پیاده‌روی مرگ (مشاهیر مرگ)

هر جلد از مجموعۀ مشاهیر مرگ ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای یک یا چند قاتل سریالی را به‌صورت وقایع‌نگاری توصیف و روایت می‌کند. برخی از این قتل‌ها و عاملانشان مشهور بوده و علاقه‌مندان به این ژانر شناختی هرچند نسبی از آن‌ها دارند. بازۀ تاریخی شش قتل البته مختص دوران معاصر نبوده و به‌طور مثال ماجرای قتل اول به قرن نوزدهم و قتل آخر به اواسط قرن بیستم میلادی برمی‌گردد. عنصر خشونت بالا و مشکلات روانی قاتلان از درون‌مایه‌های اصلی این مجموعه هستند.

کتاب آدم کش شاعر، می‌خوانید که چطور آنرو به قاتلی حرفه‌ای تبدیل می‌شود.

در سالنامهٔ دبیرستان وودرو ویلسون شهر کمدِن در نیوجرسی، عکسی از جوانکی تروتمیز با ظاهری عجیب و غیرعادی و عینکی گرد و قاب‌فلزی دیده می‌شود. نامش هاوارد آنرو است. گردن دراز و لاغرش از یقهٔ آهارخورده و سفید پیراهنش بیرون زده و پیشانی بلندی دارد که کمی توی چشم می‌زند. زیر عکس نوشته شده: «هاو بچهٔ ساکتی است. برخلاف رفتار به‌ظاهر خجالتی‌اش، دوستان بسیاری در دورهٔ فنی‌وحرفه‌ای پیدا کرد.»

باتوجه‌به ظاهرش، که تمام ویژگی‌های منتسب به خرخوان‌ها را داشت، عجیب نبود که تنها فعالیت فوق‌برنامه‌اش عضویت در انجمن علمی بوده است. تنها کارنامه‌ای که از او باقی مانده نشان می‌دهد چندان هم شاگرد قابلی نبوده؛ حداقل از لحاظ توانایی‌های شخصی. بالاترین نمره‌اش شانزده بود که در زمینه‌های «همکاری»، «ادب» و «قابل‌اعتماد بودن» گرفته بود و یک نمرهٔ سیزده هم در «تأثیرگذاری شخصی» و «هوشیاری ذهنی» داشت. 

هاوارد ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۲۱ به دنیا آمد. نخستین فرزند پدر و مادرش بود و بعدها نیز صاحب برادری کوچک‌تر شد. والدینش، سَم و فرِدا آنرو، اهل کمدن در نیوجرسی و از طبقهٔ کارگر بودند. قاتلان زنجیره‌ای و قتل‌عام‌کنندگان معمولاً در کودکی قربانی بدرفتاری و خشونت والدین شده‌اند، ولی در کودکی هاوارد اصلاً چنین مسائلی مشاهده نمی‌شود. 

فقط یک عامل اندوه عاطفی در سال‌های نخستین زندگی آنرو وجود داشت. در آن روزگار که جدایی و طلاق والدین هنوز امری نسبتاً نادر بود، هاوارد خانواده‌ای ناکام داشت. زندگی مشترک پدر و مادرش از همان آغاز تلخ و ناشاد بود. وقتی آنرو تقریباً نه‌ساله بود، والدینش از هم جدا شدند و سرپرستی او و جیمز به مادرشان رسید که با کار در بخش بسته‌بندی شرکت صابون‌سازی اوانستون زندگی‌شان را اداره می‌کرد. 

برخلاف ادعای خوش‌بینانهٔ سالنامهٔ مدرسه مبنی‌بر اینکه هاوارد «دوستان بسیاری» داشته، آنرو خجالتی و گوشه‌گیر بود، ورزش نمی‌کرد و کودکی و نوجوانی‌اش را در تنهایی گذراند. علاقهٔ بسیاری به جمع‌آوری تمبر و ساختن قطارهای اسباب‌بازی داشت. اهل کلیسا بود و همیشه به مراسم مذهبی کلیسای سنت‌پُل می‌رفت که از کلیساهای انجیلی لوتری بود. 

آنرو پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۳۹، به چندین شغل یَدی و کم‌درآمد، ازجمله شاگردی چاپخانه و کار با دستگاه پرس، مشغول شد. سال ۱۹۴۲، یعنی یک سال پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم، هاوارد آنرو شغل ورق‌کاری در کارخانهٔ کشتی‌سازی نیروی دریایی فیلادلفیا را کنار گذاشت و در ارتش نام‌نویسی کرد.