وصیت‌ها

وصیت‌ها

درباره نویسنده مارگارت اتوود:
مارگارت اِلنور اتوود نویسنده، فعال اجتماعی و فمینیست کانادایی است که در نوامبر ۱۹۳۹ در خانواده‌ای تحصیل‌کرده به دنیا آمد. پدر او حشره‌شناس بود و مارگارت اتوود از کودکی با طبیعت عجین شد؛ طوری که تاثیر آن در آثار او پیداست. استعداد نوشتن از ابتدا در او وجود داشت به طوری که اولین شعرهایش به زمان کودکی و قبل از دوران مدرسه‌ی او بازمی‌گردد. اتوود تحصیلات خود را در کالج ویکتوریا در دانشگاه تورنتو شروع کرد و در نشریه‌ی دانشگاه به‌نام Acta Victoriana شعرها و مقاله‌هایش را چاپ کرد. او درکالج به تئاتر نیز مشغول بود. مارگارت این شانس را داشت که شاگرد «جین جی مکفرسون»، شاعر کانادایی و «هرمان نورثروپ فرای»، نظریه‌پرداز ادبی و از چهره‌های تاثیر‌گذار قرن بیستم باشد.
مارگارت چهره‌ای تحصیل‌کرده‌ است و تا بالاترین مدارج عالی پیش رفته است. پس از فارغ‌التحصیلی در رشته‌ی ادبیات انگلیسی و مطالعه‌ی فلسفه و زبان فرانسه، توانست کمک هزینه‌ی تحصیلی برای تحصیلات تکمیلی در کالج رادکلیف -کالج زنان آزادی‌خواه در ماساچوست- را بگیرد و پس از دو سال، تحصیل در مقطع دکترا را رها کرد. او در همان سال‌های ابتدایی تحصیلش کتاب «همزاد پرسفونه» را منتشر کرد که شامل شعرهای او بود و برای آن جایزه‌ی ای جی پرت را گرفت.
او در 25 سالگی تدریس در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور را شروع کرد و در دانشگاه‌های دیگر از جمله دانشگاه سر جرج ویلیامز در مونترال و دانشگاه آلبرتا فعالیت خود را ادامه داد. مارگارت آتوود در سال 1966 جایزه‌ی گاورنر جنرال را برای کتاب سرگذشت ندیمه گرفت که این کتاب بازتابی از نگرانی‌های فمنیستی اوست. در سال 1968 با «جیم پولک»، نویسنده‌ی آمریکایی ازدواج کرد اما 5 سال بعد از او جدا شد و بعد از آن با «گریم گیبسون»، رمان‌نویس کانادایی به مزرعه‌ای در نزدیکی اونتاریو رفت. در دهه 80 میلادی شش مجموعه شعر و سه رمان از او منتشر شد و در سال‌های بعد از آن، شهرت مارگارت با دریافت جایزه‌ی آرتور کلارک و جایزه‌ی بوکر بیش‌تر شد. در پی موفقیت‌های ادبی‌اش، با انتشار کتاب «آدمکش کور» لقب Canada’s Walk of Fame را برای سال‌ها فعالیتش گرفت. اتوود در سال 2008 مجموعه‌ای از 5 سخنرانی‌اش را در قالب کتابی به نام Payback: Debt and the Shadow Side of Wealth چاپ کرد که هنوز به فارسی ترجمه نشده است. علاقه‌ی بسیار زیادش به ادبیات و نویسندگان دیگر سبب شد رمانی به نام «بذر جادو» را بنویسد که اثری بازنویسی از کتاب «طوفان» از «شکسپیر» است. آتوود زندگی پرباری دارد و توانسته جوایز بین‌المللی زیادی برای آثارش و درجات افتخاری زیادی از دانشگاه‌های مختلف مانند آکسفورد و سوربن و کلمبیا بگیرد.

درباره کتاب وصیت‌ها:
داستان کتاب شواهد ۱۵سال پس از آخرین حوادث کتاب سرگذشت ندیمه و در واقع مدت زمان زیادی پس از آخرین حوادث نمایش داده شده در فصل سوم سریال سرگذشت ندیمه آغاز می‌شود. با خواندن «سرگذشت ندیمه» سوالی در ذهن ایجاد می‌شود که این حوادث چگونه اتفاق افتاد و شروع شد؟ حال بعد از سال‌ها مارگارت آتوود با نوشتن کتابی بر ادامه «سرگذشت ندیمه» به سوال‌ها پاسخ داده است. اثری به نام «شواهد» که در سال ۲۰۱۹ چاپ و منتشر شده و در لیست نهایی جایزه بوکر هم قرار گرفته است و در نهایت برنده شد. کتابی که از زبان سه راوی بیان می‌شود، بخشی که به حوادث قبل از ایجاد حکومت گیلیاد و اتفاقات کتاب قبل برمی‌گردد که این بخش از زبان عمه لیدیا که مربی و ناظم اخلاق زنان بود، روایت می‌شود و می‌گوید او چگونه از باورهای خود در مورد آزادی، دموکراسی و حقوق فردی دست کشید و به خدمتگزار مشتاق و باوفای حکومت گیلیاد تبدیل شد. در بخش دیگر ۱۵ سال از داستان «سرگذشت ندیمه» گذشته است و ادامه داستان از زبان دو دختر نوجوان، اگنس و نیکول روایت می‌شود. دو دختر که در دوره حکومت گیلیاد بزرگ شدند و زنی که یکی از خدمتگزاران حکومت بوده است، هر سه روایتگر اتفاقات و حوادث حکومت گیلیاد و به دنبال افشا کردن اسنادی علیه حکومت هستند.

قسمتی از کتاب وصیت‌ها:
از من خواستید به شما بگویم وقتی در گیلیاد بزرگ می شدم، زندگی من چگونه بود. به نظرتان برای شما مفید خواهد بود، منم امیدوارم که مفید باشد. تصور می کنم به جز وحشت، انتظار شنیدن چیز دیگری را ندارید، اما واقعیت این است که درگیلیاد مانند هر جای دیگری، کودکانِ بسیاری گرامی و عزیز شمرده می شدند؛ بزرگ ترهای بسیاری نیز در گیلیاد همچون هر جایی دیگری خطاکار و مهربان بودند. 
امیدوارم شما هم به یاد بیاورید که همه ما احساس دلتنگی مشابهی برای مهربانی هایی داریم که در کودکی تجربه کرده ایم. با شما موافقم که گیلیاد باید از بین برود ـ اشتباهات زیادی در آنجا رخ می دهد. آن قدر زیاد که غلط است و آن قدر زیاد که قطعاً با آنچه خداوند درنظر گرفته مخالف است. اما باید به من این اجازه را بدهید که غصه خوبی هایی را بخورم که در آینده از بین خواهد رفت.