نامههایی به دانشمند جوان
درباره نویسنده ادوارد ویلسون:
ادوارد ویلسون (E. O. Wilson) نویسنده کتاب نامههایی به دانشمند جوان، (زادهٔ ۱۰ ژوئن ۱۹۲۹ متوفی 2021) زیست‌شناس برجستهٔ آمریکایی، حشره‌شناس بزرگ و بنیانگذار علم زیست‌جامعه‌شناسی است. از جملهٔ افتخارات او می‌توان به دو بار دریافت جایزهٔ پولیتزر (۱۹۷۹ و ۱۹۹۱)؛ جایزهٔ کرافورد (۱۹۹۰)؛ جایزهٔ کیستلر (۲۰۰۰)؛ جایزهٔ نیرنبرگ (۲۰۰۱)؛ نشان ملی علوم دولت ایالات متحده آمریکا؛ جایزهٔ ممتاز انجمن علوم انسانی آمریکا؛ مدال طلای صندوق جهانی حیات وحش؛ جایزهٔ بین‌المللی زیست‌شناسی از دولت ژاپن؛ عهده‌داری کرسی فرانک بیرد در علوم؛ و ریاست بخش حشره‌شناسی موزهٔ جانورشناسی تطبیقی دانشگاه هاروارد اشاره نمود. جوامع حشرات، مورچه‌ها، دربارهٔ طبیعت انسان، سوسیوبیولوژی: تلفیق نوین، نیمه زمین مفهوم وجود انسان نظریهٔ جغرافیای زیستی جزایر، زیست‌دوستی، تنوع حیات و آیندهٔ حیات در زمرهٔ تألیفات مشهور او هستند.
درباره کتاب نامههایی به دانشمند جوان:
بیل استریور، نیویورک تایمز بوک ریویو: «می‌خواهم مراتب امتنان خودم را ابراز کنم. سپاس از شما که به من و هزاران نفر دیگر یادآوری کردید که چرا دانشمند شدیم. کتاب شما، نامههایی به دانشمند جوان، پیش و بیش از هر چیز دربارهٔ حظ و اشتیاقِ کشف‌کردن است.»
نیچر: «ویلسون در گنجینه‌ای از رهنمودهای عملی و نظری، که انباشتهٔ هفت دهه تجربهٔ اوست، برای دانشمندان تمام رشته‌ها ــــ در هر سن و سالی ــــ اندرزهایی کارا فراهم می‌آورد. این اثر رساله‌ای پرطمطراق و مشحون از اندیشه‌های فلسفی دربارهٔ بسط ایده‌های بزرگ نیست. ویلسون صرفاً عشقش به مورچه‌ها و تاریخ طبیعی آنها را با ما سهیم می‌شود و بی‌تردید از آنها لذت می‌برد. باقی چیزها از پی می‌آید.»
آینده انقلاب فناوری علم‌بنیاد را در هر رشته علمی حتی یک دهه قبل از به بار نشستنش هم نمی‌توان پیش‌بینی کرد. البته زمانی خواهد آمد که رشد تصاعدی اکتشافات و انباشتگی دانش به اوج خودش برسد و کند شود. اما این نباید برای شما اهمیتی داشته باشد. تحول حداقل در بخش اعظم قرن بیست‌ویکم ادامه خواهد یافت و در این دوره شرایط انسان در قیاس با وضعیت کنونی‌اش به شدت تغییر خواهد کرد. رشته‌های تحقیقاتی سنتی با استانداردهای امروزی دچار دگردیسی خواهند شد و به شکل کاملاً متفاوتی درخواهند آمد. در طی این فرایند، حوزه‌های جدید تحقیقاتی، فناوری مبتنی بر علم، علم مبتنی بر فناوری و صنعت مبتنی بر علم و فناوری ثمرات پیش‌بینی‌نشده‌ای خواهند داشت. سرانجام همه علوم در هم ادغام و به طیفی از توضیحات و توصیفات بدل خواهند شد که هر فرد تحصیل‌کرده فقط با اتکا به اصول و قوانین خاصی می‌تواند از آنها سر دربیاورد.
دیباچه‌ای که از علم و مشاغل علمی در مجموعه نامه‌هایم برای شما نوشته‌ام، شکل یا لحنی سنتی ندارد. قصدم این بوده که این نامه‌ها تا حد ممکن شخصی باشند، از تجربیات شخصی خودم در تدریس و تحقیق استفاده کرده‌ام تا تصویری واقعی به شما نشان بدهم از چالش‌ها و پاداش‌هایی که در مسیر زندگی علمی‌تان می‌توانید انتظار داشته باشید.
قسمتی از کتاب نامههایی به دانشمند جوان:
ولی شاید بپرسید مگر مرز علم فقط جای نوابغ نیست؟ خوشبختانه نه. آنچه نبوغ را تعریف می‌کند، کارهایی است که بعد از رسیدن به سرحد علم انجام می‌شود و نه‌فقط رسیدن به آنجا. در حقیقت، رسیدن به اهداف علمی در مرز علم و لحظه «یافتم»، بیشتر با کار و تلاش زیاد به دست می‌آیند تا صرفا با هوشِ مادرزادی. حتی خیلی وقت‌ها، در خیلی از رشته‌ها ممکن است هوش خیلی زیاد آسیب‌زننده باشد. بعد از دیدن محققان موفق در بسیاری از رشته‌های علمی، به این‌نتیجه رسیدم که یک‌دانشمند ایدئال، سطح هوشی متوسطی دارد: به حدی باهوش که بداند چه کاری باید انجام دهد، اما نه آنقدر تیزهوش که از انجام آن کارها حوصله‌اش سر برود. من به‌ویژه ضریب هوشی دو دانشمند برنده جایزه نوبل را می‌دانم: یکی در زمینه زیست‌شناسی مولکولی و دیگری در زمینه فیزیک نظری. ضریب هوشی هر دوی آنها در زمان آغاز حرفه علمی‌شان زیر ۱۲۰ بود (ضریب هوشی خودم ۱۲۳ بود که چندان بالا محسوب نمی‌شود). احتمال می‌رود که ضریب هوشی داروین حدود ۱۳۰ بوده باشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.