سیری در تاریخ ایران بعد از اسلام
درباره نویسنده آن لمبتن:
آن لمبتن نویسنده کتاب سیری در تاریخ ایران بعد از اسلام، با نام کامل آن کاترین سوینفورد لَمبتون (Ann Katherine Swynford Lambton) (۸ فوریه ۱۹۱۲ – ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۸) پروفسور ایران‌شناسی در دانشگاه لندن بود. او پارسی‌دان انگلیسی و کارشناس تاریخ ایران در دوره‌های سلجوقیان، مغول‌ها، صفویان و قاجاریان و پژوهشگر برجستهٔ مسائل ایران بود.
او مدتی وابستهٔ مطبوعاتیِ سفارت بریتانیا در تهران و نیز از مأموران برجستهٔ سازمان‌های اطلاعاتی بریتانیا در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی در ایران بود که در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نقش داشت. بر اساس روایت روزنامهٔ تایمز لندن لمبتون در دوران جنگ دوم جهانی در وقایعی که منجر به خلع رضاشاه از سلطنت شد، نقش مهمی داشت و در رساندن خبرهای ایران به بخش فارسی بی‌بی‌سی فعال بود.
آن لمبتون در سال ۱۹۱۲ در نیومارکت، سافک به دنیا آمد. او دختر بزرگ جرج لمبتون و سیسیلی مارگارت بود. ادوارد دنیسن راس خاورشناس انگلیسی یکی از دوستان خانوادگی آنان بود و آن لمبتون به تشویق او در دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی شروع به تحصیل زبان فارسی و تاریخ ایران کرد. وی در اواسط دهه ۱۹۳۰ میلادی برای تکمیل مطالعاتش برای اولین‌بار به ایران سفر کرد. لمبتون در ایران به تکمیل زبان فارسی خود پرداخت. وی علاوه بر فارسی، زبان‌های ترکی و عربی نیز می‌دانست. آن لمبتون طی سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ وابسته مطبوعاتی سفارت انگلیس در تهران بود. او از ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۹ استاد دانشگاه لندن در رشتهٔ ایران‌شناسی بود و از چند دانشگاه دکترای افتخاری داشت. لمبتون مسیحی معتقدی بود و روابط نزدیکی با کلیسای انگلستان داشت. آن لمبتون روز شنبه ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۰۸ در ۹۶ سالگی در شهر نورتن برلن در انگلستان درگذشت.
درباره کتاب تداوم و تحول در تاریخ میانه ایران:
کتاب سیری در تاریخ ایران بعد از اسلام شامل تاریخ ایران از دوره سلاجقه تا عهد قاجار مي‌باشد. اين كتاب ابتدا ساخت دروني امپراتوري سلجوقي، جريانهاي اجتماعي، اقتصادي در تاريخ ايران، مناصب ديوانسالاري و فروپاشي جامعه ايران در سده‌هاي هيجده و نوزده ميلادي را مورد بررسي قرار داده است. در ادامه نيز تجارت ايران در اوايل قرن نوزدهم ميلادي و واقعه رژي كه درآمدي بر انقلاب مشروطيت است، را بيان مي‌دارد.
قسمتی از کتاب تداوم و تحول در تاریخ میانه ایران:
دوره سلجوقیان بزرگ در ایران را میتوان همانند قرون وسطای متقدم و یا مطابق با آن در غرب دانست. اتخاذ این تقسیم بندی، ارزیابی بد واقعیت بنیادی رشته ناگسسته تاریخ ایران در روزگار جهان اسلام نیست. در دوره های پیش از سلجوقیان تداوم محکمی از تشکیلات اداری وجود داشت که در زمان سلجوقیان مفهوم جدیدی پیدا کرد؛ تحولاتی که در دوره قبل شروع شده بود در این زمان متبلور گشت و عناصر غنی جدیدی وارد میراث ایرانی گردید. سلجوقیان جزئیات این نظام جدید را متشکل نکردند: این کار، اساساً کار مأموران دیوانسالاری و نهاد مذهبی بود که اکثر اوقات نه از ترکان، بلکه از ایرانیان تشکیل شده بود. اما سلجوقیان تا اندازه‌ای بانی و موجد جو و فضایی بودند که این نظام جدید در چهارچوب آن کار میکرد.
بعضی از نهادهای امپراتوری سلجوقی به صورت ظاهری تا قرن بیستم همچنان پائید (هر چند که اصطلاحات آن تغییر یافت) و بدون شناخت اینها و تلاش برای پیگیری شان در گذشته، نمیتوان مسائلی که ایران را در قرن نوزدهم متشنج ساخت و راه حلهایی که برای آنها عرضه شد کاملاً دریافت. ایران از نظر مذهبی بسیار فراتر از یک تئوکراسی گام نهاد که در آن خلیفه قدرت اجرایی را اعمال میکرد و قدرت سلطان را قانونی میساخت و از نظر اقتصادی نیز از انواع مختلف اقطاع و صنوف و تعاونی های دوره سلجوقی بهره می‌جست. ولی در قرن نوزدهم بود که انقلاب مشروطیت ایران نوین را از تاریخ میانه آن جدا کرد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.