نوبت صلح و عنایت
درباره نویسنده لوسیندا موشر:
لوسیندا موشر (Lucinda Mosher) نویسنده کتاب نوبت صلح و عنایت، متولد سال 1947 میباشد. گزارشگر سمینار ساختمانهای ساختمانی و مجری هفت جلد قبلی است که توسط این گفت و گو تولید شده است. همزمان، وی همکار دانشکده حوزه علمیه هارتفورد در مطالعات بین ادیان و وابسته مرکز مکدونالد برای مطالعه اسلام و روابط مسیحیان و مسلمانان است. لوسیندا آلن موشر کتاب خوبی نوشت که میتواند به مردم کمک کند اهمیت آنچه در روابط بین مذهبی است را درک کنند.
درباره کتاب نوبت صلح و عنایت:
بخش اول، با عنوان «نگاه کلی» متن کامل سخنرانیهای مراسم افتتاحیه است که شامل چند مقاله میشود: مقاله نخست با عنوان «گناه، بخشایش و آشتی: چشم انداز مسیحی» از ولی – ماتی کارکاینن است. وی در این مقاله مفهوم گناه و هبوط در سنت مسیحی، تقابل تفاسیر ارتودکسی با تفاسیر کاتولیک، انگلیکان و پروتستان را مورد بحث و بررسی قرار میدهد و بر ارتباط خاص و ممتاز میان بخشایش با آشتی در الهيات كفارهای تأكید میکند. وی سپس ارتباط میان برداشت مسیحی از بخشایش الهی در مورد انسانها و بخشایش میان افراد در جوامع انسانی را شرح میدهد. این بحث وی، به بحث دیگری میانجامد تا ارتباط میان برداشتهای کلامی از بخشایش و آشتی و کار دشوار ایجاد صلح و حل منازعات را مورد بررسی قرار دهد.
جاناتان ای. سی. براون (Jonathan) Brown از دانشگاه جرج تاون، گزارشهای رایج در زمينه گناه انسانی، بخشایش الهی و آشتی انسانها در اسلام را مبنای ارائه دیدگاه خود قرار میدهد. براون توضیح میدهد که این اصطلاحات، هم به صورت عمودی و هم به صورت افقی، باهم در ارتباط هستند. بدین ترتیب، او ابتدا برداشت اسلامی از گناه انسان در برابر خداوند و گناه انسان نسبت به همنوعان خود و سپس بخشایش خداوند نسبت به انسانها و گذشت انسانها نسبت به یکدیگر را به عنوان بازتابی از لطف و رحمت خداوند، مورد بررسی قرار میدهد.
بخش دوم، سوم و چهارم هرکدام شامل دو مقاله درباره یکی از مفاهیم اصلی مشخص شده در همایش است. در خلال این همایش، سخنرانان به معرفی فرازهایی از متون مقدس میپرداختند تا در باقیمانده آن روز همایش، در گروههای کوچک از اندیشمندان، به بحث گذاشته شود. این متون، به طور کامل، به دنبال مقالات آنان ارائه شده است. بخش دوم با عنوان «گناه» با مقاله کریستوف شوابل و ایمان شابانا آغاز میشود. در مقاله «تغییر وضعیت: فهم گناه در ارتباط با خداوند بخشنده»، شوابل این گونه استدلال میکند که پژوهشهای الهیات مسیحی درباره گناه بر پایه نظام نمادین و رمزی راجع به ایمان مسیحی است؛ یعنی بر پایه شواهد انجیلی که در سنتهای اعتقادی دستور داده شده و به صورت اعمال عبادی انجام میپذیرد. او به بررسی شیوههای انجیلی برای تعریف گناه و توصیف رهایی از گناه میپردازد.
شابانا در مقاله «مفهوم گناه در قرآن با توجه به داستان آدم واژگان قرآنی مرتبط با گناه را توضیح میدهد و روایت ماهرانه قرآن درباره گناه را مطرح میکند و داستان آدم را در کتب تفسیر با استفاده از تفسیر طبری و تفسیر رازی به عنوان نمونههایی از تفسیر روایی و تفسیر کلامی و تفسیر المنار از محمد عبده و رشيد رضا به عنوان نمونهای از تفاسیر قرآنی معاصر در اوایل قرن بیستم بررسی میکند.
