نوشتن درباره درمان گفتاری
درباره نویسنده جفری برمن:
جفری برمن (Jeffrey Berman) نویسنده کتاب نوشتن درباره درمان گفتاری، (متلولد 16 ژانویه 1945) استاد برجسته تدریس زبان انگلیسی در دانشگاه آلبانی، ایالات متحده آمریکا است. او در مورد موضوعات مختلف، از جمله ادبیات و روانکاوی، آموزش خودافشایی، عشق و از دست دادن، و آموزش مرگ نوشته است.
درباره کتاب نوشتن درباره درمان گفتاری:
اروین یالوم روانپزشک و رواندرمانگر آمریکایی، یکی از قصهنویسهای شناختهشده عرصه رواندرمانی است که آثاری مثل «وقتی نیچه گریست»، «درمان شوپنهاور»، «دژخیم عشق» و «انسان موجودی یکروزه» را در کارنامه دارد و اینکتابها هنوز در فهرست پرفروشهای جهان قرار دارند.
من از آن دسته از خوانندگان آثار اروین یالوم هستم که خیلی خوب میدانند به محض ورق زدن اولین صفحه، تمامی صفحات دیگر را خواهند خواند و به تمامی سخنانی که او گفته بهدقت گوش فرا خواهند داد. اعتماد من به وی ناگهان پدیدار شد و طی نُه سال گذشته پابرجا مانده. آنقدر خوب کتابهایش را میفهمیدم که گویی آنها را برای من نوشته بود (این روشنترین شیوه و در عین حال شیوهای احمقانه و پرنخوت برای بیان این موضوع است). این جملات اخیر بیانگر دقیق حس من از خواندن آثار یالوم است؛ البته، حقیقت را بگویم، این واژهها از آن من نیستند بلکه متعلقاند به فریدریش نیچه در جُستارش با عنوان «شوپنهاور در مقام آموزگار»، در بیان حس تمجید بیحدوحصرش نسبت به مربی معنویاش.
به این قطعه زمانی که در زمینه دو رمان یالوم با عنوانهای وقتی نیچه گریست و درمان شوپنهاور تحقیق و درباره این دو فیلسوف مطالعه میکردم برخوردم. به هیچ عنوان قصد ندارم وانمود کنم من نیچهای دیگر هستم یا یالوم شوپنهاوری دیگر. اما یالوم مدتهای مدیدی است که یکی از قهرمانهای زندگی من بوده است ــ بسیار طولانیتر از نُه سالی که نیچه ذکر کرده است. من یالوم را برای سهم عمیق و بسزایی که در رواندرمانی و ادبیات داستانی ایفا کرده است و همچنین برای خوی انسانی عظیم او ستایش میکنم. او اولین کسی نیست که در مورد «درد هستی» نوشته است. اما تعداد محدودی از نویسندگان این موضوع را به طرزی قاطعتر از او، به مدتی طولانیتر از او، از بُعد داستانهای تخیلی و غیرتخیلی بررسی کردهاند.
در واقع وی درد هستی را به رویکردی متمایز در رواندرمانی و هنر حکایتهای رواندرمانگرانه تبدیل کرده است. هدف من در سراسر این کتاب نمایاندن رشد و پرورش یالوم چه در مقام رواندرمانگر اگزیستانسیال و چه داستاننویس است. نیچه عاقبت از مربیِ پیشین خود روی گرداند و بدبینی و منفیبافیِ حزنآور شوپنهاور را پس زد. در مقابل، امتنان و قدردانی من از یالومِ آریگو به زندگی به مرور زمان عمیق و عمیقتر شده است. اعتمادم به یالوم سالها پیش، زمانی که اولین بار کتاب دژخیم عشق و سپس وقتی نیچه گریست را خواندم، به وجود آمد.
هر دوی این آثار مرا شگفتزده و غرق تحسین کردند. پس از آن به طور منظم مطالعه همه آثار او را آغاز کردم. من نه رواندرمانگر، بلکه استاد ادبیات انگلیسی هستم، اما بر این باورم که نوشتههای او را طوری درک میکنم که گویی آنها را برای من نوشته است. اگر چنین اقراری باعث میشد که نیچه احساس حماقت و تکبر کند، من هم با داشتن چنان حسی مشکلی ندارم.
قسمتی از کتاب نوشتن درباره درمان گفتاری:
فیلیپ، شخصیت اصلی اینرمان، اغلب دیدگاههای خود یالوم را به نمایش میگذارد. این امری غیرعادی نیست: رماننویسان معمولا خودشان را از طریق شخصیتهای متعددی نشان میدهند، شخصیتهایی که هرکدام نمایانگر جنبههایی از زندگی خالقشاناند. عملکرد فیلیپ، زمانی که گروهی از فرضیات را که در پسِ مشاوره فلسفی است آموزش میدهد، نویسندهوار است. «تحت بهترین شرایط میتوان گفت تنها یک مرز مبهم مابین آموزش و رواندرمانی وجود دارد. یونانیان _ سقراط، افلاطون، ارسطو، رواقیها و اپیکوریها _ همه باور داشتند که آموزش و خردورزی ابزاری واجب برای نبرد با رنجهای آدمی است. اکثر مشاوران فلسفی آموزش را پایه رواندرمانی در نظر میگیرند. تقریبا همه آنها به شعار لایبنیتس، “خرد و تیمار” استناد میکنند.» یالوم هم به مشاوره فلسفی اعتقاد دارد و از خرد فلسفی برای غنی ساختن رواندرمانی استفاده میکند. روانپزشکی اگزیستانسیال ریشه در فلاسفه بزرگ در گذشته دور و نزدیک دارد.
یالوم در صفحه سپاسگزاری کتاب درمان شوپنهاور از پیتر ب.راب، استاد فلسفه در دانشگاه سیمون فریزر و اولین کسی که در کانادا موفق به دریافت مدرک دکتری بر مبنای کار تئوری و عملیاش در مشاوره فلسفی شد، نقل قول میکند. راب در کتابش با عنوان مسائل مشاوره فلسفی که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد اشاره میکند که مشاوره فلسفی رواندرمانی نیست چرا که «تظاهر نمیکند ضمیر ناخودآگاه انسانها (البته اگر چنین چیزی وجود داشته باشد) را درک میکند یا میتواند آن را تفسیر کند، و در نتیجه آنها را از خودشان بهتر میشناسند.» راب اظهار میکند کاری که مشاوره فلسفی میتواند انجام دهد این است که به مراجعان «آن تواناییها و خصلتهای فلسفی را بیاموزد که به آنها کمک میکند از مشکلات آینده اجتناب یا از وقوعشان پیشگیری کنند.»
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.