پدیدهشناسی
درباره نویسنده ژان-فرانسوا لیوتار:
ژان-فرانسوا لیوتار (Jean-François Lyotard) نویسنده کتاب پدیدهشناسی، (زادهٔ ۱۰ اوت ۱۹۲۴ در ورسای – درگذشتهٔ ۱۳ آوریل ۱۹۹۸ در پاریس، فرانسه) نظریه‌پرداز ادبی و از پیشگامان فلسفهٔ پست‌مدرن در جهان به‌شمار می‌رود. علی‌رغم اینکه ژان-فرانسوا لیوتار یک فرانسوی فعال سیاسی نیز بود، ولی مفصل‌بندی فلسفهٔ پست‌مدرن و تحلیل تأثیر پست‌مدرنیته بر وضعیت بشری، مهم‌ترین عامل شهرت وی محسوب می‌شود.
درباره کتاب پدیدهشناسی:
مرلوپونتی می‌نویسد «در خود ماست که وحدت پدیده شناسی و معنای حقیقی آن را پیدا خواهیم کرد» و جنسن از سوی دیگر «پوچی ادعای ارائه تعریفی عینی از پدیده شناسی» را یادآوری می‌کند. اما حقیقت آن است که برای این « نهضت » و این« سبک » نمی‌توانیم معنایی قایل شویم مگر اینکه به آن احاطه درونی پیدا کنیم و مسوولیت سوالی را که مطرح می‌کند بر عهده خود بگیریم. همین مطلب درباره مارکسیسم یا مکتب دکارت نیز صادق است. این امر رویهم رفته بدان معناست که فلسفه نباید صرفا همچون رویدادی آنهم « از بیرون » درک شود، بلکه باید به مثابه اندیشه، یعنی به مثابه مسئله، آفرینش، آمد و رفت، بازنگری شود. عینیت راستین، عینیتی که هوسرل خواستار آن بود، همین است؛ اما پدیده شناسی به نفع گونه‌ای ذهن گرایی ساده اندیش ــ نظیر ذهن گرایی جنسن که طبق آن تاریخ نگار با توصیف فلان اندیشه در تحلیل نهایی فقط اندیشه خود را به آن قالب می‌کند ــ شهادت نمی‌دهد.
قسمتی از کتاب پدیدهشناسی:
علم ایده تیک: از این پس اعتبار بخشیدن به چنین علمی ممکن به نظر می‌رسد. عدم یقین‌های علم، که هم اکنون در علوم انسانی محسوسند اما دامنگیر علومی که الگوی علوم انسانی هستند، یعنی فیزیک و ریاضی، نیز می‌شوند در وسواس تجربی کورکورانه‌ای ریشه دارند. قبل از پرداختن به فیزیک باید داده فیزیکی و ماهیت آن را مطالعه کرد؛ این امر برای سایر رشته‌ها نیز صادق است. می‌توان از تعریف آيدوس که توسط شهود اوليه درک می‌شود نتایجی روش شناختی برای هدایت پژوهش تجربی استخراج کرد. مثلا هم اکنون روشن است که بدون درکی از ماهیت امر روانی که از هر گونه اختلاط با ماهیت امر فیزیکی دور باشد هیچگونه روانشناسی تجربی جدی نمی تواند ساخته شود.
به عبارت دیگر باید قوانین آیده تیکی را که راهنمای هر شناخت تجربی هستند تعریف کرد: این مطالعه، علم ایده تیک بطورکلی یا اونتولوژی طبیعت (یعنی مطالعه وجود یا ماهیت) را تأسیس می‌کند: این اونتولوژی در حقیقت خود به مثابه تمهیدی بر علم تجربی مربوطه، بهنگام تکامل هندسه و نقشی که در بهبود شناخت فیزیکی ایفا نمود، درک گردید. هر شیئی طبیعی در واقع ماهیتی مکانی دارد و هندسه، ایده تیک مکان است؛ اما كل ماهیت شیئی را در برنمی‌گیرد و به همین دلیل است که بالیدن رشته‌های جدید آغاز می‌شود. بنابراین به نحو مشکک و با حرکت از امر تجربی ماهیات زیر را مشخص می‌کنیم: ۱. ماهیات مادی (مثلا ماهیت لباس) که توسط اونتولوژی‌ها یا علوم ایده تیک مادی مطالعه می‌شوند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.