سپس نقش روایت قرآن از آدم را در مباحث مربوط به موضوعاتی نظیر ماهیت ابلیس و ارتباط او با فرشتگان، جایگاه پیامبران (علیهم السلام) در برابر فرشتگان، عصمت پیامبران، اختیار انسان و سرنوشت، وضعیت گناهکاران و تأثیر گناه بر ایمان را شرح می دهد. بخش سوم، با عنوان «بخشایش» حاوی مقاله «بخشایش و رستگاری در برداشت مسیحی» نوشته سوزان ایستمن و مقاله «عفو الهی در متون مقدس و اندیشه ی اسلامی» نوشته محمد حسن خليله است.
در بخش چهارم با عنوان «آشتی» مقالات فیلیپ شلدریک و اسما افسرالدین دیدگاههای مسیحیت درباره آشتی میان مردم و دیدگاههای اسلامی درباره آشتی و ایجاد اصلاح در قرآن را مطرح میکنند. شلدریک با توجه به وضعیت دوران معاصر مبنی بر تکثرگرایی اساسی و غالبا خشونتآمیز که باعث انشقاق فرهنگ جهانی شده. فراگیری تنوع، غیریت و ازخودبیگانگی را مهمترین مسائل چالش برانگیز معنوی میداند.
در نتیجهگیری این کتاب در بخش پنجم با عنوان «بازتاب و مقالهای با عنوان «مذاکرات در ویرجینیا» ارانه میشود که در آن لوسیندا موشر (Lucinda Mosher) استادیار دانشگاه و مدیر همایش پلهای ارتباطی برداشتها و دیدگاههای کاملی از اجلاس عمومی سال ۲۰۱۴ م. و گزارشی از مطالب مطرح شده در کارگروهها را ارائه میدهد.
قسمتی از کتاب نوبت صلح و عنایت:
اجازه میخواهم سخنم را با سه دیدگاه در بارۀ گرایش به گناه و هبوط در الهیات مسیحی آغاز کنم. نخست با آن که همه ادیان ابراهیمی بر این باورند که مشکلات بشر و جهان به گناه برمیگردد اما این ادیان توحیدی منشاء گناه و پیامدهای آن را یکسان نمیدانند در حالی که شریعت مسیحی از گناه نخستین و حتى انحطاط کامل» سخن میگوید شریعت اسلام چنین تفسیری از داستان آدم و حوا را نمی پذیرد.
دوم آن که حتی تفاسیر یهودی و مسیحی از متون مقدس مشابه الهيات کاملاً متفاوتی را در خصوص گناه نتیجه داده اند در الهیات یهودی، «هبوط بشر برحسب تحریک انسان بواسطه تمایلات شر و خیر، توضیح داده میشود اما در تفسیرهای انجیلی عهد جدید آدم درواقع هیچ نقشی در هبوط ندارد سوم برخلاف برداشتهای متداول در شریعت مسیحی، پیامدهای هبوط و معصیت به شیوه های کاملاً متفاوتی قابل ادراک است برای ساده سازی این موضوع پیچیده، میتوانیم دو سنت اصلی مسیحی را به صورت زیر شرح دهیم:
۱. یک تفسیر نسبتاً منفی مربوط به کلیسای شرقی ارتودکس است که داستان هبوط به صورت لغزش کودکان نابالغ آدم و حوا تصویر میشود گرچه بیشک «لغزش»، تجربهی غم انگیزی است اما هبوط نتیجهی گناه نخستین و داوری الهی نبوده است داوری صرفاً نتیجه انتخاب نادرست و عمل خطا است. اثرات هبوط بیشتر به عنوان جراحتی بر فطرت بشر تلقی میشود.
۲. تفسیر منفیتر در سنتهای غرب مسیحی به چشم میخورد که شامل کلیسای کاتولیک رومی، کلیسای انگلیکان و کلیسای پروتستان میشود. آنها به پیروی از الهیات قدیس آگوستین از گناه نخستین به عنوان نتیجهی نافرمانی آدم سخن میگویند این معصیت که به داوری الهی انجامیده، نسل به نسل به ارث رسیده است. برخی براین باورند که اختلاف نظری در درون کلیسای غرب مسیحی میان دوشاخه اصلی وجود دارد. همان طور که در ادامه شرح داده میشود اندیشه آگوستینی مطالب و قواعد متفاوتی با مذاهب کاتولیک رومی، انگلیکان و پروتستان را شرح و بسط میدهد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.