هایدن وایت
درباره نویسنده هرمان پاول:
هرمان پاول متولد سال 1978 ، استاد تاریخ علوم انسانی در دانشگاه لیدن است. از 1 سپتامبر 2019 به بعد، وی پروژه‌ای را كه توسط بودجه تأمین می‌شود تحت عنوان “رذایل علمی: یك تاریخچه طولانی مدت” مدیریت می‌كند.
درباره کتاب هایدن وایت:
دومينيك لاكارا: این کتاب افزون بر اینکه گواهی بر اهمیت هایدن و ایت به عنوان فرامورخ است، شرحی روشن از زندگی و اندیشه او نیز به دست می‌دهد. کتاب ادای دینی شایسته به آثار و شخصیت وایت است. مقدمه‌ای است موثق و فراخوانی است برای مشارکت در گفت و گویی انتقادی که اندیشه‌های او بر می‌انگیزد.
توربیورن گوستافسون کورل، دانشگاه اوپسالای سوئد: متوازن‌ترین مقدمه‌ی موجود بر فلسفه‌ی تاریخ وایت.
مجله‌ی تاریخ و نظریه: درآمدی سودمند، و از بسیاری جهات نمونه، بر میراث وایت.
مجله‌ی فلسفه‌ی علوم اجتماعی: از این اثر باید تقدیر شود؛ زیرا از چشم اندازی فلسفی، که بسیار به آن نیاز داریم، به آثار تأثیر گذار و گستردهی وایت پرداخته است.
شاید بی‌هیچ اغراقی بشود پالیتی (polity) را برجسته‌ترین انتشارات در حوزه‌ی علوم انسانی و اجتماعی دانست، به‌خصوص زمانی که از مباحث روز و عقیده‌های فلسفی‌سیاسی معاصر سخن برده می‌شود. مطبوعه‌های این انتشارات نزد اصحاب حوزه‌ی درس و تحقیق در زمره‌ی منابع پیش‌گام و در عین حال باکیفیت قرار می‌گیرد. از طرف دیگر، انتشارات پالیتی با پرداختن به مباحث پیشرو در حوزه‌ی سیاست، فرهنگ و علوم اجتماعی و انتشار نتایج آن در قالب کتاب، باعث بحث‌های مختلف بین نهادهای عمومی و اجتماعی در گوشه‌وکنار دنیا شده و می‌شود.
یکی از رسالت‌هایی که پالیتی در منشور کاری خود بنیان گذاشته، تهییج افکار برای گمانه‌زنی درباره‌ی مصداق‌داشتن ایده‌ها و تفکرهای جدید از هر حوزه‌ی زبانی در زمینه‌های عمومی‌تر است که با برگردان آن‌ها به زبان انگلیسی، بررسیِ چنین افکاری را بین مخاطب خاص و عام موجد می‌شود. مجموعه‌کتاب‌های متفکران مطرح معاصر در زمره‌ی کارهایی است که پالیتی با چنین رسالتی به طبع می‌رساند.
آثار این مجموعه گلچینی از ایده‌های متفکرانی است که بیشترین اثر را بر یک یا چند بستر اجتماعی از زمانه‌ی معاصر گذاشته‌اند و کارهایشان لزوماً بین خوانندگان عمومی باب نشده است. مجموعه‌ی متفکران مطرح معاصر با بررسی کارهای مهمترین اندیشمندان غربی، مرزهای تفکر بین مکاتب فکری آکادمیک و جریان‌های عرفی‌سنتی مختلف را در هم می‌آمیزد.
هایدن وایت (زادهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۸ – درگذشتهٔ ۵ مارس ۲۰۱۸) یک مورخ اهل ایالات متحده آمریکا بود. کتاب بسیار مشهوری از وی در مورد نقد ادبی قرن نوزدهم با نام «Metahistory: The Historical Imagination in Nineteenth-Century Europe» به چاپ رسیده‌است
قسمتی از کتاب هایدن وایت:
زمانی دومینیک لاکاپرا نوشت: «در حال حاضر، هیچ یک از صاحب‌قلمان این کشور نتوانسته است بهتر از هایدن وایت مورخان را از خواب جزمیشان بیدار کند.» به یک معنا، این عبارات به خوبی نشان می‌دهد که چگونه وایت، پژوهشگری آمریکایی که بهترین تعبیر درباره‌ی او فیلسوف تاریخ است، بخش بزرگی از فعالیتش را صرف توضیح این نکته کرده است که چرا این تصور که مورخان دسترسی انحصاری به گذشته دارند، ناموجه است. وایت در طول سال‌ها، هم در نوشته‌ها و هم در درس‌هایش، توان در خور ملاحظه‌ای را صرف به چالش کشیدن این باور متعارف کرده است که پژوهش بایگانیک و تحلیل تاریخی، مورخان را قادر می‌سازد تا في‌المثل در قیاس با رمان‌ها یا فیلم‌های تاریخی، گزارش‌های «بهتری» درباره‌ی گذشته عرضه کنند. وی در سبک نوشتاری نافذ و اغلب کنایی خویش، رگباری از پرسش‌ها را در می‌افکند: چه کسی می‌تواند تعیین کند که چه چیزی می‌تواند بهتر باشد؟ برای چه هدفی بهتر است؟ با کدام استانده‌ها؟ به نفع چه کسی؟ خصوصا اغلب واژه‌ی «تاریخ» توجه انتقادی وایت را برانگیخته است. اینکه تاریخ را بنویسیم یا رویدادی را در رده‌ی رویدادهای تاریخی قرار دهیم یا بگوییم باید فلان پدیده را به گونه‌ای تاریخی تبیین کنیم، یعنی چه؟ آنچه مورخان و عامه‌ی مردم در غرب به عنوان «تاریخ» در نظر می‌گیرند، چیست؟
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.