یکی از ما نفر بعد است
درباره نویسنده کارن ام مک‌منس:
کارن ام. مک منس (Karen M. McManus) نویسنده کتاب یکی از ما نفر بعد است، نویسنده‌ای آمریکایی است که معروفترین اثرش، «یکی از ما دروغ می گوید» به 37 زبان ترجمه شده است. مک منس در ماساچوست زندگی می‌کند و دانش آموخته‌ی روزنامه نگاری از دانشگاه نورث ایسترن است.
درباره کتاب یکی از ما نفر بعد است:
این کتاب برای گروه سنی خاصی نوشته نشده است، اما به دلیل اینکه شخصیت‌های داستان نوجوان هستند؛ می‌توان گفت مخاطب آن عمدتاً نوجوانان هستند. ژانر کتاب معمایی_ جنایی است و ادامه داستان دیگری به نام “یکی از ما دروغ می‌گوید” است؛ اما شخصیت‌های اصلی آن تغییر کرده‌اند.
یکی از ما نفر بعد است در باره نوجوانانی است که در یک مدرسه درس می‌خوانند، در جریان کتاب یک بازی پیامکی به راه می‌افتد و بر این اساس داستان‌هایی پیش می‌آید که بسیار جذاب و چالش برانگیز است.
قسمتی از کتاب یکی از ما نفر بعد است:
ناکس که در نیمه سال تحصیلی از کانزاس به اینجا آمده و هنوز سوپ قارچ از غذاهای مورد علاقه‌اش است، به این نوع غذاها عادت ندارد. «یادش رفته که تو به شدت از ساحل فراری هستی؟»
به اعتراض می‌گویم: «من از ساحل فراری نیستم. فقط از شن خوشم نمیاد. یا از آفتاب زیاد. یا جریان آب زیر پام. یا از موجودات دریایی.» ابروهای ناکس باهر جمله‌ام بالاتر می‌رود. به او یادآوری می‌کنم: «ببين، خود تو بودی که مجبورم کردی فیلم هیولاهای اعماق رو ببینم. ترس من از اقیانوس بیشتر تقصیر توست.» ناکس از تابستان اولین کسی بود که با او وارد رابطه شدم. هر دوی ما خیلی بی‌تجربه‌تر از آن بودیم که بفهمیم آنقدرها هم از همدیگر خوشمان نمی‌آید. بیشتر زمان رابطه‌مان را به تماشای شبکه مستند می‌نشستیم و همین باید خیلی زودتر از اینها به ما می‌فهماند که بهتر است دوست معمولی باشیم. ناکس با لحن سردی می‌گوید: «متقاعد شدم. این دانشگاه به دردت می‌خوره. منتظرم وقتش برسه که یک مقاله چشمگیر برای ثبت نام بنویسی.» به جلو خم می‌شود و برای تأکید بیشتر صدایش را کمی بالا می‌برد. «سال دیگه.»
آه می‌کشم و با انگشتانم روی میز ضرب می‌گیرم. کافه کونتیگو یک کافه آرژانتینی است که دیوارهایش به رنگ آبی تیره و سقفش نقره‌ای است و هوایش عطر شیرینی دارد. کمتر از یک کیلومتر با خانه‌ام فاصله دارد و بعد از آنکه برانوین اینجا را به مقصد دانشگاه بیل ترک کرد و اتاقم سوت وکور شد به پاتوقم برای انجام تکالیف تبدیل شد. هیاهوی دوستانه‌اش را دوست دارم و اینکه اگر سه ساعت هم اینجا بنشینم و فقط یک قهوه سفارش بدهم کسی با من کاری ندارد. به ناکس می‌گویم: «برانوین فکر میکنه من از برنامه‌م عقبم. »
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.