فراری
هارلن کوبن (۱۹۶۲) یکی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین رمان‌نویس‌های ژانر جنایی-معمایی روز آمریکاست. داستان‌های او غالباً در مورد مسائل و جرایمی‌ست که در گذشته صورت گرفته و پرونده‌ی آن برای مدت طولانی‌یی حل نشده و باز مانده. از شاخصه‌های دیگر داستان‌های کوبن این است که او یک یا چند شخصیت از رمان‌هایش را در رمان بعدی تکرار می‌کند و رابطه‌ای بین‌داستانی در کتاب‌هایش پدید می‌آورد. وی تاکنون موفق به کسب جوایز معتبری در سبک نگارش خود شده که از میان آن‌ها می‌توان به جایزه‌ی آنتونی در سال ۹۶، جایزه‌ی معتبر ادگار و جایزه‌ی شِیمِس در سال ۹۷، جایزه‌ی بَری در سال ۹۸ و… اشاره کرد. رمان آخر او، «فراری» که بسیار پرهیجان و پرتعلیق است تاکنون فروش بسیار بالایی داشته و استقبال خیلی خوبی از آن شده است. این رمان همچنین در لیست نهایی نامزدهای دریافت جایزه‌ی گودریدز قرار گرفت.
کتاب «فراری» اثر «هارلن کوبن» داستان مردی به نام سایمون گرین، یک مشاور مالی‌ست که دختر بزرگش، پیج، درگیر اعتیاد به مواد مخدر شده و همراه مردی به نام آرون که ده سال از خودش بزرگ‌تر است، از خانه رفته. آغاز داستان، جایی‌ست که سایمون پس از مدتی جستجو، دختر گم‌شده‌اش را می‌بیند.دختر در حالت نشئگی در پارک گیتار می‌زند تا از مردم انعام بگیرد. سایمون سعی می‌کند متقاعدش کند که دوباره نزد خانواده برگردد. اما دختر فرار می‌کند و سایمون برای بازگرداندن او وارد مسیری می‌شود که پر است از چیزهای غیرمنتظره. در این مسیر، قتل‌هایی اتفاق می‌افتد و رازهایی وجود دارد که سایمون برای نجات دخترش باید آن‌ها را کشف کند. در رمان «فراری» نویسنده توانسته از یک الگوی روایی مرسوم استفاده کند اما داستانی جدید و جذاب پدید بیاورد که هم با ویژگی‌های فرهنگی امروز هماهنگی داشته باشد و هم به شکل جذابی غیرمنتظره باشد. یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته‌ی این اثر، توانایی بالای نویسنده در پرداخت شخصیت‌های متعدد چندلایه و استفاده از دیالوگ‌های دقیق و به جا است. به طور کلی این اثر موفق شده تا نظرات مثبت زیادی از خوانندگان و منتقدان مختلف را به خود جلب کند. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: در مزارع توت‌فرنگی اصلا توت‌فرنگی پیدا نمی‌شد و یک قطعه‌زمین دوونیم جریبی محصور را هم به‌سختی می‌توان مزرعه نامید، چه برسد به این‌که از اسم جمع استفاده کنیم و به آن مزارع بگوییم؛ اما این اسم از معنی (لغوی) کلمه گرفته نشده بود، بلکه برگرفته از نام آهنگ گروه بیتلز بود. مزارع توت‌فرنگی محوطه‌ای مثلثی‌شکل در خیابان هفتادودوم و ضلع غربی سنترال پارک است که یاد و خاطره‌ی جان لنون را که در خیابان به ضرب گلوله کشته شد، زنده نگه می‌دارد. در مرکز این بنای یادبود یک موزاییک گرد از سنگ‌های جواهرنشان قرار دارد که در وسط آن نوشته‌ی ساده‌ای دیده می‌شود: تصور کن!
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.