سیاستمداری موفق

سیاستمداری موفق

درباره نویسنده آرین برکفنس:

آرین برکفنس (Arjen Berkvens) نویسنده کتاب سیاستمداری موفق، مدیر بنیاد مکس ون در استول. فارغ التحصیل تاریخ غیر غربی در دانشگاه VU آمستردام می‌باشد.

درباره کتاب سیاستمداری موفق:

آریِن بِرکفِنس در کتاب «سیاستمداری موفق» در صدد است به کسانی که می‌خواهند کارِ سیاسی کنند بیاموزد که با برنامه‌ها و روش‌های واقع‌بینانه و نه با خیال‌پردازیِ صرف وارد عرصۀ سیاست شوند. او در این کتاب ترفندهای توفیق در کارِ سیاسی را به مخاطبانش می‌آموزد. با خواندن کتاب «سیاستمداری موفق» درمی‌یابیم که برای رسیدن به موفقیت در میدان سیاست دانستن نظریه‌های سیاسی کافی نیست و برای برنده شدن در بحث‌ها و مناظرات و تبلیغات سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی، آموختن رموز ملموس‌تر و کاربردی‌ترِ حوزه سیاست ضروری است.

کتاب «سیاستمداری موفق» از مقدمه و نوزده فصل تشکیل شده است. در هر یک از فصل‌های این کتاب یکی از رموز و اصول فعالیت سیاسی آموزش داده شده است. کتاب با مثال‌هایی از رقابت‌ها و فعالیت‌های سیاسی همراه است. این مثال‌ها بیانگر نمونه‌های عملی کاربرد روش‌هایی‌اند که در کتاب «سیاستمداری موفق» آموزش داده شده‌ است. در این کتاب همچنین تمرین‌هایی عملی ارائه شده که انجام آن‌ها به ارتقای مهارت در فعالیت سیاسی کمک می‌کند. البته این کتاب، چنانکه نویسنده در مقدمۀ آن توضیح می‌دهد، حاوی آموزه‌هایی کلی است که هرکس برای به‌کار بستن آن‌ها باید موقعیت و شرایط و زمینه‌ای را که می‌خواهد در آن به فعالیت سیاسی بپردازد بسنجد و درنهایت این آموزه‌ها را با تصمیم‌های خلاقانۀ خود ترکیب کند.

آرین برکفنس در مقدمۀ کتاب «سیاستمداری موفق» در توضیح این نکته می‌نویسد: «این‌که دقیقاً کدام یک از مهارت‌های موردنظر لازم است تا حد زیادی به زمینۀ (سیاسی) و سنت‌ها در کشورهای مختلف بستگی دارد. به همین دلیل است که این کتاب راهنما، مواد کلی برای یک خوراک سیاسی خوشمزه را عرضه می‌کند – اما این خود شما هستید که باید تصمیم بگیرید از کدام مواد برای وضعیت خاص خود استفاده کنید. هیچ طرح یکه و واحدی وجود ندارد، هر موقعیتی منحصر به فرد است.»

قسمتی از کتاب سیاستمداری موفق:

حرفۀ سیاستمداری چیزی است که در عمل آموخته می‌شود. این واقعیتی است که مورد توافق و اجماع نظر در بسیاری از احزاب سیاسی است. البته درست است که هیچ مدرسه‌ای مانند تجربۀ عملیِ زندگی وجود ندارد، اما این امر ما را مجاز نمی‌سازد که سیاستمداران مشتاق را بدون هرگونه آمادگی و تدارک به دامن گرگ‌ها بیندازیم.

مهارت‌های سیاسی به‌طور حتم می‌تواند آموخته شود. با این حال، میزان سرمایه‌گذاری احزاب سیاسی در این امر تا حد زیادی متفاوت است. به نظر من، حرفه‌ای بودن یک حزب مستقیماً به میزان توجه آن به آموزش این مهارت‌ها مرتبط است. هیچ عذر و بهانه‌ای برای آمادگی ضعیف قابل قبول نیست. حرفۀ سیاستمداری، مانند هر حرفۀ دیگری، به آموزش مداوم نیاز دارد.