سیاره ویروس‌ها

سیارۀ ویروس‌ها

درباره نویسنده کارل زیمر:
کارل زیمر زادهٔ 1966، پدیدآور، روزنامه‌نگار، و نویسنده اهل ایالات متحده آمریکا است.وی از برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران علم در جهان است. در نیویورک تایمزو نشریات دیگر در زمینهٔ علوم زیستی و تکامل جانداران می‌نویسد و مشتاق است بداند که دانشمندان چگونه به شناخت ما از طبیعت و خودمان می‌افزایند. او بارها برندهٔ جایزه‌های معتبر در روزنامه‌نگاری علمی شده و تاکنون چهارده کتاب منتشر کرده است، ازجمله دریاکنار: تکامل کلان و دگرگونی حیات (۱۹۹۸)، انگل‌شاه (۲۰۰۰)، تکامل: معنابخشی به حیات (۲۰۱۱)‌، و لبخندش به مادرش رفته (۲۰۱۸). وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون کمک‌هزینه گوگنهایم شده‌است.

درباره کتاب سیارۀ ویروس‌ها:
نه‌فقط کرونا، که بی‌شمار ویروس ما را احاطه کرده‌ است. می‌توانید آنها را در دل آب‌های منجمد قطب جنوب پیدا کنید، حتی در ژرفای آب شور اقیانوس‌ها و دریاها که روزی باور داشتیم ویروس‌های کمی امکان حیات در آنجا دارند. این دیدگاه امروز به ‌مدد علم و تلاش مدام دانشمندان در کار تغییر و اصلاح است. امروز می‌دانیم که تعداد ویروس‌های ساکن آب‌های شور پانزده برابر تعداد تمامی جاندارانی است که در آنجا زندگی می‌کنند. حتی ژنوم انسان‌ها نیز میراث‌دار ژن‌ ویروس‌هایی‌ست که هزاران سال پیش وارد بدن اجدادمان شده بود.
این که موجودی بسیار کوچک‌تر از کوچک‌ترین سلول‌ها، موجودی نه کاملاً جاندار و نه کاملاً بی‌جان که به‌تنهایی و بدون استفاده از امکانات سلول میزبان قادر به زندگی مستقل نیست، سیاره‌ای به بزرگی زمین را به گروگان بگیرد، میلیون‌ها نفر را به کام مرگ بفرستد، اقتصاد جهانی را در هم بشکند و فیلسوفان را به تردید وادارد که آیا نسبت دگرگون‌شدۀ انسان با جهان و با جامعه اصلاً به شکل نخست باز خواهد گشت یا نه، شبیه طرح جسورانه‌ای برای یک فیلم علمی-تخیلی به نظر می‌رسد. تا همین یک سال پیش باور کردن این حجم از تخیل آسان نبود. اما اکنون کافی است نگاهی به جهان پیرامون بیندازیم و دریابیم که این کابوس نه‌تنها محقق شده است بلکه خود ما نیز در آن نقش داریم.
کارل زیمر روزنامه‌نگاری است که ما را همپای دانشمندانی می‌کند که سرگرم گسترش درک ما از حیات هستند. زیمر که در نیویورک تایمز و نشریات دیگر در زمینۀ علوم زیستی و تکامل جانداران می‌نویسد، مشتاق است بداند که دانشمندان چگونه به شناخت ما از طبیعت و خودمان می‌افزایند. زیمر داستان‌های جالبی را که در طی دوران کاری‌اش یافته کنار هم می‌چیند و این‌چنین از موضوعی جدی و علمی، روایتی گیرا و مجذوب‌کننده و دست‌اول می‌سازد تا به‌وسیلۀ آن به بررسی تاریخ و میکروب‌شناسی بپردازد و به‌زبان ساده توضیح بدهد که ویروس‌ها چگونه جهان‌مان را تغییر داده‌اند و همچنان تغییر می‌دهند، و چگونه بر آن حکومت می‌کنند!

میکروب (مجلهٔ انجمن میکروب‌شناسی آمریکا): «خواندن این کتاب لذت محض است. حیرت‌انگیز است که چگونه کارل زیمر در فصل‌هایی کوتاه و خواندنی و آموزنده، تاریخ و میکروب‌شناسی و تأثیر ویروس‌ها بر ما و سیارهٔ زمین را روایت می‌کند.»
ریچارد پرستون، نویسندهٔ منطقهٔ داغ (۱۹۹۴): «من از طرفداران جدی کارل زیمر هستم، و سیارهٔ ویروس‌ها دست‌پُخت جدید اوست. صفحه به صفحهٔ آن دقیق و جذاب است و خواننده را به فکر فرومی‌برد. زیمر توانایی عجیبی در روایت داستان‌های جالب دربارهٔ طبیعت دارد و در عین وفاداری کامل به‌دقت علمی، به شما درک تازه‌ای از موضوع می‌بخشد.»
جاناتان وینر، نویسندهٔ منقار سِهره (۱۹۹۴): «این کتاب برای هرکسی از این سیاره که دست‌کم یک‌بار برای یک ویروس نقش میزبان را بازی کرده جالب خواهد بود. مانند تمام نوشته‌های دیگر زیمر، از ابتدا تا انتها روشن و قابل درک و جالب است. در عجبم که او چگونه از پس این کار برمی‌آید!»
نیتن ولف، نویسندهٔ طوفان ویروسی (۲۰۱۱): «کارل زیمر داستان‌های جالبی یافته و آنها را در هم‌ بافته است تا از موضوعی جدی روایتی قابل فهم و گیرا بسازد و به زبان ساده توضیح دهد که ویروس‌ها چگونه جهان را تغییر می‌دهند.»

قسمتی از کتاب سیارۀ ویروس‌ها:
حدود ۳۵۰۰ سال پیش، یک دانشور مصری قدیمی‌ترین متن پزشکی شناخته شده را نوشت. در میان بیماری‌هایی که او در این متن معروف به پاپیروس ایبرس توصیف کرده چیزی هم به نام «رش» هست. حتی با این نام و تلفظ عجیب هم، نشانه‌هایش، یعنی سرفه و مخاط جاری از بینی، بی‌درنگ برای همه آشنا است. رش همان سرماخوردگی عادی است.
بعضی ویروس‌ها برای بشر جديدند. بعضی دیگر ناشناخته و غیرعادی‌اند. اما راینوویروس‌های انسان، یعنی علت اصلی سرماخوردگی و همچنین حمله‌های آسم، همنشینان باستانی و جهانی بشرند. برآورد شده که هر انسان به طور میانگین حدود یک سال از عمرش را در بستر بیماری سرماخوردگی می گذراند. به عبارت دیگر، راینوویروس انسان یکی از موفق‌ترین ویروس‌ها است.