ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۴) زبان‌شناس، روان‌شناس تجربی، دانشمند علوم شناختی کانادایی-آمریکایی و نویسندهٔ کتاب‌های معروف علمی است. او استاد دانشگاه هاروارد و استاد خانوادهٔ جوهستون در گروه روانشناسی دانشگاه هاروارد است. او به دلیل طرفداری از روانشناسی تکاملی و نظریهٔ محاسباتی ذهن، مشهور است.

او استاد دانشکدهٔ روان‌شناسی دانشگاه هاروارد است و به خاطر فعالیتش در روانشناسی تکاملی و نظریه محاسباتی ذهن شناخته شده‌است. تخصص او شامل رشته‌های روان‌شناسی زبان، ادراک بصری، تصویر برداری ذهن، تشخیص شکل، توجه بصری، تکامل زبان در کودکان، پدیده‌های قاعده‌مند و بی‌قاعده در زبان، پایهٔ عصبی کلمات و دستور زبان است. او نویسندهٔ هفت کتاب به نام‌های «غریزهٔ زبان»، «ذهن چگونه کار می‌کند»، «کلمات و قواعد»، «لوح سپید»، «مواد ذهن»، «جنس اندیشه: زبان به‌عنوان پنجره‌ای به طبیعت انسان» و «فرشتگان بهتر از طبیعت ما» است.

تخصص دانشگاهی پینکر علوم شناختی دیداری و روانشناسی است. تحصیلات دانشگاهی او شامل آزمایش‌های بر روی تصویرسازی ذهنی، ساختار شناخت، توجه دیداری، پیشرفت زبان در کودکان، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، ریشه‌های عصبی کلمات و دستور زبان و روانشناسی کنایه و تعبیر، است. او دو کتاب فنی منتشر کرد که نظریهٔ عمومی‌ای را پیرامون فراگیری زبان و بکارگیری آن در یادگیری افعال در کودکان، پیشنهاد می‌داد. در کتابهایی کمتر دانشگاهی، او زبان را به عنوان یک «غریزه» یا سازگاری بیولوژیکی که توسط انتخاب طبیعی شکل گرفته، مورد استدلال قرار می‌دهد. در این دیدگاه، او در مقابل نوام چامسکی و دیگر کسانی است که توانایی انسان برای یادگیری زبان را محصول جانبی سایر سازگاری‌ها می‌دانند.

درباره کتاب فرشتگان بهتر ذات ما:

 کتاب «فرشتگان بهتر ذات ما» کتابی است پیرامون موضوعی که شاید مهم‌ترین رویداد تمامی تاریخ باشد. باور کنید یا نه -که می‌دانم بیشتر مردم باور نمی‌کنند- خشونت در طول بازه‌های بلند زمان کاهش یافته است و زندگی امروز ما صلح‌آمیزترین وضعیت در دوران سکونت انسان بر روی کرۀ زمین است. شک نیست که افول خشونت دائمی نبوده، هرگز به صفر نخواهد رسید، و کاهش همیشگی آن هم تضمینی ندارد. اما این خود پیشرفتی بی‌چون‌وچرا است که در هر مقیاسی، از هزاره تا هر ساله، از جنگ‌افروزی تا تنبیه بدنی بچه‌ها، به چشم می‌آید.

هیچ‌یک از ابعاد زندگی از عقب‌نشینی خشونت برکنار نبوده‌اند. زندگی عادی، اگر مدام با دلهرۀ ربوده‌شدن، تجاوز یا کشته‌شدن همراه باشد، رنگ دیگری دارد و مشکل بتوان در هنر، علم و کسب‌وکار پیشرفت کرد، اگر مؤسسات ارائه‌دهندۀ این خدمات به همان سرعتی که بنا می‌شوند به تاراج روند یا به آتش کشیده شوند.

خط سیر تاریخی خشونت نه فقط بر چگونه زندگی‌کردن بشر بلکه بر چگونه فهمیدن آن نیز مؤثر بوده است. چه چیزی در شناخت معنا و منظور هستی می‌توانست مهم‌تر از پاسخ به این سوال باشد که آیا کشمکش‌های نوع بشر در طول زمان اوضاع ما را بهتر کرده است یا بدتر. از این گذشته، چگونه می‌توانیم فهم سازواری از مدرنیته داشته باشیم -از این‌که نهاد خانواده، قبیله، سنّت و مذهب با کمک فردگرایی، جهان وطنی، خرد و علم فرسایش یافته است؟ چیزهای زیادی به درک ما از میراث این تحولات بستگی دارد: این‌که دنیای اطرافمان را در قامت کابوسی از جنایات تروریسم، نسل‌کشی و جنگ ببینیم، یا چونان دوره‌ای که، مطابق معیارهای تاریخی، با میزان بی‌سابقه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز مبارک شده است؟