عکسهای فوری
درباره نویسنده الن رب گریه:
آلن رب گری‌یه (Alain Robbe-Grillet) نویسنده کتاب عکسهای فوری، (۱۸ اوت ۱۹۲۲ – ۱۸ فوریه ۲۰۰۸) یکی از معروفترین نویسندگان دهه ۵۰ در فرانسه و فعالترین عضو نویسندگان جنبش رمان نو است . کسی که به انتقاد از شیوه های بیان رئالیستی و کلاسیک در رمان پرداخت. او و همه پیروان این جنبش از جمله ناتالی ساروت، میشل بوتور و … مخالف قهرمان پروری در داستان هستند.
شخصیت پردازی و روایت را از رمان هایشان حذف و تنها به ثبت آنی و لحظه ای رویدادها می پردازد. فرم داستان نویسی او بر عدم توالی زمانی استوار است.
او نخستین رمانش را در سال ۱۹۷۹ به نام “یک شاه کشی” منتشر کرد. اما انتشاردو کتاب دیگرش به نامهای “پاک کن ها” و “نظاره گر کنجکاو” به ترتیب در سالهای ۱۹۵۳ و ۱۹۵۹ که با ظهور نخستین آثار تخیلی کسانی چون “کلودسیمون” و “میشل بوتور” همراه بود جدالی تازه میان قدما و نوگرایان سبب شد که دنیای ادبیات به دو جبهه مخالف سنتی گرایان و نو گرایان تبدیل شود.
درباره کتاب عکسهای فوری:
قسمتی از کتاب عکسهای فوری:
گروهی بی‌حرکت پای پله‌برقی درازِ خاکستری‌رنگی ایستاده‌اند که پله‌هایش یکی پس از دیگری در سطح سکوی ورودی ظاهر می‌شود و یک‌به‌یک با صدای ماشین‌آلاتِ حسابی روغن‌خورده اما منظم و در عین حال منقطعی ناپدید می‌شوند و این حس را القا می‌کند که این مکانی که پله‌هایش یکی بعد ازدیگری در زیر سطح افقی ناپدید می‌شود سرعت بسیار بالایی دارد؛ اما کاملاً برعکس، به نظر می‌رسد فوق‌العاده آهسته است؛ ضمناً تمام آنی بودنش را برای نگاه انسان از دست داده، نگاهی که موقع پایین آمدن از مجموعه پله‌های پی‌در‌پی، در پایین پله‌ی طویل و مستقیم، گویی در همان نقطه همان گروهی را می‌بیند که یک وجب هم تغییر حالت نداده، گروهی بی‌حرکت و ایستاده بر آخرین پله‌ها که کمی قبل سکوی حرکت را ترک کرده، بلافاصله برای مدت زمانِ این جابه‌جایی مکانیکی بی‌حرکت مانده و ناگهان در عین آشفتگی و عجله متوقف شده است، گویی پا گذاشتن بر پله‌های متحرک ناگهان بدن‌ها را یکی بعد از دیگری فلج کرده است، آن هم در حالت‌های توامان رها و خشک، بلاتکلیف، که نشانه‌ی توقفی موقت در میانه‌ی حرکتِ متوقف‌شده‌ای است، درحالی‌که کل پله به صعودش ادامه می‌دهد، با حرکت منظم و یکنواختی بالا می‌رود، مستقیم و آرام، تقریباً نامحسوس، مورب نسبت به بدن‌های عمودی.
این بدن‌ها پنج تا هستند، روی سه-چهار پله جمع شده‌اند، در نیمه‌ی سمت چپ پله‌ها، تقریباً خیلی نزدیک به نرده‌ای که آن نیز با همان حرکت جابه‌جا می‌شود، اما خود فرم این نرده حرکتش را نامحسوس‌تر و مبهم‌تر کرده است: نوار ضخیم ساده‌ای از جنس کائوچو سیاه، با سطح صاف و دو لبه‌ی راست که هیچ علامتی روی آن سرعتش را نشان نمی‌دهد، مگر دو دستی که تقریباً در فاصله‌ی یک متری روی آن قرار گرفته‌اند، درست در پایینِ نوار باریک موربی که ثابت بودنش در جاهای دیگر آشکار به نظر می‌رسد؛ این دست‌ها به شکلی پیوسته و بدون تکان، همزمان با کل دستگاه جلو می‌روند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.