آیا قرن بیست و یکم به چین تعلق دارد؟ (یک مناظره)
درباره نویسنده نیل فرگوسن:
نیل فرگوسن (Niall Ferguson) نویسنده کتاب آیا قرن بیست و یکم به چین تعلق دارد؟، متولد ۱۹۶۴ مورخ مشهور و متخصص تاریخ اقتصاد اسکاتلندی است. او استاد دانشگاه هاروارد است. فرگوسن در سال ۲۰۰۸ از مشاوران جان مک کین بود و یک جمهوریخواه است. فرگوسن یک مورخ انگلیسی و مفسر سیاسی محافظه کار است. او یکی از کارشناسان ارشد در کالج «عیسی»، آکسفورد بود و استاد مهمان کالج جدید علوم انسانی است. او همچنین عضو ارشد مؤسسه هوور، دانشگاه استنفورد است. پیش از استنفورد، او پروفسور تاریخ در دانشگاه هاروارد بود.
فرگوسن در مورد تاریخ بینالمللی، تاریخ اقتصادی و مالی و امپریالیسم انگلیس و آمریکا مینویسد و مینویسد. او برای دیدگاههای مخالف خود مانند دفاع از امپراتوری بریتانیا شناخته شدهاست. او پس از حمله به عراق یک بار خود را «یک عضو کامل از باند نئو امپریالیست» نامید. او یک ویرایشگر مشارکتی برای تلویزیون بلومبرگ و یک خبرنگار برای نیوزویک بودهاست. فرگوسن مشاور پیشین کمپین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۸ بود و در سال ۲۰۱۲ از میت رامنی حمایت کرد و منتقد واشینگتن باراک اوباما بودهاست. فرگوسن جایزه لودویگ ارهارد برای روزنامهنگاری اقتصادی را در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد.
درباره کتاب آیا قرن بیست و یکم به چین تعلق دارد؟:
مناظرههای مانک که ایدهی مجری آن، رادیارد گریفیتس است، از سال ۲۰۰۸ و تقریباً هر شش ماه یکبار در سالن روی تامسن شهر تورنتو برگزار میشود. سرمایهگذار و حامی مالی این مناظرهها بنیاد خیریهی اورئا است که به دست پیتر مانک و همسرش ملانی تأسیس شده است. پیتر مانک، یک تاجر مجار-کانادایی است که صاحب یکی از بزرگترین شرکتهای استخراج معادن طلا در دنیا و چندین شرکت دیگر در زمینههای گوناگون است و همچنین مؤسس یک دانشکده و یک بیمارستان در تورنتو است.
شیوهی برگزاری این مناظرهها بدینگونه است که ابتدا موضوع یا پرسشی مطرح میشود و بسته به زمینهی پرسش، دو یا چهار مهمان به عنوان مناظرهکننده در قالب دو تیم مدافعان و منتقدان دعوت میشوند. پیش از آغاز مناظره از حدود سه هزار شرکتکننده در سالن و نیز تماشاگران آنلاین و تلویزیونی، رأیگیری میشود که به سود کدام طرف از طرفین مناظره رأی میدهند. این کتاب هم یکی از این مناظرههای مهم است.
قسمتی از کتاب آیا قرن بیست و یکم به چین تعلق دارد؟:
میتوانم دربارهی تجربه شخصی خودم برایتان بگویم. من برای برنامهام با ون جیابائو مصاحبه کردم و مصاحبهی بسیار مهمی بود که افتخار انجامش را داشتم. دولت چین این مصاحبه را اعلام کرد چرا که بسیار مهم به نظر میرسید. نخستوزیر ون صحبتهای بیخطری در این باره بیان کرد که چین چگونه در نهایت از لحاظ سیاسی تکامل خواهد یافت. این مصاحبه در تلویزیون چین ممنوع و از وبسایتهای چینی حذف شد. سپس گروهی از خبرنگاران چینی به سانسور این مصاحبه اعتراض کردند و بلافاصله نامهی اعتراضیشان از وبسایتشان حذف شد.
این کار به نظرم اصلاحات سیاسی نمیآید. به نظرم نوعی آماده شدن برای دفع نقد است، ترس از اینکه چه چیزی ممکن است اتفاق بیفتد. کاملاً روشن است که چین آزادی بیشتر و بیشتری به مردمش میدهد. اصلاً به این مسئله شک ندارم. اما باید بفهمند که چطور میخواهند نظامی سیاسی برپا کنند که خودش را با این طبقهی متوسط در حال رشد در جهانی جای دهد که در آن مردم خواهان پاسخگویی بیشتر و بیشتری از رهبرانشان هستند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.