تجربه گرایان
قسمتی از کتاب تجربه گرایان:
دیدگاه متعارف درباره قلمرو آسمانی شامل الگوی زمین مرکزی جهان بود. طبق این الگو، زمین در وضعیت ثابتی در مرکز عالم قرار داشت و خورشید، ستارگان و هر شیء آسمانی دیگری در یک حرکت دورانی کامل، حول آن می‌چرخیدند. ماه، خورشید و هر سیاره‌ای به گونه‌ای حول زمین می‌چرخیدند که زمین مرکز همه آنها بود. بیرون‌ترین فلک شامل ستارگان ثابتی بود و این فلک در محور خود، هر ۲۴ ساعت یک گردش کامل می‌کرد. بر پایه چنین دیدگاهی، این گردش واقعیت چرخش ظاهری ستارگان در هر ۲۴ ساعت به دور زمین را تبیین می‌کرد. باورهای مشابهی در مورد خورشید و دیگر اجسام آسمانی وجود داشت. این عقیده نیز مطرح بود که آنها در حرکتی دورانی در گردش‌اند؛ کما اینکه به نظر هم می‌رسید آنها هر روز دور خورشید می‌چرخند شاهد: ما هنوز هم واژه های «طلوع خورشید» و «غروب خورشید» را به کار می‌بریم؛ هر چند می‌دانیم که خورشید در نسبت با زمین حرکت نمی‌کند. البته، الگوهای متنوعی از این دیدگاه متعارف و حتى الگوهای رقیب نیز وجود داشتند؛ با این حال، این دیدگاه که در [فلسفة] ارسطو ریشه دارد و در کتاب در باب افلاک وی معرفی می‌شود (و بیش از همه توسط بطلميوس، منجم مصری ۸۳-۱۶۱ میلادی، پرورانده شده بود)، متعارف ترین و عموما پذیرفته ترین دیدگاه بود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.